விளையாட்டல்ல - சீரியஸ் - சிரிப்பே மறந்து போச்சு!

இருபத்தைந்து வருட சாதனையை முறியடித்திருக்கிறார் கலைவாணி. ஹெப்டாதலன் விளையாட்டில் வாணிதான் தமிழகத்திற்கே ராணி! ஊத்தங்கரையிலிருந்து இந்தியாவின் தேசிய எல்லை வரை சாதித்து வாணிக்கு கடைசியில் வேட்டு வைத்துவிட்டது மூட்டு! ஆடியோடிய கால்கள் இப்போது எட்டி வைத்து நடக்கக்கூட மறுக்கின்றன. நாற்பதாயிரத்திற்கும் மேல செலவு செய்தும் நினைத்ததை எட்ட முடியவில்லையே என்ற சோகம் அவர் முகத்தில் அப்பிக்கிடக்கிறது. அவரைப் பார்த்தோம்.



"முதல்ல சென்னைக்கு வருவேன்னு கனவுலகூட நெனக்கல. ஹையர் செகண்டரி படிச்சு முடிச்சதும், ஊர்லயே "ஏதாவது ஜவுளிக் கடையில் போய் வேலை பாரு'ன்னு அம்மா சொல்லிட்டாங்க. நான் தான் வீட்டுக்கு மூத்த பொண்ணு. ஒரு தம்பி இருக்கான். அவனும் வீட்டு சிரமத்த பார்த்துட்டு படிக்கப் போகாம கூலி வேலைக்குப் போக ஆரம்பிச்சுட்டான். அவனும் இப்ப கிணற்றில விழுந்து அடிபட்டு வீட்லதான் இருக்கான். கவர்மெண்ட் ஸ்கூல்லதான் ப்ளஸ்டூ வர படிச்சேன். காமர்ஸ் குரூப் எடுத்திருந்தேன். அவ்வளவு குடும்பக் கஷ்டத்துலயும் கடுமையா படிச்சு 1050 மார்க் எடுத்தேன். ஆனாலும், அம்மா மேற்கொண்டு படிக்க சம்மதிக்கல. ரிசல்ட் வந்ததும் கண்ணாடிக் கடைக்கு வேலைக்கு அனுப்பிட்டாங்க. அப்புறம் ஸ்கூல் டீச்சர்ஸ் எல்லாம், "இவ ஸ்போர்ட்ஸ்ல பெரிய திறமைசாலியா இருக்கா. படிப்பு நல்லா வருது'ன்னு அம்மாகிட்ட எடுத்துச் சொல்லி மெட்ராஸுக்கு படிக்க அனுப்பி வச்சாங்க' என்று தன்னை பற்றிய அறிமுக உரையை வாசிக்கும் கலைவாணி, படு ஏழ்மையான குடும்பத்தில் இருந்து முன்னேறி வந்த மாணவி.

"அம்மா மேலயும் வருத்தப்பட முடியாது. வீட்டு சூழ்நிலை அப்படி. கூலி வேலை பார்த்து வர்ற வருமானத்துல எப்படி மெட்ராஸுக்குப் போய் படிக்க வைக்க முடியும்னு அவங்க பயந்தாங்க. நாங்க சின்ன வயசா இருக்கும் போதே அப்பா வீட்டை விட்டு ஓடிட்டார். கிளீனரா வேலை பார்க்கப் போனவர் திடீரென்று ஒருநாள் வீடு திரும்பல. அவர் எங்க இருக்கார்? என்ன பண்றார்? எதுவும் தெரியாது?' என்று கண்களைக் கசக்கும் வாணி, இந்த வருடம் சென்னை பல்கலைக்கழக அளவிலான ஏ.எல். முதலியார் போட்டியில் ஹெப்டாதலன் பிரிவில் இண்டியூஜுவல் சாம்பியன் பட்டம் பெற்றிருக்கிறார். 1987-ல் மீனா கோபால் பெற்ற சாதனையை முறியடித்த கையோடு நூறு மீட்டர் அடல்ஸ், மும்முறை தாண்டுதல் என ஏழு தனித்தனிப் போட்டியில் ஏழு தங்கப் பதக்கங்களை வென்றிருக்கிறார். இவ்வளவு சாதித்து என்ன பயன். வீட்டுக்கும் உதவ முடியவில்லை, நாட்டுக்கும் பெருமை சேர்க்க முடியவில்லை... சரிந்துபோய் இருக்கிறார் கலைவாணி.

"இந்த வருஷம் இண்டியன் பேங்க் நடத்திய போட்டியில் எப்படியாவது ஒரு வேலை கிடைச்சிடும்னு எதிர்பார்த்தேன். என்னோட போதாத நேரம் ஏற்கெனவே லேசாக இருந்த மூட்டுப் பிரச்னை இந்தப் போட்டியின் போது அதிகமாகி விட்டது. மூட்டுக்குள் இருந்த தசை அறுந்து அறுவை சிகிச்சை அளவுக்கு சீரியஸ் ஆகிவிட்டது. இப்ப நடந்தாலே போதும் என்கிற நிலைமை தான். சம்பாதித்து வீட்டைக் காப்பாத்தலாம்னு நினைச்சேன். இப்ப என்ன பார்த்துக்கவே ஒரு ஆள் வேண்டும் போல. அப்பா ஸ்தானத்துல கோச் நாகராஜ் சார்தான் பார்த்துக்கிறார். ஆபரேஷன் ஆனதை வீட்டுக்கு இன்னும் சொல்லலை. ஆறு மாசம் முழு ரெஸ்ட் எடுக்கணும். அப்புறம் பாருங்க சார், நிச்சயம் வாழ்க்கையில் வென்று காட்டுவேன்' என்கின்ற கலைவாணிக்கு இப்போதைக்கு வீட்டைக் காப்பாற்ற ஒரு வேலை வேண்டுமாம். கண்களில் நீர் கோர்த்த கோரிக்கை வைக்கிறார் இந்த தேசிய வீராங்கனை.

போட்டோவுக்காக "ஸ்மைல், ப்ளீஸ்' சொன்ன நம்மிடம் "சிரிப்பே மறந்துபோச்சு சார்... ப்ளீஸ் விட்டுடுங்க' என்றார். வெந்த புண்ணில் வேல் பாய்ச்சுவதன் அர்த்தம் நமக்கு உண்மையில் இப்போதுதான் புரிந்தது.

- கடற்கரய்

தகவல் பகிர்வு - குமுதம் செய்தி

கவலை படாதீங்க கலை வாணி. இதுவும் கடந்து போகும். எல்லா துன்பங்களையும் கடந்து நீங்க ஜெய்க்க என் மனமார்ந்த பிரார்த்தனைகள்