உருவம்

கதிருக்கு ஒரு வினாடி உயிரே போய்விட்டமாதிரி இருந்தது. டீச்சர் அவன் `ஹோம் ஒர்க்'கில் பிழையை கண்டுபிடித்து கண்டித்ததுடன், அவன் கனத்த உடலையும், தொப்பையையும் பற்றி கிண்டல் செய்து பேசியது அவமானமாகிவிட்டது.

இதுவரை அவனை சக மாணவர்கள்தான் கேலி பேசி மகிழ்ந்தனர். மாணவர்கள் அப்படி பேசும் போதெல்லாம் கதிர் அவர்களோடு சரி மல்லுக்கு சண்டை யிடுவான்.

ஆனால் டீச்சரே இப்படி பேசினால் அவனால் என்ன செய்ய முடியும்? தலை குனிந்தபடியே நின்றான்.

அவனுக்கு பதிமூன்று வயதுதான் ஆகிறது. வயதைவிட அதீத உடல் வளர்ச்சியும், பருத்த தொப்பையும் அவனை விகாரமாகவே காட்டி யது.

அவனும் உடலை கட்டுக்கோப்பாக வைக்க எவ்வித முயற்சியும் எடுக்கவில்லை.

தன் உடலை நினைக்கும்போது அவனுக்கே சற்று வருத்தமாகவே இருக்கும். எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படியென்று மனதுக்குள் புழுங்குவான். ஆனாலும் எல்லாம் இறைவனின் படைப்பு என்று தனக்குத்தானே சமாதானம் அடைவான்.

நாட்கள் நகர்ந்து கொண்டிருந்தது. அன்று மாலைப்பொழுதில் அவன் வீட்டுக்கு முன்னால் கார் ஒன்று வந்து நின்று கொண்டிருந்தது. கதிர் வீட்டுக்குள் நுழையும்போது இருவர் அவனது தந்தையோடு பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.

"நேற்று ஸ்கூல் வாசலில் உங்க பையனைப் பார்த்தோம். அடுத்து நாங்க எடுக்க போகிற `ஸ்ரீ விநாயகர் மகிமை' டி.வி. தொடர் கதைக்கு உங்க பையன் பொருத்தமானவனாக தெரிகிறான். அவனுக்கும், உங்களுக்கும் சம்மதம்னா அவனது பள்ளிப்படிப்பு பாதிக்காத வகையில் படமாக்குகிறோம். நீங்க சம்மதம் சொன்னால் `அட்வான்ஸ்' வாங்கிக்கோங்க'' என்றார் டி.வி. சீரியல் தயாரிப்பாளர்.

கதிர் முகம் மலர்ந்தான். இப்போது தனது உடலமைப்பைப் பற்றிய தாழ்வு மனப்பான்மை மறைந்துபோய், மனதுக்குள் பெருமிதம் உண்டானது.

ஜி.சுந்தரராஜன்

ஆகா ...அருமையான கதை...நன்றி சிவா

கதை அருமை

நமது உருவ அமைப்பை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்ற கருத்து நன்று.

ஆனால் உடல் உபாதைகளை பின்னர் தர வாய்ப்புண்டு என்று அறிந்தால் அதை தவிர்க்க முயற்சிக்கணும் பய்யன் - விநாயகர் தொடர் முடிந்து முருகன் தொடர்ல நடிக்கும்போது பய்யன் இளைத்து விடுவானோ?