மழையே, பெருமழையே!

அதோ அந்த அண்ணா சாலை மேம் பாலத்திலிருந்து நான் இறங்கி கொண்டிருக்கும் வேளையில் . என்னை பெருமழையொன்று இடைமறித்து நிறுத்தியது. மழையென்றா"ல் எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும். இது பெருமழையல்லவா ? விடுவேனா? மழையின் மகத்துவத்தை மனதில் வைத்து கொண்டாடி திளைக்க ஆசைப்பட்டேன்.
ஆயினும் மழையோ தேம்புவது போன்று தோன்றியது. மெல்ல இரு சக்கர வாகனத்தை ஓரம் கட்டிவிட்டு, எனது தலையில் சொட்டிக்கொண்டிருந்த மழை துளிகளை சேகரித்து. கையில் வைத்து தாலாட்டி, அதன் தேம்புதலை நிறுத்தி, காரணத்தை வினவினேன்.
"நீயோ என்னை தாலாட்டி கொண்டாடுகிறாய்." ஆனால் சென்னையிலுள்ளோர் அனைவரும் என்னை திட்டியல்லவா தீர்க்கின்றனர் என்றது. நான் செய்த தவறுதான் என்ன ?
"குடிநீர் இல்லையென்று குடத்தோடு மறியல் செய்தார்கள், " அதை நினைத்து தானே வந்தேன் ?
வீட்டிற்கு வீடு ஆழ்துளை கிணற்றிலுள்ள நீர் மிகவும் அடி மட்டத்திற்கு சென்று கொண்டிருப்பதாக அரற்றினார்களே அதனால் அல்லவா வந்தேன் ?
புழல் நீர் போதவில்லையென்று புலம்பினார்கள் அதனாலல்லவா வந்தேன் ?
வீராணம் நீர் கேட்டு வெட்கமில்லாமல் திரிந்தார்கள் அதனாலல்லவா வந்தேன் ?
பாலாற்றில் நீரில்லையென்று பதறினார்களே அதனாலல்லவா வந்தேன்?
கிருஷ்ணா நீர் கேட்டு கெஞ்சினார்களே அதை பார்த்தல்லவா வந்தேன் ?
இப்போது வெள்ளம் வந்ததென்று வேதனை படுகிறார்களே. அதனை கண்டு விசன படுகிறேன், வெட்கமும் படுகிறேனே என்றது.
மழை பேசுவதை கேட்டு உள்ளுக்குள் மருகினேன். பின்னர் நிதானமாக மழையே நீயே தீர்வு கூறு, ஏனெனில் எனது வயதும் அனுபவமும் உன்னை ஒப்பிடும்போது மிகவும் குறைவு. உன் வயதோ பூமியின் வயதென மிகவும் பணிவோடு கூறினேன்.
தேம்பிய மழைத்துளி தெம்பானது . என்னை உற்று பார்த்து, வான்துளி வயதினை வையத்தோடு அளவிட்டாயே, வள்ளுவம் படிதித்தாயா என்றது? ஆமாம் வேறொரு மொழியில் விளக்கம் எங்குண்டு? மிகவும் வியப்பாக அதனிடமே கேட்டேன்.
"உண்மைதான் இந்தியாவிலுமில்லை","எங்கேயுமில்லைதான்", என்ற மழை துளியை பார்த்து பேரானந்தம் பட்டேன்.
பின் மழை மென்மையாக தீர்வினை சொல்ல ஆரம்பித்தது. இப்போது வெள்ளம் வெள்ளமென்று புலம்புகிறார்களே? சுமார் அம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு உனது முன்னோர்கள் குடிசைகளிலேயே வாழ்ந்தார்கள். மண் சுவரும் ஓலை கூரையுமே அவர்களது அரண்கள். (அவைகள் மறு சுழற்சி முறையில் எளிதாக மண்ணிற்கும் வளம் சேர்க்கும்). கூடவே குட்டைகள் குளங்கள் ஏரிகள் வாரிகள் ஆறுகளென்று நீர் மேலாண்மையும் சரியாக கையாண்டார்கள். இன்னும் சொல்லப்போனால் நிலத்தடி நீர்மட்டத்தை கையாள கிணறுகளை அமைத்து இருந்தனர் எவ்வளவு மழை பெய்தாலும் கிணறு நிரம்ப நிரம்ப நிலத்தடி நீர் மட்டம் ஒழுங்காக பேணப்படும். மேலும் குட்டையில் நீர் நிரம்பினால் குளத்திற்கு செல்லும், குளம் நிரம்பியவுடன் ஏரிக்கு செல்லும். ஏரி நிரம்பியவுடன் வாரிக்கு சென்று ஆற்றினில் கலக்கும். ஆறுக்கு சென்ற நீரானது கடலிலே சென்று மீண்டும் மேகமாகும்.
இன்றோ ஆழ்துளை கிணறு மூலம் நீர் உறிஞ்சப்படுகிறதே ஒழிய நிலத்தடி நீர்மட்டம் உயர பூமியின் மேலிருந்து கீழ் செல்ல வழியே இல்லை.
வயல்கள் குட்டைகள் குளம் ஏரி வாரி ஆறு இவைகள் மனைகளாகவும் மணலுக்காகவும் மாற்றி கொண்ட மனித இனம் மழையாகிய என்னை அல்லவா குறை கூறுகின்றனர். அன்று குடிசைகளில் வாழ்ந்தாலும் புயல் வந்தால்இ கூட சத்திரங்களை கட்டி ஒற்றுமையாக சமாளித்தார்கள். இன்றோ இவர்களை எப்படி மன்னிப்பது ? என்றது அமைதியாக .
நானும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மழைதுளியாய் மாறி கொண்டிருக்கிறேன்.
--அதியணன்--