Search found 2 matches for ஆதி

பாலி மொழியும் தமிழர் அறிந்த சொற்களும் !- (21)
- முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்
201 . துட்டா (பாலி)
துட்டா – துட்டன்
‘துட்டன்’ எனும் தமிழ்ச்சொல் தேவாரத்தில் வருகிறது.
துட்டனுக்கு எதிர்ச்சொல் ‘துட்டி’; ‘துட்டி’, திருப்புகழில் உள்ளது.
‘துட்டன்’ என்பதிலிருந்து ’ஆக்கப்பட்ட தமிழ்ச் சொல்’லே ‘துஷ்டன்’

202 . நகா (பாலி)
நகா – நகம் (nail)
‘நகம்’ , தமிழ்ப் பிங்கல நிகண்டில் வருகிறது.இதே பிங்கல நிகண்டு, ‘நகம்’ என்பதற்கு ‘மலை’ என்றொரு பொருள் இருப்பதையும் காட்டுகிறது.தரையிலிருந்து வெளியே நீட்டிக்கொண்டிருப்பதால் ‘மலை’ பொருந்துகிறது. இதே அடிப்படையில்தான் கை கால்களில் நீட்டிக்கொண்டிருப்பதால் ‘ந’ எனும் வேர் அடிப்படையில் ‘நகம்’ (nail) சுட்டப்படுவதாயிற்று.

203 . நகரா (பாலி)
நகரா – நகரம் (town)
‘நெடுநகர்’ எனப் புறநானூற்றில் வருகிறது.
ந – வேர்ச்சொல்; நகரும் தொழிலுக்கு இவ் வேரே அடிப்படை.
கிராமங்களிலிருந்து பக்கத்து ஊர் ஒன்றுக்குச் சென்று தம் விளைபொருட்களை விற்கத் தொடங்கினர்; அந்த ஊரை நோக்கி நகர்ந்ததால் , அது ‘நகரம்’ ஆயிற்று.

204 . நக்கா (பாலி)
நக்கா – நக்கன் (அம்மணன்)
‘சிவன் நக்கன் காண்’ எனத் தேவாரத்தில் வருகிறது.
நக்கன் – ஆடை அணியாதவன்.
தமிழ்க் கல்வெட்டுகள் பலவற்றில் ‘நக்கன்’ எனும் சொல் இயற்பெயராக வருகிறது.
‘நக்கன்’ என்பது பின்னாளில் ‘நக்னன்’ எனவும் எழுதப்பட்டது.

205. நாசா (பாலி)
நாசா – நாசம்
‘எதிரி ஊரை அழித்து நாசம் செய்வது அந்தக் கால அரசர் சிலர் செய்தனர்’ – வரலாறு.
ந – வேர்ச்சொல் ; ‘நசிவு’ , ‘நலிவு’ முதலிய சொற்கள் சான்று.
ந, நாவாக ஆனது #ஆதி நீழல்.

206 . நாவா (பாலி)
நாவா – நாவாய் (கப்பல்)
தமிழில் ‘நாவாய் சாத்திரம்’ என்றொரு ஓலைச்சுவடி உள்ளது; இதனைப் பதிப்பித்தவன் யானே. வெளியிட்டது #சென்னை #அரசினர் #கீழ்த்திசைச் #சுவடிகள் #நூலகம் #மற்றும் #ஆய்வு #மையம்.
கப்பலைக் குறிக்குக் ‘நாவாய்’ புறநானூற்றில் வருகிறது.
ந – ‘உள்ளீடற்ற’ என்பது பொருள்; ‘துடைத் தெடுக்கப்பட்டது’ முதலிய பொருண்மைகள் இவ் வேருக்கு உண்டு.
முதலில் உள்ளீடற்ற வகையில் குழைவாகச் செய்யப்பட்ட பெரிய மரக்கட்டைகளில் கடலிற் சென்றவர்கள் பிறகு பெரிதாகக் கட்டிய பின்னும் அதே ‘நாவாய்’ என்ற பெயராலே அழைத்தனர்.

207. நிக்கா (பாலி)
நிக்கா – நிக்கம்
‘நிஸ்கம்’ என்றால்தான் இப்போது புரிகிறது.
ஓர் எடை அளவைக் குறிப்பது ‘நிக்கம்’ எனும் தமிழ்ச் சொல்; இதனைக் காட்டிக்கொடுத்தது பாலி மொழிதான்!பாலியில் ‘நிக்கா’ , எடையளவையே சுட்டுகிறது.

208 . நிகதி (பாலி)
நிகதி – நியதி (ஒழுக்கமுறை)
‘சைவ நியதிப்படியான பூசனைகள் செய்து’ – சைவச் சித்தாந்த நூற்களில் வரும்.
நி – வேர்ச்சொல் ; ‘நியமம்’ முதலிய சொல்லை உருவாக்கிய அதே அடிப்படையில்தான் ‘நியதி’யையும் உண்டாக்கியது.

209. நிச்சயா (பாலி)
நிச்சயா – நிச்சயம்
‘பெரியோர்களால் நிச்சயிக்கப்பட்டு…’ – வழக்கமாகத் தமிழர்கள் எழுதுவதுதானே?
‘அறிஞர் நிச்சயித்தனர்’ எனும் கந்தபுராண அடியை மேற்கோள் காட்டுகிறது செ.சொ.பேரகரமுதலி (2005).
நி – வேர்ச்சொல்; ‘நில்’ , ‘நிலை’ முதலிய சொற்கள் உருவான அதே அடிப்படையில்தான் ‘நிச்சயம்’ என்பதும் தமிழில் உருவாகியுள்ளது.
‘நிச்சயம்’ எனும் அழகிய தமிழ்ச் சொல்லை, ‘நிஸ்சயம்’ என எழுத விழைந்த நம்மனோர் உளர்!

