பாழாய்ப்போன தமிழும்... வீணாய்ப்போனத் தமிழனும்... - ஒரு வவுத்தெரிச்சல்!

தமிழர்கள் எங்கள் கூரிய வாட்கள்
துருப்பிடித்து தூங்கத்தொடங்கி
நாட்களாச்சு !

தமிழர்கள் எங்கள் வீரிய நாக்கள்
தடம் புரண்டு பேசப்பழகிய
வாழ்க்கையாச்சு !

தமிழ்த்தாய் வாழ்த்தை
மெல்லக்கொன்று
கொஞ்ச கொஞ்சமாய்
சமாதி கட்டினோம்;

சங்கே முழங்கை
சத்தியமாய் மறந்து
நாக்க மூக்கக்கு
நடனங்கள் ஆடினோம் !

கம்பு, கேழ்வரகு, கடலை உருண்டையோடு
உணவே மருந்தாய் உண்டதை மறந்து
பீஸா, பர்கர், பெப்சி, கோக்கென
வயிறு வளர்க்க பழகியாச்சு !

அம்மா என்றழைத்த அழகுத்தமிழும்
மம்மி என்றிங்கே மாறிப்போச்சு ;
அம்மியில் அரைத்த நாட்டுக்கோழி குழம்பும்
மேரி பிரௌன், கே.எப்.ஸியில் மறைஞ்சேப் போச்சு ;

வீட்டுக்கு வெளியில் திண்ணையும்
விருந்தாளிக்கு முதலில் தண்ணியுமான
தமிழர் பண்பாடுமிங்கே
காணாமப்போச்சு ;

காசு கொடுத்து வாங்கும்
மினரல் வாட்டர் கேனுக்குள்ள
தாகத்தோடு பண்பாடும்
மூழ்கித்தான் போச்சு ;

நெல்லினில் எழுதி
பழகிய காலத்தை
பழங்கதையென்று ஒதுக்கியாச்சு ;

தமிழ்ச்சொல்லினில்
பாடங்கள் பயில்வதுமிங்கே
அறிவிலித்தன்மையின்
அடையாளமாச்சு ;

சங்கம் வைத்து தமிழை வளர்த்த கதைகளெல்லாம்
வெறும் வரலாற்றில் மட்டும்தான் மீதமாச்சு ;
பாரதியும், பாரதிதாசனுமிங்கே
வெறும் ஃபேஷன் பேச்சாத்தான் மாறிப்போச்சு ;

மரபுக்கவிதை எல்லாமிங்கே
மாண்டுதானே போச்சுது ;
புதுக்கவிதை என்ற பெயரில்
தமிழுமிங்கே சாகுது ;

செம்மொழி அந்தஸ்து கிடைச்சும் கூட
வெறும் செல்லாக் காசாத்தான் கிடக்குது ;
உலகத்தமிழ் மாநாடுமிங்கே
ஒருத்தருக்காய்த்தான் நடந்தது ;

இனத்தின், மொழியின் பற்றுகூட
இங்கே வியாபாரமாத்தான் போச்சுது ;
புதுப்பட ரிலீசும், ஜ.பி.எல்லும்தான்
எங்கள் நேரத்தில் முக்கியமாச்சுது ;

வேட்டியும், பாவாடை தாவணியும்
வெளிநாட்டு உடையாத்தான் தெரிஞ்சுது ;
ஜீன்ஸ் பேண்ட்டும் லெக்கின்ஸ்ம்தான்
எங்க உடம்புக்கு ஏத்ததா புரிஞ்சது ;

தாலி கட்டுற கல்யாணமெல்லாம்
வேலியாத்தான் புளிச்சது ;
வேண்டியதப்போ பிரிஞ்சிக்கிற
சேர்ந்து வாழ்தல் இனிச்சது ;

யாழ், பறை, உருமிமேளம்
ஒன்னுமில்லாமப் போச்சுது ;
கீ போர்டு, கிட்டார், டிரம்ஸ்தான்
உடம்பு முழுக்க அதிருது ;

பக்கத்து வீட்டு மூஞ்சியெல்லாம்
அந்நியமாத் திரியுது ;
ஃபேஸ்புக்கு பிரெண்டுங்கதான்
ஆயிரத்த தாண்டுது ;

