கசாபை தூக்கிலிடத் துடிக்கும் இளம்பெண்!

ராஜஸ்தான் மாநிலத்தில் அமைந்திருக்கும் பிரபல புண்ணியஸ்தலம் சலாசார். இதன் அருகே உள்ள டிகோடி பாடி என்ற சிறிய கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர் சுமித்ரா கன்வர் ஷெகாவத். இவர் கசாபை தூக்கிலிடத் துடிக்கிறார்.

2008-ம் ஆண்டு வரை இவர் ஒரு வழக்க மான பள்ளி மாணவியாகத்தான் இருந்தார். ஆர்.ஏ.எஸ். (ராஜஸ்தான் ஆட்சிப் பணி) படிப்பதுதான் இவரது லட்சியமாக இருந்தது. அதற் கேற்ப படிப்பில் சூட்டிகையாக இருந்த சுமித்ரா, வகுப்பில் முதல் மாணவியாகத் திகழ்ந்தார். பள்ளி இறுதித் தேர்வில் 84 சதவீத மதிப்பெண்களும் பெற்றார்.

ராஜஸ்தானில் முற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பான ராஜபுத்திர சமூகத்தைச் சார்ந்தவர்கள் என் றாலும், சுமித்ராவின் குடும்பம் அவ்வளவு வசதியானது அல்ல. இவரது அப்பா போலீஸ் காரர். குடும்பத்துக்குச் சொந்தமாக ஒரு துண்டு விவசாய நிலம் இருக்கிறது. அவ்வ ளவுதான்.

சுமித்ராவுடன் பிறந்தவர்கள் மூன்று பேர். இரண்டு சகோதரிகள், ஒரு சகோதரன். இவர்களில் சுமித்ராதான் மூத்தவர்.

சரி, கசாபை தூக்கிலிடத் துடிக்கும் அளவுக்கு சுமித்ராவுக்கு வேகம் பிறந்தது எப்படி?

அதை அவரே கூறுகிறார், ``பாகிஸ்தானிய தீவிரவாதிகள் மும்பையைத் தாக்கியபோது, நான் வழக்கம்போல எனக்குப் பிடித்த சீரியலைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது தான் அக்கம்பக்கத்து வீட்டினர் மும்பையில் நடக்கும் பயங்கரம் பற்றிக் கூறினார்கள். உடனே நான் சேனலை மாற்றினேன். மும்பை தாக்குதல் தொடர்பான காட்சிகளை தூங்கா மல் விடிய விடியப் பார்த்தேன். இரவில் தூங்காததால் மறுநாள் நான் பள்ளிக்கும் செல்லவில்லை!''- என்கிறார்.

மும்பை தாக்குதல் சம்பவம் சுமித்ராவை பல நாட்கள் தூங்க விடவில்லையாம்.

``மும்பை தாக்குதல் காட்சிகளைப் பார்க்கப் பார்க்க எனக்கு ரத்தம் கொதித்தது. கஷ்டப் பட்டுதான் என் மனதை அமைதிப்படுத்தினேன். எனக்கு மட்டும் வாய்ப்புக் கிடைத்தால் ஒரு `ஜலாத்' (தூக்குத் தண்டனையை நிறைவேற்றுபவர்) ஆகி, கசாபை தூக்கில் போடத் தயார்!'' என்கிறார் ஆவேசத்தோடு.

சுமித்ரா தனது ஆசையை உடனே எல்லோரிடமும் தெரிவித்துவிடவில்லை. பட்டப் படிப்புக்காக கல்லூரியில் சேர்ந்த பின்புதான் சக விடுதி மாணவிகளிடம் அதுபற்றி வாய் திறந்திருக்கிறார்.

``அரசாங்கம் அனுமதி கொடுத்தால் தானே கசாபை தூக்கில் போடப்போவதாக சுமித்ரா சொல்லிக் கொண்டிருப்பாள்'' என்கிறார், அவரது விடுதி அறைத் தோழியான பிரியங்கா.

சுமித்ரா சும்மா இப்படி வாய்வீரம் காட்டவில்லை. தான் இந்த விஷயத்தில் சீரியசாகவே இருக்கிறேன் என்பதைக் காட்டும் விதமாக, ஜனாதிபதி, பிரதமர், உள்துறை மந்திரி ஆகியோருக்குக் கடிதம் எழுதித் தனது விருப்பத்தைத் தெரிவித்திருக்கிறார்.

``இதுவரை எனக்குப் பதில் ஏதும் கிடைக்கவில்லை. ஆனால் அது, மும்பை மக்களைக் கொன்றதற்குப் பழிவாங்கும் விதமாக கசாபை தூக்கிலிட வேண்டும் என்ற என் எண் ணத்தைக் கொஞ்சங்கூட குறைத்துவிடவில்லை'' என்று உறுதி காட்டுகிறார்.

நாட்டின் உயர் தலைவர்களுக்கு எழுதிய கடிதங்கள் பலனில்லாமல் போனதால், அடுத்த படியாக பிரணாப் முகர்ஜியை நேரிலேயே சந்தித்து வேண்டுகோள் வைக்க முடிவெடுத் திருக்கிறார் சுமித்ரா. ஜனாதிபதியை கூடிய சீக்கிரம் சந்திக்க ஏற்பாடு செய்து தரும்படியும் தனது கல்லூரித் தாளாளரிடம் கோரிக்கை வைத்திருக்கிறார்.

தற்போது கல்லூரியில் இறுதியாண்டு பயிலும் சுமித்ரா, குடும்பச் சூழ்நிலையைக் கருத்தில் கொண்டு வகுப்பு நேரம் போக மீத நேரத்தில் கல்லூரியில் டெலிபோன் ஆப்பரேட்டர்-கம்-ரிசப்ஷனிஸ்டாக பணிபுரிகிறார். அதனால் இவருக்கு விடுதியில் இலவசமாக இடம் கொடுத்திருக்கிறார்கள். கல்லூரி கட்டணங்களிலும் சலுகை வழங்கியுள்ளார்கள்.

படிப்பு, வேலை எல்லாம் ஒருபுறம் இருந்தாலும், கசாபை தூக்கிலிடும் தனது ஆசையை அவ்வப்போது வெளிப்படுத்தி கர்ஜித்தபடியே இருக்கிறார் சுமித்ரா!

தினத்தந்தி