சரியும் தவறும் (தந்தை மகனுக்கு...)

சரியோ, தவறோ
எல்லோரும் போகும் வழியே
எனது வழி
என்று இருந்து விடாதே.
-
காலத்தின் தாளத்திற்கு - உன்
கால்கள் ஆடி ஆடியே
காலம் கழிக்காதே!
-
காலத்திற்கு சலங்கை கட்டு - உன்
கானத்திற்கு அதை ஆட்டு.
துயர் வென்றவன் தான்
பெயர் பெறுவான் - வீணில்
துவண்டு நின்றால் - காலம்
துப்பிவிடும் முகத்தில் . . .
-
காற்று கூட
கால்த்தடம் பதிக்கிறது
புயலாக வரும் பொழுது
கானல்நீர் ஒருபோதும்
கால் தடம் பதிப்பதில்லை.
-
நீ
கானல் நீராய்
பொய்த் தோற்றம்
கொள்ளாதே!
-
காலச் சல்லடை
உன்னைக்
கழித்துவிடக் கூடாது.
வரலாறு என்பது
ஏதோ சில சேதியும்
எவரோ பிறந்த தேதியும்
எழுதி வைப்பதன்று?
-
அது
கடந்த காலம் தந்த
கையிருப்பு.
வாய் நிறையச் சோறும்
வளர்ந்த மர நிழலும்
பாய் படுக்கை மெத்தையும்
போய்ச் சேரும் காலம்வரை
கிடைக்கப் பெறுதல்
வரலாறல்ல!
-
எதையேனும் தின்று
சதை வளர்த்து
கதை கேட்டு
கட்டிலில் படுத்துறங்கி
கதை முடிக்க
வாங்கிய வரமல்ல
வாழ்க்கை.
-
வரலாறு
தவம் கிடக்கிறது
மகனே! உன் பெயரை
வரமாகக் கேட்டு.
-
வாழ்ந்து செத்தோரின்
வரிசை மிக நீண்டது
செத்தும் வாழ்வோர் வரிசை
சொற்பமே
எண்ணிக்கையில் . . .
உனது வரிசையை
நீயே முடிவு செய்.
-
ஐம்பூதமும் மகிழ வேண்டும் - உன்
ஆறாம் அறிவு கண்டு!
-
அறுபதோ எண்பதோ
எப்படியும் ஒருநாள்
வாழ்க்கை முடியும்;
எரிப்பதோ புதைப்பதோ
இரண்டில் ஒன்று;
எப்படியும் ஆட்கொள்ளும்
எல்லோரையும்!
ஒரு நாள் - அது
உன்னையும் . . .
-
அதற்கு முன்
நீ
ஒன்றை முடிவு செய்!
உனக்குப் பிறகு
உன் புகைப்படம்
மாட்டப்படும் - அது
உன் வீட்டில் மட்டுமா?
உலகிற்குப் பொதுவாகவா?
-
--------------------------------
ஆ.திருநாவுக்கரசன்
நன்றி: கூடல்.காம்