நுனிப்புல் தின்போமா ?

First topic message reminder :




   அழுது கொண்டிருந்தாலும் உழுது கொண்டிருக்க வேண்டும் என்பார்கள் ! அதை ஈகரை உறவுகளுக்கு நினைவு படுத்த கடைமை பட்டுள்ளேன். ஏன் எனில் நாம் தமிழை விரும்புபவர்கள். தமிழ் என்பது அரட்டை யடிப்பதிலும், கவிதை எழுதுவதிலும், மட்டுமே வளராது. நாம் இந்த தமிழ் சமுதாயத்தில் வாழ்கிறோம். இதற்க்கு முன்பு இங்கு தமிழ் மரத்தை வளர்த்தவர்களை அறிவோமா ? நம்மில்  எத்தனை பேருக்கு வேர்களை பற்றி தெரியும், அதன் தன்மைகளை பற்றி தெரியும்?. இதற்க்கு
         நமது வேலை பளுவும் ஒரு காரணம் தான் . நம்மில் அனைவருக்கும் இலக்கிய பசி இருப்பதை நான் அறிவேன்.  பசித்திருக்கும் ஒருவன் நொறுக்கு தீனிகளை தின்பது போல நாம், நம் இலக்கிய பசிக்கு நொறுக்கு தீனி திண்போம். இதில் ஓர் நன்மையும் உண்டு. நொறுக்கி தீனிகள் பசியை அதிகப் படுத்தும் ஆனால் பசியை தீர்க்காது. அதைப்போல இந்த நுனிப் புல் மேய்வதால் இலக்கியத்தை முழுதாய் படிக்க வேண்டும் என்கிற ஆர்வம் வளரும்.                

இதற்க்காக நாம் பெரிதாய் ஒன்றும் செய்ய  தேவை இல்லை. சிறுவயதில் படித்த இடம் சுட்டி பொருள் விளக்குக என்கிற  பாடத்தை மீண்டும் படித்தால் போதும்.


உதாரணம் !
இடம் சுட்டி பொருள் விளக்கு

முருகிர் சிறந்த கழுநீரும்
முதிரா இளைஞர் ஆருயிரும்
திருகிச் செருகும் கூந்தல் !  
                                        இது போன்ற எதேனும் இலக்கியத்தில் உள்ள வரிகளை எழுதி கேள்வி கேளுங்கள்.
இதன் பதிலை தருவதற்க்கு சிலராவது தயாராய் இருப்பார்கள் ஆனால் பெரும்பாலானோர் அதனை தெரிந்து கொள்ள வாய்ப்பிருக்கிறது.    
இதனை நன்கு இலக்கியப்பரிச்சயம் உள்ள யாரேனும் கவனத்தில் கொள்வீர்கள் என நம்புகிறேன்.

M.Jagadeesan wrote:சரியாக இடம்சுட்டிப் பொருள் விளக்கம் தந்த ஐயாசாமிராம் அவர்களுக்கு நன்றி . ஊக்கம் மிக்கப் பின்னூட்டங்களால் , இத்திரியைச் சுடர்விட்டுப் பிரகாசிக்கச் செய்கின்ற கிருஷ்ணம்மா, இரமணியன் போன்ற அன்பர்களுக்கும் நன்றி .

[You must be registered and logged in to see this link.]

சிந்தையை கிளரும் பதிவுகள் ,
உக்கமிகு பின்னூட்டங்களை
பெறுவது விந்தை இல்லையே !

ரமணியன்

இனி அடுத்த நுனிப்புல்லை மேய்வோமா !




