தாத்தா பாட்டி சொன்ன கதை....அம்மா அப்பா கேட்ட கதை .........தையல்காரனும் யானையும் !

krishnaamma wrote:

”ஆளில்லாத ஊர்ல ராஜா இல்லாத ராஜகுமாரி 
தூரில்லாத குடத்த எடுத்துக்கிட்டுக் கரையில்லாத குளத்துக்குத் தண்ணிக்குப் போனாளாம். 

அங்க தலையில்லாத மான் வேரில்லாத புல்லை மேஞ்சுகிட்டு இருந்ததாம். 

அதைக் கண்ணில்லாதவன் பார்த்துக் காது இல்லாதவன் கிட்ட சொன்னானாம். 

அவன் நரம்பில்லாத அம்பெடுத்து மான் மேல விட்டானாம். 

அது மான் மேல படாம மான் வயித்துலேருந்த குட்டி மேல பட்டு குட்டி செத்துப் போயிருச்சாம்.

குட்டிய சமைச்சு சாப்டுட்டுத் தோலக் கால் இல்லாத பந்தல்ல காயப் போட்டானாம். 

அதத் தலை இல்லாத பருந்து தூக்கிக்கிட்டுப் போயிடுச்சாம். 

அதக் காலில்லாதவன் துரத்திக்கிட்டுப் போனானாம். 

அப்போ அவன் காலுல குத்துன கண்டங்கத்திரி முள்ளால தலைவலி வந்துருச்சாம். 

அதக் காட்ட வைத்தியருகிட்டப் போனானாம். 

இது சரியாகணும்னா ஆல வேரு, அரச வேரு, புங்க வேரு, பூவரச வேரு எல்லாத்தையும் நுனியோட புடுங்கி, அம்மி படாம அரச்சு, நாக்கு படாம நக்குடா. 

இது முதல் வைத்தியம்.

கண்டங்கத்திரி வேரக் கை படாமப் புடுங்கி, உரலக் குப்புறப் போட்டு,  உலக்கை படாமக் குத்திப் பின்னங் கையால எடுத்து நக்குடா. 

இது ரெண்டாவது வைத்தியம்னு சொன்னாராம். 

இப்படிப்பட்ட வைத்தியருக்கு ஏதாவது சன்மானம் தரணும்னு சொல்லி அடி இல்லாத படி எடுத்து ஓட்டச் சாக்குல ஒன்பது முழ உளுந்த அளந்து, சக்கரம் இல்லாத வண்டியில பாரம் ஏத்தி, மாட்டு வண்டி ஓட்டக் குருடன் பாதை காட்ட, வண்டி போயிக்கிட்டே இருந்திச்சாம்.”

என்ற நாடோடிக் கதையும் பிரபலம்.

மக்களின் வாழ்க்கையோடு புதைந்திருக்கும் எளிமையான இந்தப் பாடலிலும், கதையிலும் புதைந்திருக்கும் கற்பனைகளின் வேர் “யோக வசிஷ்டத்தை”த் தொடுகிறது என்பது மிக மிகப் பிரமிப்பான விஷயம்.

இன்றைக்கு நவீனமாய்க் கருதி, இளைஞர்களைப் பேயாய் அலைய வைத்த இந்த மேஜிகல் ரியலிஸ உத்தியின் வயது, நமது இந்திய மரபில் கணக்கிட முடியாத தொன்மை வாய்ந்தது மற்றொரு பிரமிப்பு. 

நன்றி சுந்தர்ஜி's blogspot  !

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் shobana sahas

krishnaamma wrote:என்ன ஆச்சு ஷோபனாவை ரொம்ப நாளாய் காணும்?

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் shobana sahas

shobana sahas wrote:

krishnaamma wrote:என்ன ஆச்சு ஷோபனாவை ரொம்ப நாளாய் காணும்?

மேற்கோள் செய்த பதிவு: 1181111
இதோ வந்து விட்டேன் க்ரிஷ்ணாமா .... மேலும் இரண்டு பின்னூட்டம் போட்டு உள்ளேன் . பாருங்கள் .

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் krishnaamma

shobana sahas wrote:அருமை க்ரிஷ்ணாம்மா . படங்கள் அருமை . கதையும் அருமை. நன்றி க்ரிஷ்ணாம்மா .

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் krishnaamma

K.Senthil kumar wrote:நன்றி அம்மா

தங்கள் சொன்னது போல்  கண்களை உருட்டி நடித்து  கதை சொல்லிகான்பித்தேன். இதற்கு முன்புவரை படுக்கையில் தூங்க வைக்கத்தான் கதை சொல்வேன் . இருவரும் மேலே பார்த்துக்கொண்டுதான் கதை பேசுவோம் அனால் இப்பொழுது  மிகவும்  ஆர்வமாக கேட்கிறான் அம்மா. நான் வீட்டிற்குள் எங்கு சென்றாலும் அருகில் வந்து கதைபற்றிய கேள்விகள் அதிகம் கேட்பதை காணமுடிகிறது....

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் krishnaamma

K.Senthil kumar wrote:தம்பிக்கு மூன்று வயதுதான் அம்மா ஆகிறது

ஆனாலும் அவன் அடிக்கும் வித்தார மழலைமொழி என்னை மகிழ்ச்சி கடலின் எல்லைக்கே கொண்டுசென்றுவிடும்...

 ...இதுக்கெல்லாம் கொடுத்து வைத்திருக்கணும் குமார்

முன்பெல்லாம் எங்கள் ஊர் வயல்வெளிகளில் மேய்கின்ற மயில் கூட்டங்களை காணவேண்டும் என்று அடிக்கடி தொந்தரவுசெய்து கூட்டிசென்று விடுவான். இப்பொழுது கதையும் விளையாட்டுமாக போய்கொண்டிருக்கிறது
குரங்கு வந்துச்சாம்..........என்று சொல்லி கைகளையும் கண்களையும் பாவணை செய்யும் பொழுது அவன் சிரித்துக்கொண்டே ஓடி கதவு அருகில் மறைந்து  கொள்வதும் அவனை துரத்திச்சென்று கதை சொல்வதும் குதூகலமாகவே போகிறது...

ரொம்ப சந்தோஷமாய் இருக்கு படிக்கவே   

இந்த குதூகல நிகழ்வுக்கு தாங்களே காரணம்..

உங்களுக்கு உதவியதில் எனக்கு சந்தோஷமே, என்றாலும் மிக்க நன்றி

தங்கள் சொல்வதுபோல் அவன் கேட்கும் கேள்விகளுக்கு பொறுப்பாகவே பதில்சொல்கிறேன் அம்மா ...

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் krishnaamma