தமிழன் மானத்தைக் காப்பாற்றிய ஆராய்ச்சி (பகுதி-1)

1921-22 ஆம் ஆண்டுக் காலத்தில் பாகிஸ்தானும், இந்தியாவும் ஒன்றாக இருந்த காலத்தில் அப்போதைய ஆங்கில அரசின் இந்திய இரயில்வேத்துறை இலாகூருக்கும் இராவல்பிண்டிக்கும் இடையே இருப்புப்பாதை போட வழியேறத் தோண்டிச் சென்றது. அப்போது அங்கே பல சுட்ட செங்கற்களும், பானை ஓடுகளும், இன்னும் பல பழங்காலப் பொருட்களும் சிதறல் சிதறல்களாகக் கிடைத்தன.

இவை தொல்லியல் ஆய்வாளர் சர்.ஜான் மார்ஷல் அவர்களின் கவனத்திற்குக் கொண்டு வரப்பட்டன. அவர் மேலும் அப்பகுதிகளை அரசு அனுமதியுடன் அகழ்ந்தார். அப்பகுதிகளின் பெயர்கள் ஹரப்பா, மொகஞ்சதாரோ என்பன. இவை சிந்துநதி ஓடும் சிந்து சமவெளிகள்.

இவற்றில் கிடைத்த தகவல்கள் உலகத்தையே புரட்டிப் போட்டன எனலாம். 1925 ஆம் ஆண்டில் இதுபற்றிய தகவல்கள் அடங்கிய அறிக்கையை சர்ஜான் மார்ஷல் வெளியிட்டபோது உலக வரலாற்று ஆசிரியர்களுக்குப் பெரிய இன்ப அதிர்ச்சி ஏற்பட்டது எனலாம். மிக உயர்ந்த பண்பாடும் நாகரிகமும் கொண்ட தமிழர்கள் வாழ்ந்த இடம் இலெமூரியாவின் ஒரு பகுதியான குமரிக்கண்டம் ஆகும்.

ஏனென்றால், மேலை நாட்டு வரலாற்றாசிரியர்கள் மைய ஆசியாவில் ஏறத்தாழ மெசபடோமியா பகுதியில் வாழ்ந்த சுமேரியர்களே மிகமிக முன்னேற்றமான நாகரிகம் கொண்ட மனிதர்கள் என்று கருதிக் கொண்டிருந்த காலத்தில் அந்தச் சுமேரியர்களுக்கும் முன்னதாகச் சிந்துசமவெளியில் ஒரு மனிதகுலம் மிக முன்னேறிய நாகரிகத்துடன் வாழ்ந்திருக்கிறது என்று சான்றுகள் கிடைத்தவுடன் அதிர்ந்து போனது உண்மையே.

அதிலும் குறிப்பாகச் சுமேரியர்கள் பயன்படுத்திய பானை ஓடுகளும் சிந்துசமவெளியில் கிடைத்த பானைஓடுகளும் ஒன்றாகவே இருந்ததனால் சுமேரியர்கள் சிந்து சமவெளியில் இருந்து மெசபடோமியாவிற்குக் குடியேறிய நாகரிக மக்கள் என்று அறிய வந்தபோது ஆச்சரியம் அடைந்தனர்.

அதுமட்டுமல்ல; அந்தச் சிந்துவெளி மனிதகுலமானது தமிழினத்தைச் சேர்ந்தது என்று அறிந்தபோது வரலாற்றாசிரியர்களின் வியப்பு பல மடங்காகியது.

குறிப்பாக இந்தியாவின் தொன்மைக்குழுவினர் ஆரியரே என்றும், வேதகாலம் என்பது இந்தியாவின் புகழ்மிக்ககாலம் என்றும், அறிவியல், கலை, நாகரிகம், சமயம், கணிதம், ஓகம் போன்ற வாழ்வியல் சமயநெறிகளை எல்லாம் ஆரியர்களே இந்தியாவிற்கு அளித்தவர்கள் என்று கருதுகோள் வரலாற்றாசிரியர்களால் பரப்பப்பட்டுக் கொண்டிருந்தபோது, சிந்துவெளி அகழ்வாராய்ச்சியில் கண்ட உண்மைகள் இவை அனைத்திற்கும் மூலம் தமிழினமே என்று நிரூபணம் செய்தது வரலாற்றில் ஒரு மைல்கல் எனலாம்.

வடவேதத்தில் காணப்படாத சிவலிங்கங்கள் சிந்துவளியில் காணப்பட்டது. அவை தென் தமிழ்நாட்டிலேயே அதிகம் வழிபட்டதும் சிந்துவெளி நாகரிகத்தின் தமிழ்ச் சார்பை வெள்ளெனப் புலப்படுத்தியது.

(தொடரும்)

(நன்றி: தமிழ் அருட்சுனைஞர் பட்டயப்பாடநூல்)

சிந்துவெளி மனிதகுலமானது தமிழினத்தைச் சேர்ந்தது
என்பது வியப்பான செய்திதான்.
அடுத்த பகுதியையும் வெளியிடுங்கள்.