ஆனந்தத்தை அடையும் வழி

நமது ஆசைகளையும், சுயதேவைகளையும் நிறைவு செய்து விட வேண்டும் என்பது தான் நமக்கு ஒரே நோக்கமாக உள்ளது. இந்த நோக்கத்தை மையமாகக் கொண்டே நாம் தினமும் செயல்களை செய்து கொண்டு இருக்கிறோம். எல்லையில்லாத தேவைகளாலும், மற்ற ஆசைகளாலும் கஷ்டத்தில் சிக்கிக் கொள்கிறோம்.

கடவுளே நேரில் வந்து தரிசனம் கொடுத்தாலும், `அவரை அடைவது தான் ஒரே ஆசை' என்று கூறுவதைத் தவிர்த்து விட்டு, உலக ஆசைகளை நிறைவேற்றித் தருமாறு அவரிடம் கேட்போம். கடவுளை அடைந்துவிட்டால், ஆசைகளுக்கான அவசியம் நமக்கு இருக்காது. அதனால், கடவுளை அடைவதற்கான பாதையை நோக்கி, நம் எண்ணங்கள் முழுவதையும் மாற்றி சீர்படுத்த வேண்டும்.

நமது பணத்தேவைகளையும், பிற தேவைகளையும் எதிர்பார்த்து கோவில்களுக்குச் செல்கிறோம். பூஜைகள் செய்கிறோம். குருவிடம் செல்லும்போதும் இதைத்தான் கேட்கிறோம். இத்தகைய பிரார்த்தனைகளால் எந்தவித சந்தோஷமும் இல்லாமல் நமது அகங்காரம் மேலோங்கி விடுகிறது. நம்பிக்கையற்ற எண்ணங்கள் உருவாகி இந்த மாயைப் படைப்புகளுக்கு அடிமையாகிறோம்.

தந்தையும், மகனும் ஒரு கழுதையை அழைத்துக் கொண்டு சென்றனர். வழிப்போக்கன் ஒருவன் தந்தையைப் பார்த்து, ``பெரியவரே, நீங்கள் தான் திடமாகவும், ஆரோக்கியமாகவும் இருக்கிறீர்களே, பாவம், உங்கள் மகன் சிறியவன். அவனை கழுதையின் மேல் அமர்த்தி விட்டு, நீங்கள் நடந்து செல்லுங்கள்.'' என்றான். உடனே அவர் மகனை கழுதையின் மேல் ஏற்றிவிட்டு, நடக்க ஆரம்பித்தார். சிறிது நேரத்திற்குப் பின், மற்றொரு வழிப்போக்கன் மகனைப் பார்த்து, ``தம்பி, நீ தான் இளமையோடு நலமாக இருக்கிறாயே! நீ மட்டும் கழுதையின் மேல் உட்கார்ந்து கொண்டு, வயதான காலத்தில் உன் தந்தையை இப்படி நடக்க விடுகிறாயே. உனக்குப் பாவமாக இல்லையா? உன் தந்தையை கழுதையின் மேல் அமர்த்தி, நீ நடந்து செல்லுப்பா''

என்றார். உடனே, மகன் அவர் சொல்வதும் சரிதான் என்று நினைத்து, அவரது யோசனைப்படியே தந்தையை கழுதையின் மேல் ஏற்றிக் கொண்டு, நடக்க ஆரம்பித்தான்.

சிறிது தூரம் சென்றவுடன், ``கழுதை எவ்வளவு பலமாக இருக்கிறது! நீங்கள் இருவருமே அதன் மீது ஏறிச் செல்லலாமே'' என்று ஒருவன் யோசனை சொன்னான். வேறு வழியின்றி அதையும் செய்தனர். இருவரும் கழுதையின் மீது ஏறிச் செல்வதைப் பார்த்த கருணைவாதி ஒருவர் ``நீங்கள் இந்த வாயில்லா ஜீவனை துன்புறுத்தி விட்டீர்கள். அதற்குத் தண்டனையாக இருவரும் சேர்ந்து கழுதையைத் தூக்கிச் செல்லுங்கள்'' என்றார். உடனே அவர்கள் இருவரும் கழுதையைத் தூக்கி சுமக்க ஆரம்பித்தனர்.

நம் பாரத்தை குறைப்பதற்காக மதங்களை பயன்படுத்தாமல், அதனுடன் சேர்ந்து நம்மையும், பாரமாக்கி கொண்டு விட்டோம். அதனால், இதுபோன்ற தேவையற்ற எண்ணங்களில் சிக்காமல், மேம்பட்ட நிலைக்கு உயர வேண்டும். தன்னம்பிக்கையை வளர்த்துக் கொண்டு, எல்லோரையும் நேசிக்கத் தொடங்குங்கள். அன்பும், தியாகமும் நம்முடன் கூடியிருக்கும் போது, நம்மைத் தேடி ஆனந்தம் வரும்.