இடம்சுட்டிப் பொருள் விளக்குக :
----------------------------------------------------

வெவ்வாய் ஓரி முழவாக விளிந்தார் ஈமம் விளக்காக

ஒவ்வாச் சுடுகாட்டு உயர்அரங்கின் நிழல்போல் நுடங்கிப் பேயாட

எவ்வாய் மருங்கும் இருந்திரங்கிக் கூகை குழறிப் பாராட்ட

இவ்வா றாகிப் பிறப்பதோ இதுவோ மன்னர்க்கு இயல்வேந்தே

M.Jagadeesan wrote:சரியாக இடம்சுட்டிப் பொருள் விளக்கம் தந்த ஐயாசாமிராம் அவர்களுக்கு நன்றி . ஊக்கம் மிக்கப் பின்னூட்டங்களால் , இத்திரியைச் சுடர்விட்டுப் பிரகாசிக்கச் செய்கின்ற கிருஷ்ணம்மா, இரமணியன் போன்ற அன்பர்களுக்கும் நன்றி .

[You must be registered and logged in to see this link.]

உங்கள் கேள்விகளாலும்,   ராம் அண்ணாவின் விளக்கத்தலும் நான்  நிறைய படித்து தெரிந்து கொள்ள முடிகிறதே  ஜகதீசன் ஐயா.......நான் தான் அதற்கு வாய்ப்பளிக்கும் உங்களுக்கு நன்றி சொல்லணும் ............

அன்புடன்,
கிருஷ்ணாம்மா

சீவக சிந்தாமணியை இயற்றியவர் திருத்தக்க தேவர்.
-
சீவக சிந்தாமணியின் கதையில், வரும் பாடல் இதுவாகும்
ஏமாங்கத நாட்டு மன்னன் சச்சந்தன்.   இவன்,  மனைவி விசையை
மீது அளவு கடந்த காதல் கொண்டு,    அரசாட்சியைக் கட்டியங்காரன்
என்ற அமைச்சனிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு, அந்தப்புரத்திலேயே காலம்
கழித்தான்.  
-
கட்டியங்காரன் சூழ்ச்சி செய்து,  அரசனைப் போரிட்டுக் கொன்றுவிட
முயலும் பொழுது, கருவுற்றிருந்த தன் மனைவி விசையையை ஒரு
மயில் பொறியில் ஏற்றி அனுப்பிவிட்டான்; பின்னர்ப் போரில் மடிந்தான்.
-
விசையை இடுகாட்டில் சீவகனைப் பெற்றெடுத்தாள்.
-
அரண்மனையில், மன்னன் மகனாக, பெரிய ஆடம்பரமான
விழாக்களுக்கும்,   பாராட்டுகளுக்கும் உரியவனாகப் பிறந்திருக்க
வேண்டிய அரசகுமாரன்,  இவ்வாறு இங்கு (சுடுகாட்டில்),  யாரும்
துணையில்லாமல் திக்கற்றவனாய்ப் பிறக்க நேர்ந்ததே என்று
நினைத்துப் புலம்புகிறாள் விசையை. இதனை,
-
வெவ்வாய் ஓரி முழவாக
விளிந்தார் ஈமம் விளக்காக
ஒவ்வாச் சுடுகாட்டு உயர்அரங்கின்
நிழல்போல் நுடங்கிப் பேயாட
எவ்வாய் மருங்கும் இருந்திரங்கிக்
கூகை குழறிப் பாராட்ட
இவ்வா றாகிப் பிறப்பதோ
இதுவோ மன்னர்க்கு இயல்வேந்தே.          (நாமகள் இலம்பகம், 309)
-
என்று துன்பத்தின் எல்லையில் நின்று தாய் புலம்புவதாகத்
திருத்தக்க தேவர் குறிப்பிடுகின்றார்.
-
பாடலின் பொருள்:
-
நரியின் குரல் முழவு என்னும் வாத்தியமாக ஒலிக்கிறது.  
செத்தவர்களின் பிணங்களைச் சுடும் ஈமத்தீயே மங்கல
விளக்காக ஒளி விடுகிறது.  
சுடுகாடாகிய கலையரங்கில்,  நிழல் போல் பேய்கள்
கூத்தாடுகின்றன.  
ஆந்தைகள் திசைகள் எங்கும் கத்துகின்றன.   அக்குரல்
பலரும்,  பல இடங்களிலிருந்து பாடிப் பாராட்டுதல் போல
உள்ளது. இந்நிலைக்கு ஆளாகிப் பிறக்க நேர்ந்ததே, அரசே
இதுவோ, அரசருக்குரிய இயல்பு? என்று புலம்புவதை மிகவும்
துன்பச் சுவையுடன் பாடலாக அமைந்துள்ளார் ஆசிரியர்.
-
----------------------------

