பொய்மையும் வாய்மையிடத்தே...

பொய்மையும் வாய்மையிடத்தே....

 லட்சுமி அம்மாள் கட்டிலில் படுத்திருந்தாள். அவளுக்கு கை,கால் வரவில்லை அதிலிருந்து அவளை வீட்டில் யாரும் மதிப்பதில்லை. சாவிக்கொத்தைக் கூட மருமகள் பிடுங்கிக் கொண்டாள். நடுநிசியில் ஆரம்பித்தது சண்டை லட்சுமி அம்மாளின் மருமகள் மகனிடம் சண்டையைத்தொடர்ந்தாள்.

உன் ஆத்தாக்காாிக்கு அள்ளிப்போடவும் ஆக்கிக்கொட்டவும் தான் என்னக் கட்டிட்டு வந்தியா, மாியாதயா அவளக்கொண்டுபோய் முதியோர் இல்லத்தில சேத்திரு இல்ல கோயில் குளத்தில தொலைச்சிட்டு வந்திரு என்று வார்த்தைகளைக் கொட்டிக்கொண்டிருந்தாள்.

இவைகளை எல்லாம் கேட்டுக்கொண்டிருந்த லட்சுமி அம்மாள் கண்ணீரால் படுக்கையை நனைத்துக்கொண்டிருந்தாள். விடியற்காலை புலர்ந்ததும் லட்சுமி அம்மாளை முதியோர் இல்லத்தில் சேர்ப்பிக்க கார் விரைந்து கொண்டிருந்தது.

வீல் சோில் உட்கார்த்தி லட்சுமி அம்மாளை தள்ளிக்கொண்டுபோய் படிவத்தை நிரப்பி லட்சுமி அம்மாளை முதியோர் இல்லத்தில் விட்டுவிட்டு மகன் நகர்வதற்கு எத்தனித்த போது லட்சுமி அம்மாள் அவன் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு தாரைதாரையாக வழிந்த கண்ணீாில் அவன் பாவக்கரத்தை நனைத்தாள் அவளின் கைகளை உதறிவிட்டு அவன் நகர்ந்து விட்டான்.

தீடிரென வந்த கும்மல் மகனை ஒருசேர தாக்கியது. மகன் தாக்கப்படுவதைக் கண்ட லட்சுமி அம்மாள் வேண்டாம் அடிக்காதீங்க விட்டிடுங்க என்று கதறி அழுது துடித்தாள். மகன் வலியால் கதறுவதைக் கண்டவளின் கால்கள் தரையில் ஊன்றி மகனைக் காக்க ஓடின.

மகனின் மேல் விழுந்து அவனை யாரும் அடிக்காக வண்ணம் லட்சுமி அம்மாள் தடுத்திட்டாள். அடிப்பவர்கள் அனைவரும் கைதட்டினர். ஏன் இவர்கள் கைதட்டுகிறார்கள் என்பது அவளுக்கு புாியவில்லை.

"அழாத அம்மா!, உன்னை நடக்கவைக்க டாக்டர் சொன்ன வைத்தியமுறைதான் இது!" என்று சொல்லி அம்மாவை அணைத்துக்கொண்டான்.

நன்றாக இருக்கிறது .

உங்கள் சொந்த கற்பனையோ ?

ரமணியன்

கதை அருமை மகேஷ் . ...........மொத்தமாய் பதிவு செய்யாமல் பத்தி பத்திகளாக பதிவு செய்யுங்கள்..( நான் இப்போது செய்து இருப்பது போல ) படிக்க எளிதாக இருக்கும்......பதிவு செய்யும் முன் படித்துப் பாருங்கள், எழுத்துப் பிழைகளை தவிர்க்கலாம்........( அவைகளையும் நான் திருத்தி விட்டேன் )

நிர்வாகத்தினாின் கருத்துக்களை ஏற்கிறேன். எனது சொந்தப் படைப்புதான் ஐயா

மிகவும் நன்று . இன்னும் எழுதுங்கள் . திருக்குறள் கதைகள் இன்னும் நிறைய எழுதலாம் .