210 . நிதி (பாலி)
நிதி – நிதி (wealth; fund)
‘மூன்று தலைமுறைக்கும் நிதி வேண்டுமா?...’ – திரைப்படப் பாடலில் வருமே?
‘நிதிநூல்’ என்று ஒரு தமிழ் நூலின் தலைப்பைத் தெரிவிப்பது சாம்பசிவம்பிள்ளை மருத்துவ அகராதி.
நிதிப்பொதி - பொற்கிழி
நி- வேர்ச்சொல்; ‘நிறை’; ‘நிரப்பு’ முதலிய சொற்களைக் காணலாம். இதே அடிப்படையில்தான் ‘நிதி’யும் உண்டாகியுள்ளது.
(கருவி நூல் : Poli – English Dictionary by T.W.Rhys Davids and William Stede, Pali Text Society , www.buddhistboards.com)
***

பாலி மொழியும் தமிழர் அறிந்த சொற்களும் !- (11)
- முனைவர் சு.சௌந்தரபாண்டியன்

101. குலாலா (பாலி)
குலாலா – குலாலர் (குயவர்)
“குலவு – குலாவு –குலாள் – குலாளன் - குலாலன்”- இப்படிக் கொண்டுபோகிறது செ.சொ. பேரகரமுதலி(2000).

102. குலா (பாலி)
குலா – குலம்
‘குலம் கோத்திரம் பார்த்துப் பெண் எடு’ – முதியவர்கள் இன்றும் கூறுகிறார்கள் அல்லவா? அதே ‘குலம்’தான்.
‘கோத்திரமும் குலமும் கொண்டு என் செய்வீர்?’- ஒரு நாயனார் அன்று கேட்டார்! யார் காதிலும்அது விழவில்லை!
‘குலம்’ என்ற தமிழ்ச் சொல் , திருக்குறளில் (960) வந்துள்ளது.
கு – வேர்ச்சொல்; ‘குவிதல்’, ‘கும்பல்’ என்றெல்லாம் பொருண்மை கொண்டது இவ்வேர். இதனடியாகவே , ‘குலம்’ உண்டானது.

103 . குரூரா (பாலி)
குரூரா - குரூரன் (விகாரத் தோற்றம் தருபவன்)
கு – வேர்ச்சொல்
‘கு’ எனும் இந்தtஹ் தமிழ் வேர், ‘நல்ல முழுத்தோற்றம் அல்லாத குறைத் தோற்றம்’ என்ற பொருளைத் தரமுடிந்தது.
104 . காசா (பாலி)
காசா – காச நோய்
இரத்தம் தோய்ந்த சளியை இந்த நோயாளி அடிக்கடி துப்புவார்.
காலுதல் – துப்புதல் ; ‘கா’ – வேர்ச்சொல்.

105 . காருணிகா (பாலி)
காருணிகா – காருண்ணியன்
காருண்ணியன் - கருணை உள்ளவன்
‘கரு’ எனும் தமிழ்ப் #பகுதி(#stem)யானது, #ஆதி #நீழலாகக் ‘காரு’ ஆகியுள்ளது.

106. காரியா (பாலி)
காரியா – காரியம்
காரியம் – அலுவல் ; வேலை
‘என்ன காரியமாக வந்தீர்கள்?’ – நண்பர் கேட்பார்.
செய்கையை உள்ளடக்கி வருவது ‘காரியம்’. #‘காரியக்காரர்’ – ஒரு தமிழ்க் #கலைச்சொல்; #நிர்வாகக்காரர் என்பது பொருள்.

107. காரா (பாலி)
காரா – சிறை
‘காரா’ என்ற பழைய தமிழ் வடிவமானது, சற்று வளர்ந்து , தெளிவுபட்டுக், #‘காராக்கிருகம்’ ஆனது.
‘காரா’ என்ற பழந்தமிழ் வடிவம் மறைந்துவிட்டது; இன்று பாலி மொழியை ஆராயப்போக அது கிடைத்தது.
காராமணி – பயறுகள் அடைபட்டுக் கிடப்பதால் , ‘அடைபட்ட மணிகள்’ எனும் பொருளில் ‘காராமணி’ ஆயிற்று!
‘கார்’ என்பதே வேர்ச்சொல்.

108 . காரணா (பாலி)
காரணா – காரணம் (reason)
”கரு + அணம் = கரணம்; கரணம் - காரணம்” – இவ்வாறு ‘காரணம்’ எனும் தமிழ்ச் சொல்லைத் தெளிவாக்குவது செ.சொ. பேரகரமுதலி (2000).

109 . காயா (பாலி)
காயா – காயம் (உடல்)
‘காயமே இது பொய்யடா!’ – பாடியுள்ளார்களே.
கா – வேர் ; ‘பருத்தது’ என்பது பொருள்.

110. காமுகா (பாலி)
காமுகா – காமுகன்
காமுகன் – காமம் கொண்டவன்
‘காமுகர்’ எனக் கம்பராமாயணத்தில் வருகிறது.
காமம் மிக்குக் கொண்டவன் ‘காமுகன்’.
***
(கருவி நூல் : Poli – English Dictionary by T.W.Rhys Davids and William Stede, Pali Text Society , www.buddhistboards.com)
***