இன்று ஒரு கதை (17/04/2012 பானு) அடுத்தவரை குறை கூறும் முன்...

தன்குற்றம் நீக்கிப் பிறர்குற்றம் காண்கிற்பின்
என்குற்ற மாகும் இறைக்கு



விளக்கம்: தன்னிடமுள்ள குறையை நீக்கிக் கொண்டு அதன் பின்னர் பிறர் குற்றத்தை நோக்கும் தலைவனுக்குக் குறையேதும் ஏற்படாது.”




இரவில் மாறு வேடத்தில் தலைநகரத் தெருக்களில் உலவுவது மன்னர்
நெடுஞ்செழியனுக்கு வழக்கம். அதுபோல் ஒருநாள் மாறுவேடத்தில் உலவும் போது,
தன் ஒற்றர் தலைவன் சத்துருக்கனன் பகைவர்களின் நாட்டுப் போர் வீரன்
ஒருவனுடன், ஒரு பாழடைந்த கோயிலில் உரையாடிக் கொண்டிருந்ததைக் கண்டு
சினந்தார். தன்னுடைய உப்பைத் தின்று வாழும் ஒருவன் தன் நாட்டிற்குத் தீங்கு
விளைவிக்கக் கூடிய துரோகச் செயலில் ஈடுபட்டிருந்ததைக் கண்டு, உருவிய
வாளுடன் அவர்கள் மீது பாய்ந்தார்.

உடனே பகைவன் தப்பித்து ஓடிவிட,
ஒற்றர் தலைவன் சத்துருக்கனன் தன்னைத் தாக்க வருவது மாறுவேடத்திலுள்ள தனது
மன்னர்தான் என்று அறியாமல், தன் வாளை உருவிக் கொண்டு அவருருடன் சண்டையிட
முற்பட்டான். இதைக் கண்டு ஓடி வந்த சிலர், சத்ருக்கனனுக்குத் துணையாக
மன்னருடன் சண்டையிடத் தொடங்க, பலமுனைத் தாக்குதலை சமாளிக்க முடியாமல்
மன்னருடைய வாள் கை நழுவி விழுந்தது.


மிகுந்த கோபத்திலிருந்த சத்ருக்கனன், மன்னருடைய கைகளைப் பிடித்துக்
கொண்டு “முட்டாளே! காரியத்தைக் கெடுத்து விட்டாயே! பகைவர்களுடைய வீரனை
தந்திரமாகப் பேசி இங்கு வரவழைத்து, அவர்களைப் பற்றிய ரகசியங்களை அறியத்
திட்டமிட்டிருந்தேன்.
விஷயம் அறியாமல் நீ குறுக்கிட்டதால் அவன் ஓடி விட்டான். உன்னுடைய அறிவற்ற
செயலால் நில்லதொரு வாய்ப்பினை இழந்தோம். மூடனே! யார் நீ?” என்று வசை
பாடினான்.
அப்போது சுற்றியுள்ள வீரர்கள் தீவர்த்தியைத் தூக்கி மன்னர் முகத்தருகே
காட்ட, அது தன்னுடைய மன்னர் என்று அறிந்து இடி விழுந்தவன் போல் ஆனான்
ஒற்றர் தலைவன். “ஐயோ! மகாராஜா! நீங்களா? உங்களை இருட்டில் யார் என்று
தெரியாமல் மிகவும் தரக் குறைவாக நடந்து கொண்டேனே! உங்களை வசைபாடிய என்
நாக்கை இப்போதே அறுத்து விடுகிறேன்!” என்றவனை மன்னர் தடுத்தார்.



“சத்ருக்கனா! உன் மீது எந்தத் தவறுமில்லை! ஒற்றர் தலைவனாகிய நீ உனது
கடமையை சரியாகச் செய்துள்ளாய்! நான்தான் அவசரப்பட்டு காரியத்தைக்
கெடுத்தேன். உன்னை சந்தேகித்தது என் முதல் தவறு. தீர விசாரிக்காமல்
குறுக்கிட்டது இரண்டாவது தவறு. ஆக, குற்றம் புரிந்தவன் நானே! உன்னிடம்
குற்றம் காணுமுன், என்னுடைய குற்றங்களை நீக்கிக் கொள்ளத் தவறி விட்டேன்.
ஆகவே மன்னிக்க வேண்டியது நீதான்! இனி, இத்தகைய தவறுகளை நான் புரிய
மாட்டேன்! தலைவனுக்குரிய இயல்புகளோடு நடந்து கொள்வேன்! என்னை மன்னித்து
விடு சத்ருக்கனா!” என்றார் மன்னர்.


நன்றி அம்புலிமாமா...

எப்பொருள் யார் யார் வைக்கு கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு

என்பதனை கதை மூலம் விளக்கிய பாட்டிக்கு நன்றி , பாட்டி கதை சூப்பர்

இரா.பகவதி wrote:எப்பொருள் யார் யார் வைக்கு கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு

என்பதனை கதை மூலம் விளக்கிய பாட்டிக்கு நன்றி , பாட்டி கதை சூப்பர்

பாட்டி நீங்க இன்னமுமா அம்புலி மாமா கதை படிக்கிறீங்க

இரா.பகவதி wrote:பாட்டி நீங்க இன்னமுமா அம்புலி மாமா கதை படிக்கிறீங்க

என்னடா கேள்வியே கேக்காம இருக்கிங்களேனு கொஞ்சம் சந்தோஷப்பட்டேன்....

ஏன் படித்தால் தப்பா.........

என்னடா கேள்வியே கேக்காம இருக்கிங்களேனு கொஞ்சம் சந்தோஷப்பட்டேன்....

ஏன் படித்தால் தப்பா.........

அடுத்தவங்க சந்தோஷமா இருந்தால் தான் எனக்கு பிடிக்காதே அதான் கேட்டேன் , தப்பில்லை இன்னும் நிறைய படித்து எங்களுடன் பகிருங்கள்

நல்ல கதை.

என்ன இன்னும் சின்ன புள்ளைன்னு நினைப்போ?

முஹைதீன் wrote:நல்ல கதை.

என்ன இன்னும் சின்ன புள்ளைன்னு நினைப்போ?

ஆமா.........

சின்ன புள்ள தானமாக இருந்தாலும் பெத்த கருத்து உண்டு பாட்டி..!

சின்ன புள்ள தானமாக இருந்தாலும் பெத்த கருத்து உண்டு பாட்டி..!

நீரு தெலுகுல மாத்தடுநா சிவா காரு சாம்பிஸ்தாறு