கவியரசி சரோஜினி தேவி

ஹைதராபாத் நகரில் அகோர்நாத் சாட்டோபாத்யாயா என்பவருக்கும் வரசுந்தரி என்பவருக்கும் 1879-ம் ஆண்டு பிப்ரவரி 13-ம் தேதி, மகளாகப் பிறந்தவர் கவியரசி சரோஜினி தேவி.

இவருடைய தந்தை, அந்தக் காலத்தில் தன் குடும்பத்தினர் ஆங்கிலேயர்கள் போல நாகரீகமாக இருக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டவர். தனது சுற்றத்தார் அனைவரும் ஆங்கிலத்தில்தான் பேச வேண்டும் என்றும் கண்டிப்புடன் இருந்தவர்.

சரோஜினி தேவிக்கு, அப்பா ஆங்கிலத்தில் பேச வேண்டுமென்று கட்டளையிட்டது கொஞ்சம்கூடப் பிடிக்கவில்லை. முரண்டு பிடித்தார். அதற்காக ஒருநாள் முழுவதும் தனி அறையில் அடைத்து வைக்கப்பட்டார்.

பின்னர், ஆங்கிலத்தில் பேசுவதற்கு ஒப்புக் கொண்டார். ஒரு வைராக்கியத்துடன் ஆங்கில மொழியைக் கற்கத் தொடங்கினார். அம் மொழியிலேயே கற்பனை செய்தார். அம்மொழியில் எழுதி எழுதிப் பார்த்தார். அதுவே அவரது வாழ்வில் திருப்புமுனையாக மாறியது. ஆங்கிலத்தில் கவிதைகள் எழுதும் அளவிற்குப் புலமை பெற்றார். அத்தனையும் தனது விடாமுயற்சியால்தான்.

சரோஜினியின் தந்தைக்கு தனது மகள் கணக்கிலும் அறிவியலிலும் நன்கு தேர்ச்சி பெறவேண்டும் என்று ஆசை! ஆனால், சரோஜினிக்குக் கணக்குப் பாடமும் பிடிக்கவில்லை.

அப்பாவின் தொல்லை தாங்காமல் கணக்குகளைப் போட்டுப் போட்டுப் பார்ப்பார். அப்படியே தூங்கிப் போய்விடுவார்.

இப்படியே காலம் போய்க் கொண்டிருந்தது. திடீரென்று ஒருநாள் கணக்குப்பாடத்தை வேண்டா வெறுப்புடன் படித்துக் கொண்டிருக்கும்போது மூளையில் ஒரு மின்னல் அடித்தது! உடனே பேனாவை எடுத்து எழுத ஆரம்பித்தார். அது கவிதையாகக் கொட்டியது. கணக்குப் பாடம் மறந்து போனது. கவிதை பிறந்தது!

தனது 13-வது வயதில் 1300 வரிகளில் 'ஏரி மங்கை' என்ற ஆங்கிலக் கவிதையை எழுதினார். பின்னர் 2000 வரிகளில் ஒரு முழு நாடகம் எழுதினார். இப்படித்தான் "இந்தியாவின் நைட்டிங்கேல்' என்றழைக்கப்பட்ட கவியரசி பிறந்தார்.

இவர் இங்கிலாந்தில் இருந்தபோது டாக்டர் கோவிந் நாயுடு என்பவரைச் சந்தித்தார். அவரையே பெற்றோர்களின் சம்மதத்துடன் மணம் புரிந்து கொண்டார். கலப்பு மணம் என்பது அறவே கூடாது என்று கருதப்பட்ட அந்தக் காலத்திலேயே கலப்பு மணம் புரிந்து கொண்டவர் சரோஜினி நாயுடு.

ஒரு சமயம் சுதந்திரப் போராட்ட வீரர் கோபலகிருஷ்ண கோகலேவைச் சந்திக்கும் நிலை ஏற்பட்டது. அவர்தான் சரோஜினி நாயுடுவின் மனத்தில் சுதந்திரத் தீயை மூட்டியவர். இந்திய சுதந்திரத்தை வலியுறுத்தி கிராம மக்களின் மனத்தில் எழுச்சியூட்டும் பாடல்கள எழுத வேண்டும் என்று சரேஜினியை வற்புறுத்தினார் கோபாலகிருஷ்ண கோகலே. 'உன்னுடைய பாடல்கள் தாய்நாட்டை அந்நியரிடமிருந்து விடுவிக்கும் விதமாக அமைய வேண்டும்' என்று வலியுறுத்தினார்.

அதன் பிறகு 1916-ம் ஆண்டு காந்திஜியைச் சந்தித்தார். இந்தச் சந்திப்பு சரோஜினியை சுதந்திரப் போராட்ட வீராங்கனையாக மாற்றியது. ஒரு ராணுவ மேஜரைப் போல இந்தியா முழுவதும் சுற்றி வந்து சுதந்திரத்துக்கான எழுச்சிப் பாடல்களைப் பாடி மக்கள் மனதில் சுதந்திர வேள்வியை உருவாக்கினார்.

பெண்களை சமையலறையிலிருந்து வெளியே கொண்டு வந்தவர் இவர்தான். பெண்ணுரிமைக்காக முழுவீச்சுடன் பாடுபட்டார். ஒரு பெண்ணுரிமைப் போராளியாகவே மாறிப் போனார்.

1942-ம் ஆண்டு "வெள்ளையனே வெளியேறு' இயக்கத்தில் தீவிரமாக ஈடுபட்டதால் ஆங்கிலேயர்களால் சிறை வைக்கப்பட்டார். காந்திஜி இருந்த ஜெயிலில், 21 மாதங்கள் இவரும் சிறையிருந்தார்.

நமது நாடு சுதந்திரம் பெற்ற பிறகு, உத்தரப் பிரதேசத்தின் கவர்னராக நியமிக்கப்பட்டார். சுதந்திர இந்தியாவில், ஒரு மாநிலத்தின் கவர்னராகப் பொறுப்பேற்ற முதல் பெண்மணி சரோஜினி நாயுடுதான்! சில காலம் இந்திய தேசிய காங்கிரஸின் தலைவராகவும் பொறுப்பேற்ற முதல் பெண்மணியும் இவர்தான்!

1949-ம் ஆண்டு மார்ச் 2-ம் தேதி காலமானார். இவருடைய பிறந்த நாள் இன்றும் பெண்கள் தினமாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.