பயணம்

கவினா · கவினா Thu Jan 19, 2012 9:12 pm

சீராக நகர்ந்து செல்லும்
பேருந்து

ஜன்னலோரம் கிடைத்த
அழகான
வசதியான
ஸ்பாஞ்சால் செய்யப்பட்ட
சாய்வு நாற்காலி.

ரம்யமான வாடைக்காற்று

நெற்றியில் விழுந்த ரோமங்களை
மென்மையாக வருடிவிடும்
தென்றல் காற்று.

மரங்களெல்லாம்
எதிர்திசையில்
வேகமாக ஓடுவதாக தோன்றும்
நினைப்பு நிலை.

அந்த பேருந்தின்
இரைச்சலுக்கு மத்தியிலும்
எங்கேயோயிருந்து புறப்பட்டு
இதயத்தில் மோதிய ஒரு மெல்லிய இசை.

இடையிடையே
கொறித்துகொள்ள
ஏதேதோ!

தாகத்தை மறப்பதற்கு
மினரல் வாட்டர்.

கையில்
பாதி படித்துவிட்டு வைத்திருந்த
"சில நேரங்களில்
சில மனிதர்கள்"

மனசுக்குள்
ஆயிரம் மலரும் நினைவுகள்.

வாழ்க்கை முழுவதும்
இந்த பயணம்
இப்படியே நீடிக்காதாயென்று
நினைத்தபோது
குழந்தை
அவசரமாய் சொன்னது.
"அம்மா ஆயி வருது"