அவமானப்பட்ட கணவர்கள்

ஒரு நாட்டை நந்தன் என்ற பெயருடைய மன்னன் ஆண்டு வந்தான். குடி தழுவிக் கோல் ஓச்சி வாழ்ந்த அவனுடைய புகழ் எங்கும் பரவியிருந்தது. நந்தனிடம் வரனாசி என்ற ஒரு அமைச்சன் இருந்தான். அவன் நல்ல மதியூகி, கல்விமான, உலக அனுபவம் உடையவன், சிறந்த இராஜ தந்திரி.

அரசனும் அமைச்சனும் சிறந்த பண்பும் புகழும் பெற்றவர்களாக இருந்தாலும் மனைவியரிடம் அடங்கிக் கிடப்பவர்கள். மனைவியர் என்ன சொன்னாலும் தட்டாது செய்து பழகிவிட்டவர்கள்.

ஒருநாள் அமைச்சருக்கும் அவன் மனைவிக்கும் சிறு சச்சரவு மூண்டது. சச்சரவை முடிவுக்குக் கொண்டு வர விரும்பிய அமைச்சன் அன்பே அர்த்தமற்ற சிறு விஷயத்துக்காக இப்படி நீ சண்டை பிடிப்பது நல்லதல்ல. உன்னுடன் சமரசமாகப் போக எண்ணுகின்றேன். நான் என்ன செய்தால் திருப்தியடைந்து சண்டையை நிறுத்துவாய் என்று சொன்னால் அவ்வாறே செய்யத் தயாராக இருக்கின்றேன் என்றான்.

உங்கள் தலையை மொட்டையடித்துக் கொண்டு என் காலில் விழுந்து வணங்க வேண்டும் என்று உத்தரவிட்டாள் மனைவி.

அமைச்சன் அவ்வாறே செய்த ஒரு வகையாக மனைவியைச் சமாதானப்படுத்தினான்.

பிறிதொரு நாள் மன்னனுக்கு அவன் மனைவிக்கு மிடையே கருத்து வேறுபாடு ஏற்பட்டது.
என்ன முயற்சியெடுத்தும் மனைவியைச் சமாதானப் படுத்த முடியாத அரசன் அவளிடம் சரணாகதியடைந்துவிடத் தீர்மானித்தான்.

அன்பே நீ தொடர்ந்து சண்டை போட்டால் ஊர் சிரிக்கும் நிலை ஏற்பட்டுவிடும். இது நம் இருவருக்கும் நல்லது அல்ல. அதனால்தான் என்ன செய்தால் நீ திருப்தியடைந்து சண்டையை நிறுத்துவாயோ அதைச் சொல். அப்படியே செய்து விடுகின்றேன் என்று கூறினான்.

நீங்கள் ஒரு குதிரை மாதிரி கடிவாளத்தை வாயில் மாட்டிக் கொள்ள வேண்டும். நான் உங்கள் முதுகின் மீது ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டு ஓட்டுவேன். குதிரை மாதிரி அந்தப்புரத்தைச் சுற்றி சுற்றி ஓட வேண்டும் இடையிடையே குதிரை மாதிரி கனைக்கவும் வேண்டும் என்று அரசி உத்தரவிட்டாள்.

அரசனும் அவள் சொன்ன மாதிரியெல்லாம் செய்து அவளை திருப்திபடுத்தி சண்டையை ஒரு முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தான். அரசனுக்கு மந்திரி வீட்டில் நடந்த நிகழ்ச்சி தெரியவந்தது. தன் வீட்டு நிகழச்சி அமைச்சருக்குத் தெரியும் என்பதை மன்னர் அறியமாட்டார்.

மறுநாள் அரசவையில் அரசனும் அமைச்சரும் சந்தித்துக் கொண்டனர்.

அமைச்சரைக் கேலி செய்ய எண்ணிய மன்னன் என்ன அமைச்சரே, நாளும் கிழமையும் இல்லாமல் மொட்டையடித்துக் கொண்டிருக்கிறீரே என்று கேட்டார்.

அமைச்சன் அடக்கமாக அரசனை வணங்கி மன்னர் அவர்களே, என்ன செய்வது ஒரு நிர்பந்தத்துக்கு பணிந்து கொடுக்க நேரிடும்போது காரணமே இல்லாமல் மொட்டையடித்துக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. அது மட்டுமா, சிலசமயம் குதிரை மாதிரி கடிவாளத்தை வாயிலே மாட்டிக் கொண்டு மனிதரை முதுகிலே சுமந்து குதிரை மாதிரி கனைத்து ஓட வேண்டியும் இருக்கின்றது என்று சிரிக்காமல் கூறினான்.

நம் விஷயம் அமைச்சனுக்கும் தெரிந்து விட்டது போலிருக்கே என்று எண்ணியவாறு அரசன் வாயை மூடிக் கொண்டான்.

ஹ ஹ ஹ