உங்கள் விளக்கம் அருமை ஐ. ராம் அய்யா .

shobana sahas wrote:உங்கள் விளக்கம் அருமை ஐ. ராம் அய்யா .

[You must be registered and logged in to see this link.]
-
[You must be registered and logged in to see this image.]

மிக்க நன்றி ஐயாசாமி ராம் அவர்களே !

இனி அடுத்த நுனிப்புல்லை மேய்வோமா !


இடம்சுட்டிப் பொருள் விளக்குக :
==============================

என்ன தவம் செய்தனை யசோதா
என்ன தவம் செய்தனை
எங்கும் நிறை பரப்ரம்மம் - அம்மா வென்றழைக்க(என்ன தவம்)

என்ன தவம் செய்தனை யசோதா..
--
[You must be registered and logged in to see this image.]
-
உலகத்தையே கட்டிக் காக்கும் அந்த பரம்பொருளின்
தாய்க்கு ஏதாவது கவலை இருக்குமா?
குழந்தை கீழே விழுந்தால் அடிபடுமே என்று கவலைப்படுவாரா?
மண்ணைத் தின்று விட்டால் பதைபதைத்துப் போவாரா?

ஆம். கண்டிப்பாக.

‘டெல்லிக்கே ராஜான்னாலும், தன் தாய்க்கு அவர் சேய்தானே!!!’

அவர்தான் யசோதா.

உலகத்தையே தன் வாயில் காட்டினாலும்,
ஒரே சமயத்தில் பல வீட்டிலிருந்து வெண்ணைய் தின்று, மாட்டி கொண்டுவரப்பட்டாலும்,
இன்னும் பல்வேறு அதிசயங்களை நிகழ்த்திக் காட்டினாலும்

ம்ஹூம். No.

அவன் என் மகன்.

இன்னும்
ச்சின்னப் பையன்தான்
அவனுக்கு ஒண்ணும்(!) தெரியாது.

என்று சொல்வாராம்.

அப்பேர்ப்பட்ட குழந்தையை வளர்க்கும், கட்டிப் போடும்,
அந்த குழந்தையோடு விளையாடும் பாக்கியம் பெற்ற
யசோதாவைத்தான் பாபநாசம் சிவன் பாடினார்..
என்ன தவம் செய்தனை யசோதா.
-
[You must be registered and logged in to see this image.]-
-
பாபநாசம் சிவன்
-
(1890 - 1973)
---
**ராகம் - காபி , தாளம் --ஆதி
-

[You must be registered and logged in to see this image.]
-
என்ன தவம் செய்தனை யசோதா
எங்கும் நிறை பரப்ரம்மம் அம்மா என்றழைக்க

(என்ன தவம்)

ஈரேழு புவனங்கள் படைத்தவனை
கையிலேந்தி சீராட்டிப் பாலூட்டித் தாலாட்ட

(என்ன தவம்)

சரகாதியர் தவ யோகம் செய்து
வருந்தி சாதித்ததை புனித மாதே எளிதில் பெற

(என்ன தவம்)

பிரமனும் இந்திரனும் மனதில் பொறாமை கொள்ள (கண்ணனை)
உரலில் கட்டி வாய்பொத்திக் கெஞ்சவைத்தாய் தாயே

(என்ன தவம்)
-