குழந்தையின் அழுகை...!

**சிவா** · **சிவா** Sun Jun 19, 2011 11:55 am

ஒரு ஆளு வேகமா வந்துகிட்டிருந்தார்.

'என்ன சார் விஷயம்?' -ன்னு கேட்டேன்.

வீட்டுலே ஒரே சத்தம் சார்... அதுதான் புறப்பட்டு வெளியிலே வந்துட்டேன் - னார்.

'என்ன சத்தம்?' -ன்னு கேட்டேன்.

''குழந்தை போடுற சத்தம் தான் சார்... எந்த நேரம் பார்த்தாலும் அழறான் சார்... என்னாலே எப்படி நிம்மதியா இருக்க முடியும்?'' ன்னார்.

''குழந்தைன்னு இருந்தா அது அழத்தானே செய்யும்... இதுக்குப் போய் அலுத்துக்கறீங்களே!'' ன்னேன்.

''என்னங்க இப்படிச் சொல்றீங்களே...!'' ன்னு ஒரு மாதிரியா என்னைப் பார்த்தார்.

அதுக்கப்புறம்தான் அவருகிட்டே கொஞ்சம் விவரமா பேசினேன். டாக்டர்கள் கிட்டே கேட்டுத் தெரிஞ்சிக்கிட்ட விஷயத்தை அவருகிட்டே சொன்னேன்.

அழுகைங்கறது குழந்தையோட பாஷை! அதுக்குப் பேசத் தெரியலே... அதனாலே அழுது! அழுகை மூலமாகத்தான் குழந்தை தன்னுடைய தேவைகளைத் தெரிவிக்க முடியுது. அதனாலே காரணத்தைப் பொறுத்து.. குழந்தை விதவிமா அழும்...

அழுற விதத்தை வச்சே அது எதுக்காக அழுதுங்கறதைப் புரிஞ்சிக்க முடியும்...

அம்மாவுக்கு அது சுலபமா புரியும்...

அப்பாவுக்கு அது அவ்வளவு சீக்கிரத்திலே புரியாது!

'சனியன்... என்னமோ தெரியலே கத்துது' -ன்னு சொல்லிபுட்டு எழுந்திரிச்சு போயிடுவார்!

அவ்வளவு தான் அவராலே முடிஞ்சது!

ஒரு குழந்தை பிறந்த ஒண்ணு ரெண்டு நாள்லேயே படுக்கை ஈரமாச்சின்னா அதைத் தெரிவிக்கறதுக்கு கத்தும். பசி எடுத்தா கத்தும்... தாகம் எடுத்தா கத்தும்... ஏதாவது வலி ஏற்பட்டா கத்தும்...

திடீர்ன்னு ஏதாவது பெரிய சத்தம் கேட்டா குழந்தைக்கு தூக்கி வாரிப்போடும்... பிரகாசமான ஒளி அதோட கண்ணைக் கூச வைக்கும்...

எதிர்பாராத திடீர் அசைவுகள் அதுக்கு மெல்லிய அதிர்ச்சியைக் கொடுக்கும்... இதெல்லாம் குழந்தையை அழ வைக்கும்...

சதா அழற குழந்தைகளும் உண்டு!.. எப்பவாவது சிணுங்குற குழந்தைகளும் உண்டு! இது அந்தந்த குழந்தையின் சுபாவத்தைப் பொறுத்த விஷயம்!

பசிக்காக அழற குழந்தை ரொம்ப சத்தம் போட்டு அழும். இப்பத்தானே பால் குடுத்தோம் - ன்னு நீங்க நினைக்கலாம்...

குழந்தை தேவைக்குத் தகுந்தமாதிரியோ - நேரத்துக்குத் தகுந்த மாதிரியோ சாப்பிடறதில்லை...!

அதனாலே அதுக்கு எந்த நேரமும் பசி எடுக்கலாம்.

பசி எடுத்தா உடனே கூப்பாடுதான்... அவ்வளவுதான் அதுக்குத் தெரியும். நாம் தான் புரிஞ்சிக்கணும்.

ராத்திரி வேளையிலேயும் சிலது பசியாலே கத்தும்...

சில குழந்தைகள் அப்படி அம்மாவை ரொம்பத் தொந்தரவு செய்யாது... பேசாமே நல்ல பிள்ளையா படுத்துத் தூங்கிக் கிட்டிருக்கும்..

பொதுவா 18 மாசம் ஆகறப்போ குழந்தைகள் ராத்திரியிலே இடைஞ்சல் கொடுக்காமே தூங்கும்!

குழந்தை சாப்பிடுற ஆகாரம் ஜீரணமாகறப்போ உண்டாகிற வாயு குழந்தைக்கு வயித்துவலியைக் குடுக்கலாம்... அதனாலேயும் அது அழலாம்!

ஆகாரம் குடுத்ததும் குழந்தையை தோளிலே சாய்ச்சிக்கிட்டு முதுகைத் தடவிக் கொடுக்கணும்!

தாய்ப்பால் கொடுக்கற தாய்மார்களுக்கு பத்தியம் தேவைதான்.

அவங்க சாப்பிடற சில ஆகாரங்கள் தாய்ப்பால் வழியா குழந்தைக் கிட்டே போகும்போது... அது வயித்திலே வலியை உண்டாக்கலாம். ஆரஞ்சு - முட்டைக்கோஸ்... இதுலாம் அப்படி பண்ணும்.

சில சமயம் தாயார் சாப்பிடுற பசும்பாலில் கூட... குழந்தைக்கு வயித்து வலியை உண்டாக்கலாம். பால்லே உள்ள புரதம் இந்த வேலையை செய்யும்! தூக்கம் வந்தா அழும்.

குழந்தைக்கு போரடிச்சா கூட அது அழும்... இன்னொருந்தர் அரவணைப்புலே இருக்க ஆசைப்படும்.. அந்த சமயத்துலே அப்படியாரும் கிடைக்கலேன்னா அழும்!

அதனாலே ஒரு குழந்தை அழுதா... ஏன் அழுதுன்னு புரிஞ்சிக்கிட்டு உடனே அந்த அழுகையை நிறுத்தணும்.

ஒரு வீட்டுலே ஒரு சின்ன பாப்பா அழுதுக்கிட்டே இருந்தது. ஒரு பெரிய குழந்தை அதுக்கு காவல். அடுப்பங்கரையிலேயிருந்து அம்மா கேட்டாங்க:

''தம்பிப்பாப்பா ஏன் அழுது?'' னாங்க. உடனே அந்த பெரிய பையன்...

''தம்பிப் பாப்பா கண்ணுலே எண்ணெய் பட்டுப் போச்சி... அதான் கத்துது!'' - அப்படின்னான்.

''அதைப் பார்த்துக்கிட்டு நீ சும்மாவா இருந்தே?''ன்னு கத்தினாங்க அம்மா.

''இல்லேம்மா... கண்ணுலே எண்ணெய் பட்டவுடனே நான் உடனே அதைப் போக்கறத்துக்கு அரப்புத்தூளை வச்சித் தேய்ச்சுப்புட்டேன்!''

அப்படின்னான் அந்தப் பையன்!

தென்கச்சி கோ. சுவாமிநாதன்