மகிழ்ந்திரு

**ayyasamy ram** · **ayyasamy ram** Thu Sep 09, 2021 6:28 am

-
ஜப்பானின் புகழ்பெற்ற ஜென் கவிஞர் ரியோகான்,
ஒருமுறை நண்பர் வீட்டுக்குச் சென்றிருந்தார். புகழ்பெற்ற
கவிஞர் தன் வீடு தேடி வந்திருக்கிறாரே என விதவிதமான
உணவு வகைகளைச் சமைத்துவைத்தார்கள்.

அவர் உடுத்திக்கொள்ள பட்டாடைகளைப் பரிசாகத்
தந்தார்கள். அவருக்குப் பட்டாடையோ, ருசியான உணவோ
எதுவும் பிடிக்கவில்லை. இவரை எப்படிச் சந்தோஷப்படுத்துவது
என அவர்களுக்குப் புரியவில்லை.

அவர்கள் வீட்டின் பின்புறம் சிறிய நீரோடை ஒன்று ஓடிக்
கொண்டிருந்தது. அதைக் காட்டுவதற்காக ரியோகானை
அழைத்துப் போனார்கள். அந்த ஓடையை, ரியோகான் ஒரு
சிறுவனைப்போல தாவிக்குதித்துக் கடந்தார். அப்போது
அவரது முகத்தில் சந்தோஷம் பீறிட்டது.

அடுத்த சில நிமிடங்களுக்கு அவர் இந்தப் பக்கம் அந்தப் பக்கம்
என மாறி மாறித் தாவிக்குதித்து விளையாடினார்.
எல்லையில்லாத மகிழ்ச்சி அடைந்தவரைப்போல சொன்னார்…

`எத்தனை வருடங்களுக்குப் பிறகு இப்படி ஒரு நீரோடையைத்
தாவிக் குதிக்கிறேன். இதைவிட சந்தோஷம் வேறு என்ன
இருக்கிறது?’

விருந்து அளித்த நண்பருக்கு, ரியோகானைப் புரிந்துகொள்ள
முடியவில்லை. ஆனால், சந்தோஷத்தில் அரியது, நாம் பால்ய
வயதில் அடைந்த மகிழ்ச்சியை மறுபடியும் அடைவது.
அதைத்தான் ரியோகான் செய்திருக்கிறார்.

எந்தவிதமான சிரமமும் இன்றி, தனக்கான பாதையை
அமைத்துக்கொண்டு ஓடுகிறது நீரோடை. அதுபோலவே
இயற்கையின் புதிர் தன்மையின் ஊடே மனித மனம் தனக்கான
வழியை, தானே கண்டறிந்துகொள்கிறது என்பதுதான்
ரியோகானின் எண்ணம்.

இந்திய வானம் -தொடர் கட்டுரையிலிருந்து
நன்றி-விகடன்

**T.N.Balasubramanian** · **T.N.Balasubramanian** Thu Sep 09, 2021 7:19 pm

உண்மைதான்.

சிறு வயதில் கோடைகாலத்தில் கிராமத்தில் படிக்கும் போது பள்ளி இடைவேளையில்
காவிரியின் நீர், சிறு ஓடைகளாக காட்சி தந்த அந்த காலத்தே அக்கரைக்கு சென்று
இலந்தை பழம் எடுத்து வந்து ருசித்த அனுபவத்தை நினைவு படுத்துகிறது.

மகிழ்ந்திரு

மகிழ்ந்திரு

Re: மகிழ்ந்திரு

மறுமொழி எழுத நீங்கள் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டும்..

உறுப்பினராக பதிவு செய்க

உள்நுழைக