முகமில்லாத மனிதன்

அப்துல்லாஹ் · அப்துல்லாஹ் Sun Jun 12, 2011 1:59 pm

First topic message reminder :

முகமில்லாத மனிதன் - Page 2 20789820324762636205310

மௌனப் பின்னணியில் மரணித்து விட்ட மனசு
மருந்திட ஆளில்லாமல் மறத்துவிட்ட காயங்கள்
மாலை சூரியனோடு அஸ்தமிக்கும் கனவுகள்
மறுபடியும் மகிழ்ச்சியில்லாத உதயங்கள்...
முகவரி மறுக்கப்பட்ட மனிதப் பிறப்பு
சுண்டிய காசில் முழைத்த கர்ப்ப விதை
கருப்பையில் மட்டுமே தாயுறவாடிய சேய்
அநாதை என்ற பெயரில் அடியுதை கரிசனங்கள்
விளைந்த இடமும் விதைத்தவனையும் அறியா அவலம்
காலச்சக்கரச் சுழற்ச்சியில் சுவடில்லாது போன சுயம்
அரிப்பெடுத்தால் சொரிவதல்லால் பிறப்பையா கொடுப்பார்
தந்தைஎனும் வார்த்தையின் உயிர்ப்பில் உங்களில் யாரோ ஒருவர்

**கா.ந.கல்யாணசுந்தரம்** · 28/02/2009

மஞ்சுபாஷிணி wrote:சாட்டையை சுழற்றி மையில் தோய்த்து அடித்த வரிகள் நச் அப்துல்லாஹ் சார்.

பிறப்பை மிருகங்கள் கூட தான் தருகின்றன.. ஆனால் மனிதன் தன் நிலை தாழ்ந்து போவதை மிக அருமையாகசொல்லி இருக்கீங்க அப்துல்லாஹ் சார். அன்பு வாழ்த்துக்கள் அருமையான கவிதைக்கு.

மனிதம் இதுபோல் அறிய சக்திகளையும், மனிதநேயம் எனும் உன்னத ஆற்றலையும் கொண்டது.
நிலை உயரும்போது பணிவுகொள்ளல் ஒரு மகாத்மாவின் செயல் என்றே கூறலாம்.