காந்தியடிகளின் தமிழார்வம்!

காந்தியடிகளுக்குத் தமிழ் மொழி மீது அளவு கடந்த பற்றுதல் இருந்தது.

தமிழைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று அவர் பல தடவைகள் முயற்சி செய்தார். தமிழ் மொழியைக் கற்பதற்கு நேரம் கிடைக்கவில்லையே என்று வருத்தப்படவும் செய்தார்.

காந்தியடிகள் தென்ஆப்பிரிக்காவில் சிறிது காலம் வசித்தபோது, அங்குள்ள இந்தியர்களின் நலன் காக்கும் நோக்கத்தோடு சத்தியாக்கிரக இயக்கம் ஒன்றைத் தொடங்கினார். அப்போது மகாத்மாவுக்குப் பெரும் துணையாக இருந்தவர்கள் அங்கு குடியேறியிருந்த தமிழ் மக்கள்தான்.

பீனிக்ஸ் என்ற ஊரில் காந்தியடிகள் அமைத்த ஆசிரமத்துப் பள்ளியில் அதிக அளவில் தமிழ்க் குழந்தைகளே கல்வி கற்றனர்.

அந்தப் பள்ளியில் கல்வி போதிக்கும் பணியில் காந்தியடிகள் முக்கியப் பொறுப்பு வகித்தார். அதனால் தமிழ்க் குழந்தைகளுக்கு அவர்கள் தாய்மொழியான தமிழிலேயே கல்வி போதிக்க வேண்டும் என்று காந்திஜி எண்ணினார். அதற்காகவே தமிழ் மொழியைக் கற்றுக்கொள்ள முயன்றார். ஆனால் முழுமையாகக் கற்றுக்கொள்ள அவருக்கு நேரம் கிடைக்கவில்லை.

1937-ம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் சென்னை இந்திப் பிரச்சார சபையில் பாரதிய சாகித்ய பரிஷத்தின் இரண்டாவது மாநாடு நடைபெற்றது.

அந்த மாநாட்டுக்குத் தலைமை தாங்கியவர் காந்தியடிகள். தமிழ்ப் பேரறிஞர் உ.வே. சாமிநாதய்யர் மாநாட்டின் வரவேற்புக் குழுத் தலைவராக இருந்தார். மாநாட்டுக்குப் பல்வேறு தமிழறிஞர்கள் வந்து குழுமியிருந்தனர்.

தமிழ்த் தாத்தா உ.வே.சா. இனிய தமிழில் முதலில் வரவேற்புரை நிகழ்த்தினார்.

அந்தச் சொற்பொழிவைக் காந்தியடிகள் கூர்ந்து கவனித்தார். அருகே அமர்ந்திருப்பவரிடம் அடிக்கடி விளக்கம் கேட்டு சொற்பொழிவின் முழுக் கருத்தையும் விளங்கிக்கொண்டார்.

காந்தியடிகள் தலைமை உரையாற்றும்போது தமிழ்த் தாத்தாவின் சொற்பொழிவு பற்றிக் குறிப்பிட்டார்.

``சாமிநாதய்யர் அவர்களைப் பார்க்கும்போது, அவருடைய சொற்பொழிவைக் கேட்கும்போது அவரது காலடியின் கீழிருந்து தமிழ்மொழியைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆவல் எழுகிறது'' என்று காந்தியடிகள் கூறினார்.

1944-ம் ஆண்டு காந்தியடிகள் சிறையிலிருந்து விடுதலையாகி வெளியே வந்திருந்தார்.

அந்தச் சமயத்தில் சேவா கிராமத்தில் தங்கியிருந்த காந்தியடிகளைச் சந்திக்க தேசம் முழுவதிலும் இருந்து தலைவர்கள் வந்திருந்தனர். ராஜாஜியும் அங்கு வந்திருந்தார்.

காந்தியடிகளின் உடல்நிலை மிகவும் பாதிக்கப்பட்டிருப்பதைக் கண்ட ராஜாஜி, அவரைச் சில மாதங்கள் ஓய்வு எடுத்துக்கொள்ளுமாறு கேட்டுக் கொண்டார். காந்தியடிகளும் அதற்கு ஒப்புதல் தெரிவித்தார்.

அவ்வாறு காந்தியடிகள் ஓய்வு எடுத்துக்கொண்டபோது பிற மொழிகளைக் கற்றுக் கொள்வதில் ஆர்வம் காட்டினார். தமது நேரத்தின் பெரும்பகுதியை தமிழ் மொழியைக் கற்றுக்கொள்வதிலேயே அவர் செலவிட்டார்.

அப்போது சேவா கிராமத்தில் தங்கியிருந்த தொண்டரான ஆர். சங்கரன் என்ற தமிழர்தான் காந்தியடிகளுக்குத் தமிழ் மொழியைக் கற்றுக் கொடுத்தார்.

பேராசிரியர் கல்கி, எட்டயபுரத்தில் கவியரசர் பாரதியாருக்கு மண்டபம் அமைக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட்டிருந்தபோது அந்த முயற்சியைப் பாராட்டியும், மண்டபம் அமைக்கத் தாராளமாக நிதி வழங்குமாறு தமிழ் மக்களை வேண்டியும் காந்தியடிகள் தமிழ் மொழியிலேயே ஒரு கடிதம் எழுதி அனுப்பியிருந்தார்.

இவ்வாறு காந்தியடிகள் தனது வாழ்நாள் முழுவதும் தமிழ் மொழியைப் பயில்வதற்கு அரும்பாடு பட்டார்.

கோட்சேயின் குண்டுகள் காந்தியடிகளின் உயிரைக் குடிக்காமல் இருந்திருந்தால், தமிழை முழுமையாகக் கற்கும் முயற்சியில் மகாத்மா வெற்றி பெற்றிருப்பார் என்று கூறலாம்.

தினத்தந்தி

இப்படியெல்லாம் வேற நடந்திருக்கா! உண்மையிலேயே இவர் மகான் தான்....