அறிவு

மாலை நேரம் நான்கு மணி. பள்ளி விட்டு வந்தாள் 3-ம் வகுப்பு படிக்கும் திவ்யா.

தாத்தா சேகரைப் பார்த்ததும், ஓடி வந்தவள், "தாத்தா'' என்று கழுத்தைக் கட்டிக் கொண்டாள்.

"ஏண்டா இன்னிக்கு லேட்?'' என்றார் சேகர்.

"இல்ல தாத்தா நான் எப்பவும் வர நேரம்தான் இது. நீங்க எப்பவும் என்னையே நினைச்சுட்டு இருக்கீங்கல்ல அதனால உங்களுக்கு அப்படித் தெரியுது தாத்தா'' என்றாள் திவ்யா.

அவள் பெரிய மனுஷி மாதிரி பேசியதைக் கேட்டதும் சேகரால் சிரிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. சேகருக்கு திவ்யா என்றால் ரொம்ப பிரியம். படிப்பில் ரொம்பக் கெட்டி. அவள் கேள்வி கேட்க ஆரம்பித்துவிட்டால் பதில் சொல்லி முடியாது. புத்திசாலி சுட்டிப் பெண்.

"திவ்யா முதல்ல போய் முகம், கைகால் எல்லாம் கழுவிட்டுவா'' அம்மா பத்மாவின் குரல் சமையலறையில் இருந்து கேட்டது.

திவ்யாவும், அம்மாவின் கட்டளையை ஏற்று முகம், கை-கால்களை அலம்பி வேறு உடைக்கு மாறி மீண்டும் தாத்தாவிடம் வந்தாள்.

"இது என்ன புத்தகம் தாத்தா''

"இதுவாம்மா, இது திருக்குறள் புத்தகம். இவர்தான் திருவள்ளுவர்'' என்று புத்தகத்தின் மீதிருந்த திருவள்ளுவரின் படத்தை திவ்யாவிடம்

காட்டினார்."திருவள்ளுவர்னா யார் தாத்தா? அவர் என்ன செய்தார்'' என்று தன் கேள்விகளை மெதுவாக ஆரம்பித்தாள் திவ்யா.

"அவர் ஒரு பெரிய புலவர். உலக வாழ்க்கைக்கு தேவையான எல்லாக் கருத்துக்களையும் இரண்டடி திருக்குறள்களில் சொன்னவர் அவர். அவருக்கு பொய்யில் புலவர்னு சிறப்புப் பெயர்கூட இருக்கு'' என்றார் சேகர்.

"அவர் பொய்யில் புலவரா? அப்படின்னா பொய் நிறைய பேசுவாரா தாத்தா?'' என்றாள் திவ்யா.

"அப்படியெல்லாம் இல்லே திவ்யா. அவர் சொன்ன எல்லாக் கருத்துகளும் பொய்ப்பதில்லை. அவ்வளவு சரியாகச் சொன்னதால் அவர் பொய் பிளஸ் இல்லாத புலவர், பொய்யில்லாத புலவர் என்று சொல்வார்கள். எல்லா குறளையும் எழுதி விட்டு தன்னோட பெயரை எழுதாமல் விட்டதாலும் அவரை பொய்யில் புலவர்ன்னு சொல்லுவாங்க'' என்றார் சேகர்.

"சரி திருக்குறளைப் பத்தி சொல்லுங்க தாத்தா?'' என்றாள் திவ்யா.

"திருக்குறளின் பெருமை பற்றி நிறைய நூல்கள் வெளிவந்துருக்கு. நிறைய மொழிகள்ல திருக்குறளை மொழி பெயர்த்துருக்காங்க. இதை படிக்கப் படிக்க அறிவு சுரக்கும்'' என்றார் சேகர்.

"பால்தான் சுரக்கும். அறிவு எப்படி சுரக்கும்'' என்ற அவளது அடுத்த கேள்வி சேகரை யோசிக்க வைத்தது.

இந்தச் சிறு பிள்ளைக்கு எப்படி புரிய வைப்பது என்று சற்று நேரம் யோசித்தார் சேகர்.

"தாத்தா உங்களுக்கு, நான் கேட்டதுக்கு பதில் தெரியல. அதான் என்னை

சாப்பிடச் சொல்லி யோசிக்கிறீங்க" என்று கிண்டலடித்தாள் திவ்யா.

"அப்படி இல்ல திவ்யா குட்டி. நீ பிட்டு சாப்பிடு, நான் பதில் செல்றேன்''

சாப்பிட ஆரம்பித்தாள் திவ்யா.

"ஏம்மா நீ எதுக்கு சாப்பிடுற'' இப்போது சேகர் கேள்வி கேட்டார்.

"நீங்கதானே நல்ல சாப்பிட்டாத்தான் பெரிய பொண்ணு ஆக முடியும்னு அடிக்கடி சொல்வீங்க. இப்ப நீங்களே கேட்கிறீங்களே'' என்று பதில் கேள்வி கேட்டாள் திவ்யா.

"இதுதான் திவ்யா நீ கேட்ட கேள்விக்கும் பதில். நாம சாப்பிட சாப்பிட உடம்பு எப்படி வளர்கிறதோ அது போலத்தான் நாம திருக்குறளையும், நூல்களையும் படிக்கப் படிக்க அறிவு சுரக்கும். இப்ப புரிஞ்சுதா'' என்றார் சேகர்.

"தாத்தா எனக்கு நல்லா புரிஞ்சுது. நானும் நல்ல நல்ல புத்தகங்களை படிச்சு அறிவை வளர்த்துக்கொள்வேன்'' என்றாள் திவ்யா.

ஆ.பஞ்சலிங்கம்

நல்ல கதை
இப்ப புத்தகங்கள் படிக்கும் பழக்கம் பெரும்பாலும் குறைந்துவிட்டதே !

நல்ல கதை...விரும்பினேன் உங்களின் பதிவை

நல்ல புத்தகங்களைப் படித்தால் நல்லது என விளக்கும் கதைப் பகிர்வுக்கு நன்றி சிவா.

வள்ளுவர் அவர் பெயரை போடவில்லை என்று இன்றுதான் அறிந்தேன் - புதிய செய்தி எனக்கு.