இயற்கையின் எதிரி! (கவிதை)

**kirikasan** · **kirikasan** Mon 22 Aug 2011 - 17:32

கனிந்து களித்தனகாண் காய்விளைந்த சோலைமரம்
குனிந்து களித்தனநீர் கொள்கழனி விளைகதிர்கள்
பனித்து களித்தனநற் பாய்விரித்த புற்தரைகள்
மனிதர் தமிழழித்து மகிழ்ந்தனவாம் மகிந்தபடை

மணந்து களித்தனமென் மலரிதழோ வாசமதை
கொணர்ந்து கொடுத்தின்பம் கொண்டதிளம் தென்றல்நிதம்
வணங்கிக் களித்தனஎம் வாழ்குடிகள் தெய்வமதை
பிணங்கள் கிழித்தின்பம் பெற்றனவாம் சிங்கப்படை

விளைந்து களித்தனநல் வயலோடு பெரும்தோட்டம்
வளைந்து களித்தனவான் வில்லெடுத்து ஏழுநிறம்
நுழைந்து களித்தனபெண் நெஞ்சமதில் அன்பர்முகம்
களைந்து களித்தனராம் காதகர்,பெண் மேனியுடை

பொழிந்த மழைகுளித்து பூமரங்கள் சிலிர்த்தன,வான்
எழுந்த ஒளிகுளித்து இளம்பயிர்கள் வளர்ந்தன,எம்
அழிந்த உடல் கிழித்து ஆறாகக் குருதிவெள்ளம்
வழிந்த கடல் குளித்து வாழ்ந்தனராம் சிங்ககுலம்

எட்டநின் றாடியது இன்னிசைக்கு பாம்பு, மரம்
தொட்ட இலைஆடியதுதென்றலுக்கு, வானமுகில்
விட்டு மழைதூறல்விழ வண்ணமயில் ஆட தலை
வெட்டிமகிழ்ந் ஆடினராம் வீதியிலே எமையெதிரி

கொட்டியடி முரசமதைக் கொண்டபகை தீரவெனக்
கட்டியெம தீழமதைக் காத்திடுவோம் நாளுமென
எட்டிநட இன்தமிழின் ஏற்றமதைக் கண்டுவிடு
சட்டமதைக் கொண்டுபகை தள்ளிச்சிறை பூட்டிவிடு!