அன்பு

குளக்கரையில் நின்றிருந்த புளியமரத்தில், ஐந்து குஞ்சுகளோடு காகம் ஒன்று வசித்து வந்தது. குஞ்சுகளுக்கு இரை கொடுத்துவிட்டு இளைப்பாறிக் கொண்டிருந்த காகம், குளத்துக்குள் குளித்துக் கொண்டிருந்த எருமை மாட்டைப் பார்த்தது.

``என்ன எருமையாரே! நான் இரைதேடச் செல்லும் முன்பே உள்ளே போனீர். இன்றும் குளியல் முடியவில்லையா?'' என்று கேட்டது.

``இப்படி தண்ணீருக்குள் கிடப்பது எவ்வளவு சுகமாக இருக்கிறது தெரியுமா!'' என்று சந்தோசம் பொங்க சொன்னது எருமை.

``எப்போதுதான் வெளியே வருவீர்?''

``அது எனக்கே தெரியாது'' -வாய்விட்டு சிரித்தது எருமை.

அப்போது புற்களை மேய்ந்து கொண்டிருந்த கழுதை கனைக்கவும், காகத்தின் பார்வை அங்கே சென்றது.

``என்ன தோழரே... இன்று பொதி சுமக்கப் போகவில்லையா?'' என்று வினவியது.

``இன்று என் எஜமானர் வெளிïர் சென்றிருக்கிறார். அதனால் பொதி சுமக்கும் வேலை இல்லை.''

``அப்படியானால் தினம் தினம் அவர் வெளிïர் போகவேண்டும் என்று ஆண்டவனிடம் வேண்டிக் கொள்ளுங்கள்'' என்று காகம் சொல்லவும்...``அம்மா'' என்று காக்கையின் குஞ்சுகள் அழைத்தன. குஞ்சுகளுக்கு தன் தாய் இனபேதம் பார்க்காமல் எல்லோரிடமும் சகஜமாகப் பேசுவது பிடிக்கவில்லை. காகத்தின் காதில், அதன் குஞ்சு களின் அழைப்பு விழுந்ததாகவே தெரியவில்லை. `சரசர'வென்று மரத்தின் மீது ஏறிக் கொண்டிருந்த அணிலிடம் சுவாரசியமாகப் பேசிக் கொண்டிருந்தது. பறவைகளும், விலங்குகளும் காகத்திடம் பிரியமாய் பேசும். காகத்தின் மேல் அவற்றிற்கு நல்ல மதிப்பு இருந்தது. தாயின் இந்த சுபாவத்திற்கு குஞ்சுகள் எத்தனையோ முறை தங்கள் எதிர்ப்பை தெரிவித்து விட்டன.

``எல்லோரிடமும் இனிமையாகப் பழகுவது என் இயல்பு. இது என் தாய் எனக்கு போதித்தது. நீங்களும் அதைப் பின்பற்ற வேண்டும். அனைவரிடமும் அன்பாய் இருக்க வேண்டும்'' என்று கேட்டுக் கொண்டது.

``நம் இனத்தில் யாரும் மற்ற இனத்தோடு நட்பு பாராட்டுவதில்லை. நீங்களும் அவர்களைப் போல இருக்க வேண்டும். உங்களுடைய இந்த குணம் எங்களுக்கு மட்டுமல்ல, மற்ற காகங்களுக்கும் பிடிக்கவில்லை தெரியுமா? தயவுசெய்து உங்கள் குணத்தை மாற்றிக் கொள்ளுங்கள்'' என்று கெஞ்சின.

``அன்பு எல்லாவற்றையும் கடந்து நிற்பது. அது எந்த பேதமும் பார்ப்பதில்லை. நீங்களும் எவ்வித வேறுபாடும் பார்க்காமல் எல்லோரிடமும் அன்பாய் இருக்க வேண்டும். இதுதான் இந்தத் தாயின் ஆசை.''

``அது எங்களால் ஒரு போதும் முடியாது.''

``காலம்தான் உங்களை மாற்றவேண்டும்'' என்று முணுமுணுத்தபடியே அவ்விடத்தை விட்டு நகர்ந்தது காகம்.

* * *

ஒருநாள்...

காற்று பலமாக வீசியது. காற்றின் வேகத்திற்கு தாக்குப்பிடிக்க முடியாமல் புளியமரத்தின் கிளை `சட சட'வென்று முறிந்து குளத்திற்குள் விழுந்தது. அந்தக் கிளையில் தான் காகத்தின் கூடு இருந்தது. அதிலிருந்த குஞ்சுகளுக்கு இன்னும் இறக்கை முளைக்காததால் அவற்றால் பறக்க முடியவில்லை. நீரில் தத்தளித்துக் கொண்டிருந்த குஞ்சுகள், குளத்துக்குள் இருந்த எருமை மாட்டைப் பார்த்து, ``எருமை தாத்தா, எங்களைக் காப்பாற்றுங்களேன்'' என்று கதறின.

"எதற்கு காப்பாற்ற வேண்டும், எங்களை கொத்தி இம்சிக்கவா?''

``எங்கள் அம்மா உங்களைக் கொத்தவா செய்கிறார்கள்? எவ்வளவு அன்பாகப் பேசுகிறார்கள்...''

திடுக்கிட்ட எருமை, வேகவேகமாக குஞ்சுகளை மீட்டு கரைக்கு கொண்டு வந்தது.

``நீங்கள் என் தோழியின் குழந்தைகள் என்பதை முதலிலேயே சொல்லக்கூடாதா? உங்களுடைய தாயின் இனிமையான குணத்துக்கு என்ன உதவி வேண்டுமானாலும் செய்யலாம்...'' என்றது எருமை.

`தாயின் இனிமையான குணம்தான் தங்களை பேராபத்திலிருந்து காப்பாற்றியிருக்கிறது. தாயைப் போல தாங்களும் இன பேதம் பார்க்காமல் எல்லோரிடமும் இனிமையாய்ப் பழகவேண்டும்' என்று தீர்மானம் செய்தன காக்கைக் குஞ்சுகள்.

எஸ். மோகனா செல்வகணேசன்

அருமையான நீதிக்கதை

பகிர்ந்தமைக்கு நன்றி