வழி தவறியதால் கொள்ளயராக...

**சிவா** · **சிவா** Wed 11 Apr 2012 - 7:20

பதினேழாம் நூற்றாண்டில் ஏற்பட்ட ஒரு புயல் சில கப்பலோட்டிகளைக் கரையிலே கொண்டு வந்து தள்ளியது. அந்தப் புயலின்போது, வேறு சில மாலுமிகள் தங்கள் கப்பலை விட்டுக் கரைக்கு ஓடிவந்தார்கள். “ஹைதி’ என்னும் தீவில்தான் இவர்கள் அனைவரும் வந்த சேர்ந்தார்கள். இவர்களின் உயிர் வாழ்வுக்கு ஒரு வழியும் இல்லை; நிலையற்ற வாழ்வாயிருந்தது. காடும் பாலைவனமுமாக இருந்தது தீவு. காட்டு மிருகங்கள் மட்டும் அதிகமாக இருந்தன. அந்தத் தீவு ஸ்பெயினைச் சேர்ந்தது; அங்கே ஜனநடமாட்டமே கிடையாது.

இந்த நாடோடிகள் அங்கே பன்றிகளையும் பிற காட்டாடு மாடுகளையும் கொன்று அவற்றின் இறைச்சியை புசித்தார்கள். அந்தத் தீவின் ஓரமாக எவையாவது கப்பல்கள் போகுமானால், அவற்றின் பிரயாணிகளுக்கு இறைச்சியை விற்றார்கள். இப்படியே காலத்தைக் கழித்துவந்தார்கள்.

லேசாக எரியும் நெருப்பின்மேல் மரப்பணிச் சட்டத்தை வைத்து, அதன்மேல் இறைச்சியை இட்டு இவர்கள் உலர்த்துவார்கள். அந்தப் பணிச் சட்டத்துக்குப் போவுகன் என்று பெயர். அதில் பிறந்தது “பசுவைக் கொல்பவர்’ போவ்கனீர் என்ற சொல், அதிலிருந்து “புக்காநீர்’ என்று இந்த வேட்டையாடிகளுக்குப் பெயர் வந்தது. இவர்களின் வேட்டைப் பிழைப்பைப் பற்றி ஆபே ட்யூ டெர்ரி என்பர் “ஹிஸ்டரி டி ஆண்டில்லேஸ்’ (1667) என்ற பத்திரிகையில் தெளிவாக எழுதியிருக்கிறார்.

“சாதாரணமாக அவர்களுக்கு நிலையான ஓர் இடம் கிடையாது. ஆடு மாடுகள் எங்கிருந்தனவோ அங்கேதான் அவர்கள் தங்கள் இருப்பிடத்தை அமைத்துக் கொண்டார்கள். அவர்கள் அரைநிக்கர் அணிவார்கள். பன்றியின் தோலில் செய்த சட்டையைப் போட்டுக்கொள்வார்கள். உடலின் நடுவில் ஒரு கோணிப் பையைக் கட்டிக் கொள்வார்கள். அது தூங்கும் படுக்கையாக உதவும்; காடுகளிலிருக்கும் பூச்சிகள் கடிக்காமலும் தடுக்கும். உடம்பிலே இப்படி எந்தப் பாகத்தையாவது மூடாமல் விட்டால் அந்தப் பாகத்தைக் காட்டுப் பூச்சி புழுக்கள் கடித்து ரத்தத்தை உறிஞ்சிவிடும். வேட்டையிலிருந்து அவர்கள் திரும்பும்போது அவர்களைப் பார்த்தால், கொடுமையான கசாப்புக்கடை வேலைக்காரர்கள் போல்தான் காண்பார்கள். அவர்களுடைய தேகமெல்லாம் ரத்தமாக இபுருந்தது. இருபது ஆண்டுகளாகச் சரியான ரொட்டி உணவு உண்ணாதவராகவும் ஒரு சமய குருவையும் காணாதவர்களாகவும் இருக்கக் கண்டேன்.’

இந்தக் குழுவைச் சேர்ந்தவர்கள் அநேகமாக இங்கிலாந்து, பிரான்சு, டச்சு தேசத்தவர்கள், இவர்களே பின்னாளில் “புக்கானீர்கள்’ என்ற கடல் கொள்ளைக்காரர்களாக மாறினார்கள்.

- ஸையத்ஹுசேன்