கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

First topic message reminder :

நான் ரசித்த கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகளின் தொடர் இது

நன்றி: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான்

அப்துல் ரகுமான், ‘கவிக்கோ’ என்ற பட்டப் பெயரால் அழைக்கப்படும் கவிஞராக வலம் வருகின்றார். பால்வீதி என்ற தமது முதல் கவிதைத் தொகுதியிருந்தே இன்றும் தம்மை ஒரு பரிசோதனைப் படைப்பாளியாக தனித்து இனங்காட்டிக் கொண்டு வருபவர். சிறந்த கவிஞராக மட்டுமல்லாது தமிழ்ப் பேராசிரியராகவும் பணியாற்றி விருப்ப ஓய்வு பெற்றவர். பல பட்டச் சிறப்புகளைப் பெற்ற கவிக்கோ, ‘ஆலாபனை’ என்னும் கவிதைத் தொகுதிக்காகச் சாகித்ய அகாடெமி விருதையும் பெற்றவர் ஆவார்.

இன்றையத் தமிழன்
தன் தாய்மொழியையே கொல்லத்
தயாராகி விட்டான்
‘தமிழைப் பழித்தவனைத்
தாய் தடுத்தாலும் விடேன்’ என்றான்
புரட்சிக் கவிஞன்
நான் சொல்கிறேன்
தாய் மொழியைக் கொல்லத்
தாயே முனைந்தால்,
தமிழா!
தாயைக் கொன்று விட்டுத்
தாய்மொழியைக் காப்பாற்று. (மு.மு., ப.92)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

வெறும் பூவை அர்ச்சித்து
வீணாகும் பக்தனே
வியர்வைப் பூ அர்ச்சிப்பாய்
வேண்டுகின்ற வரம் கிடைக்கும்
கைரேகை பார்ப்பவனே;
கையில் இல்லை தனரேகை
தளராமல் ஏர் பிடித்துத்
தரிசுகளில் நாம் கீறும்
தரைரேகையே நமது
தனரேகை; அறிவாய் நீ (நே.வி., பக்.40-41)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

கொடுக்கின்ற தெய்வம்
கூரையைப் பிய்த்துக்
கொடுக்குமென்று நம்பிக்
குப்புறக் கிடப்பவனைக்
குட்டி எழுப்பு
இப்படித் தெய்வம்
யாருக்கும் கொடுத்ததில்லை
தெய்வத்தால் ஆகா
தெனினும் முயற்சி, தன்
மெய்வருத்தக் கூ
தரும் என்ற பகுத்தறிவுத்
தத்துவத்தைப் புரியவை (இ.பி., ப.256)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

மரத்தடியில்
கூண்டுக்குள்ளிருந்து
வெளியே நடந்து வந்த கிளி
ஒரு மனிதனுக்கு
வருங்காலத்தை
எடுத்துக் கொடுத்துவிட்டுக்
கூண்டுக்குள் சென்றது (ஆலா. ப.109)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

உயிரினங்களில்
மனிதன் மட்டும்தான் பிச்சை எடுக்கிறான்
ஆறாவது அறிவு என்பது
தரித்திரமா? (ஆலா., ப.48)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

என் வீட்டு வாசல்
ஒரு பூம்பூம் மாட்டுக்காரன்
அவன் சொல்வதற்கெல்லாம்
அந்த மாடு தலையாட்டிக்கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல
ஒரு கம்பீரமான யானை
தெருவில் தன் துதிக்கையை நீட்டிப்
பிச்சை வாங்கிக் கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல. (ஆலா., பக்.110-111)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

என் வீட்டு வாசல்
ஒரு பூம்பூம் மாட்டுக்காரன்
அவன் சொல்வதற்கெல்லாம்
அந்த மாடு தலையாட்டிக்கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல
ஒரு கம்பீரமான யானை
தெருவில் தன் துதிக்கையை நீட்டிப்
பிச்சை வாங்கிக் கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல. (ஆலா., பக்.110-111)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

என் வீட்டு வாசல்
ஒரு பூம்பூம் மாட்டுக்காரன்
அவன் சொல்வதற்கெல்லாம்
அந்த மாடு தலையாட்டிக்கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல
ஒரு கம்பீரமான யானை
தெருவில் தன் துதிக்கையை நீட்டிப்
பிச்சை வாங்கிக் கொண்டிருந்தது
மனிதனைப் போல. (ஆலா., பக்.110-111)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

உலகத்தில் மனிதகுலம்
ஒன்றாக இருந்தநாள்
கலகம் இருந்ததில்லை
கைகலப்பு நடந்ததில்லை
நான்கு வருணமாய்
நடுவிலொடு முக்குலமாய்
நான் மேல் நீ கீழ் என்று
நாட்டுமிகு சாதிகளாய்
எந்தநாள் பிரிவுகளை
ஏற்படுத்தி வைத்தாரோ
அந்தநாள் அன்றோ
அமைதி அழிந்த நாள் (இ.பி., ப.83)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

கையில்லாத நீ
எல்லோரையும் தழுவுகிறாய்
கையிருக்கும் நாம்
சக மனிதனிடமே
தீண்டாமையைக்
கடைப்பிடிக்கிறோம் (ஆலா., ப.77)

**முனைவர் ம.ரமேஷ்** · 21/08/2011

அடையாளத்திற்காகத்
தேவைப்படுகிறது நமக்கு
ஒரு வண்ணான் குறி
பிறகு
அதையே உடுத்திக்கொள்கிறோம்
அதனால் அதற்குள்
காணாமல் போகிறோம் நாம் (ப.பா., ப.68)

Sponsored content · Sponsored content

கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

Re: கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் கவிதைகள்

மறுமொழி எழுத நீங்கள் உறுப்பினராக இருக்க வேண்டும்..

உறுப்பினராக பதிவு செய்க

உள்நுழைக