வெறுத்துப் போய் என் மனைவி சொன்ன கவிதை

ரா.ரா3275 wrote:வாங்குற அடியில வந்து விழுற வார்த்தைகளெல்லாம் கவிதைதானே...
அப்புறம் வேற என்ன?...
எல்லார் பொழப்பும் இதேதான் ச.ச.சே....

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் ச. சந்திரசேகரன்

யினியவன் wrote:ஆக ரெண்டு பேருமே கில்லாடிங்கதான் வீட்ல

அருமை அருமை (எருமை எருமை ன்னு அவங்க சொல்றாப்லவே கேட்டா அதுக்கு நான் பொறுப்பல்ல சந்திரா)

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் ச. சந்திரசேகரன்

கரூர் கவியன்பன் wrote:எப்படி கண்டுபிடிச்சீங்க அண்ணே............ நாமெல்லாம் ஹிட்லர் மாதிரி .......போருக்கு எப்பவுமே ஆயத்தம் தான் (நம்ம பக்கம் வீக்குன்னு தெரிஞ்ச உடனேயே சரண்டர் தான் ) எப்படியும் நாம தான் ஜெயிபோமல்ல..............

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் ச. சந்திரசேகரன்

ச. சந்திரசேகரன் wrote:என் கவிதை கண்டு வெறுத்துப் போய் பொறுக்கமாட்டாது என் மனைவி சொன்ன கவிதை

வானமோ கருமை (மழைக்காலம் போல)
காணவோ அருமை (நீலவானத்தை பார்த்ததில்லை போலிருக்கே)
பொழிவதோ இனிமை (மழையோ? இல்லை வசையோ?)
விளைவதோ பசுமை (பயிரோ? இல்லை ஊடலோ?)
நாட்டுக்கு செழுமை

நிற்பதோ எருமை (என்னைச் சொல்றாளோ?)
குணமோ பொறுமை (உறுதியா என்னத்தான் சொல்றா)
தருவதோ வெண்மை (பாலைச் சொல்றாளா இல்லாட்டி ....)
சுவையோ அருமை (அவளோட சமையலோட ஒப்பிட்டுப் பார்த்து சொல்றாளோ?)

கொள்கையோ ஒருமை (நாட்டின் ஒருமைப்பாடா? அல்லது வீட்டின் ஒற்றுமையா?)
உணர்ந்தாலே பெருமை (என்னை மரமண்டைன்னு சொல்றாளோ?)
உணராவிட்டால் சிறுமை (புரிஞ்சிக்காத ஜடம்னு சொல்றாப்போல)
உணர்வதே கடமை

இங்குண்டு பலஆமை (என் சோம்பேறித்தனத்தைத்தான் சொல்லுறா )
கல்லாமை அறியாமை
பொறாமை கொடாமை
நீக்குவது நம்கடமை

நீங்கிடில் வறுமை
வறுமை கொடுமை
இதுவே உண்மை
உணர்ந்தால் நன்மை

எழுதுவதென் கடமை
படிக்கவேண்டும் பொறுமை
விமர்சனம் உங்கள் உரிமை
சொன்னது பெண்மை (இது என் மனைவி)

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் மஞ்சுபாஷிணி