மறையாத சுவடுகள்

மறையாத சுவடுகள்

நாம் -
கண்மூடித் தனமாக செய்த தவறுகளால்..,

கண்மூடிக் கொண்ட கடவுளுக்கு மத்தியில்
காலப்பெருக்கு தன்னிரு கைகளையும் வீசி..

நம்மை அறைந்திட்ட கணங்களெல்லாம்
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

கர்பத்திலிருந்து கீழிறங்கி..
நாட்களை எண்ணி எண்ணி - தீர்த்திட்ட
ஒரு பொழுதில் -
அம்மா கொடுக்கும் முத்தங்கள்

அன்பின் அடையாளமென்று புரிந்த தருணம்
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

நாம் உண்டோமா..
உறங்கினோமா..
படிக்கிறோமா..
சிரிக்கிறோமா.. என்றே ஓடிக் கொண்டிருந்த அப்பாவின்
ஒவ்வொரு சொட்டுக் கண்ணீரும் -
நமக்காகத் தான் சிந்தியதென - புரிந்த
தருணங்கள்; நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

குறைந்தது இருபது இருபத்தைந்து வருடங்கள்
காத்திருந்து.. விட்டு -
ஒரு கணப் பொழுதில் -
இவள் தான் என் மனைவி;
இவர் தான் என் கணவர்; என்று நாம்
கைப்பிடித்த பிறகு பார்த்துக் கொண்ட

அந்த முதல் பார்வை -
முதல் முத்தம் -
முதல் ஸ்பரிசம் -
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

மனிதனென பிறந்தால்
சாதிப்பதே தவமென - துடித்திட்ட உயிர்ப்புகலெல்லாம்,

திருமணம், குடும்பம், தன் வாழ்க்கை என்று மட்டுமே
அடங்கி விட்ட பொழுதில் -

தன்னையும் கதாநாயகனாக்கப் பிறந்த
நம் முதல் குழந்தையை - நாம்
முதல்முதலாய் உச்சிமுகர்ந்தது;
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

எது எது என்னவென்றே - புரிந்திடாத
ஒரு வயதில் -
இதுதான் சரியென்று நாம் காதலித்த;

அல்லது நம்மை காதலித்த;

அந்த நம் காதலன் காதலியின்
முகம் -
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

அடித்தோ அடிக்காமலோ -
பாடம் சொல்லித் தந்த டீச்சரும்,

சிரித்துக்கொண்டும்-
அழுதுக் கொண்டும்-
பயந்துக் கொண்டும் -
பாடி ஆடிக் கொண்டும் நாம் அமர்ந்திருந்த
நம் பள்ளி அறைகளும்,

விடுமுறைகளில் துள்ளிக்குதித்த -
நம் அக்கம் பக்கத்து வீடுகளும்,

தடம் அழிந்து போன -
நாம் - சுற்றித் திரிந்த தெருக்களும்,

நம்மால் இப்பொழுதும் காண முடியாத -
நம் பால்ய கால நண்பர்களும்,
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே;

உருகிய காதலியோ
கணவன் மனைவியோ
அக்காத் தங்கையோ
அண்ணன் தம்பிகளோ
அம்மா அப்பாவோ
குழந்தையோ
நண்பனோ
நம் வீட்டு நாய் குட்டியோ -
நமக்கு முன் இறந்து போனால்;

அவர்களுடன் பேசிய
பழகிய-
சுற்றிக் திரிந்த, அந்த நாட்களெல்லாம்
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே?
மறையாத சுவடுகள் தானே?
----------------------------------------
வித்யாசாகர்

மறையாத சுவடுகளைப் படிக்கும் பொழுது என் வாழ்வின் மறையாத சுவடுகளும் என் கண் முன்னே வந்து சென்றது! நினைவூட்டிய என் அருமைக் கவிஞருக்கு என் வாழ்த்துக்கள்!

"மனிதனென பிறந்தால்
சாதிப்பதே தவமென - துடித்திட்ட உயிர்ப்புகலெல்லாம்,

திருமணம், குடும்பம், தன் வாழ்க்கை என்று மட்டுமே
அடங்கி விட்ட பொழுதில் -"

அருமையான என்னைக்கவர்ந்த வரிகள்
இந்த இருவரிக்குள் மனித வாழ்க்கை போக்கையே காட்டிவிட்டிர்களே

உருகிய காதலியோ
கணவன் மனைவியோ
அக்காத் தங்கையோ
அண்ணன் தம்பிகளோ
அம்மா அப்பாவோ
குழந்தையோ
நண்பனோ
நம் வீட்டு நாய் குட்டியோ -
நமக்கு முன் இறந்து போனால்;

அவர்களுடன் பேசிய
பழகிய-
சுற்றிக் திரிந்த, அந்த நாட்களெல்லாம்
நம்முள் மறையாத சுவடுகள் தானே?
மறையாத சுவடுகள் தானே?

என்னை அழுத்திய வரிகள்
நனறி கவி

இந்த படத்திற்கே இன்னொரு கவிதை எழுதலாம்!

பிறகு, கவிதை படம்; படம் கவிதை;

பிறகு?
போலாம்ம்ம்ம்ம்... ஆனா போல...

எந்தப்படம் ?

vidhyasagar wrote:இந்த படத்திற்கே இன்னொரு கவிதை எழுதலாம்!

பிறகு, கவிதை படம்; படம் கவிதை;

பிறகு?
போலாம்ம்ம்ம்ம்... ஆனா போல...

பிரகாஸ் wrote:எந்தப்படம் ?

இந்தப் படம்தான்!