அரிசி குடுத்து கீரை வாங்கும்
பழக்கமெல்லாம் போச்சுது ;
அஞ்சு ரூவா கீரை வாங்க
காருமிங்கே போகுது ;

அரசாங்கக் கல்வி இங்கே
தனியார் மயமாச்சுது ;
தனியாரின் கள்ளுக்கடை
அரசே ஏத்து நடத்துது ;

அடுத்து என்ன இலவசமுன்னு
மனசு ஏங்கிக் கிடக்குது ;
இலவசங்கள் கிடைக்குமுன்னுதான்
ஆட்சி மாற்றமும் நடக்குது ;

லஞ்சம் கொடுக்க கூச்சமின்றி
வாழக்கூட பழகியாச்சு ;
சுயவொழுக்கம் என்பதெல்லாம்
காத்தோட போயி நாளாச்சு ;

பாரம்பரிய வரலாற்றை
பக்கம் பக்கமா எழுதலாம் ;
பாழாப்போன பழக்கத்தை
எத்தனை பக்கம் எழுதறது?...

பாழாய்ப்போகும் தமிழையும்
வீணாப்போகும் தமிழனையும்
காக்கப்போவது யாருங்கோ?...
தெரிஞ்சா கொஞ்சம் சொல்லுங்கோ...!!!
நன்றி _ கதம்பமாலை

இன்றைய நிலையை உணர்த்தும் நல்ல கவிதை - பகிர்வுக்கு நன்றி செந்தில்.

தமிழ் இங்கே தங்கிலீஷாப் போச்சு
தமிழனின் பொழப்பு ததிங்கினத்தோம் ஆச்சு...

உண்மைத்தமிழனின் ஆதங்கத்தை உணர்த்தும் வரிகள்,பாராட்டப்படவேண்டிய கவிஞரின் பெயரையும் குறிப்பிட்டிருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும்,

தமிழ்த்தாய் வாழ்த்தை
மெல்லக்கொன்று
கொஞ்ச கொஞ்சமாய்
சமாதி கட்டினோம்;

மிகவும் வேதனைக்குரிய விஷயம் இது.முன்பெல்லாம் பள்ளிகளில் அவசியம் தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து இடம்பெறும்..,அவரிகளை பாடும்போதே மயிர்கூச்செறியும்.
இன்றோ பல பள்ளிகளில் தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து என்ற ஒன்று இருப்பதாகவே தெரியவில்லை.அது சரி தமிழை தான் முதல் மொழியாக எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என அரசே சட்டமியற்றிய பின்தான் பல பள்ளிகளில் தமிழை காண இயலுகிறது......இது தமிழ்த்தாய் வாழ்த்த்திற்கு ஏன் இந்த நிலை என வருந்துவதர்க்கில்லை.

இன்றும் மயிர்கூச்செரிகிறது ஜேன் - ஆனா நவீன ஸ்பைக்ஸ் அவை.

அருமை வரிகள் ...தமிழனின் வீரம் தூங்கி விடவில்லை ..
அது தன்னை வளர்த்து , வார்த்து எடுத்து கொண்டு இருக்கிறது ..

அருமை...விநாயகா செந்தில் அவர்களே...இதை எழுதியவர் யாரென்று கொஞ்சம் சொல்லுங்களேன்

ரொம்ப அருமையான கவிதை, படிக்க படிக்க துக்கமாய் இருந்தது நன்றி நண்பரே பகிர்வுக்கு. .
.
இதை எழுதியவருக்கு அனந்த கோடி வணக்கங்கள்
.
.
நம்மால் ஆனதை நாம் தமிழுக்கு செய்து அது சிரஞ்சிவியாய் வாழ உறுதுணை புரிவோம்

உண்மையான உணர்வு பூர்வமான வரிகள்...

ஆட்சியாளர்கள் தவறுகளால் மக்கள் தான் அவப்பெயரை சந்திக்க நேரிடுகிறது

கர்நாடக நண்பர்களோ தண்ணீர் தர மறுக்கின்றார்கள். கேரளத்து நண்பர்களோ தண்ணீரை அனண கட்டித் தடுக்கின்றார்கள் மத்திய அரசோ பாராமுகமாக இருக்கின்றது. ஆனால் தமிழர்களுக்கோ ஒற்றுமையும் இல்லை. தமிழ் மீது பற்றும் இல்லை.