"நாளையும் பூக்கலாம்"

தெருப் பிள்ளையாருக்கு அபிஷேகம்.

அந்தரங்கம் மறைக்க ஆடைகளற்று..
ஆதரவளிக்க உறவுகளுமற்று..
மனிதர்களால் கைவிடப் பட்ட ஒரு
கடவுளின் குழந்தை பிரார்த்திக்கும்..

அடுத்த பிறவியில் ...
தான் பிள்ளையாராய் பிறக்க வேண்டுமென..
***************************************
பிய்த்து எறியப்பட்ட கூடுகளைக் கண்டு
பரிதவிக்கும் ஒரு பறவையின் வலி
அவனுக்குப் புரிந்ததே இல்லை-
ஒரு கலவர நெருப்பில் ..
அவன் வீடும் பற்றி எரியும் வரை.
******************************************
நீ இப்போது பேசும்
எத்தனை பெரிய வார்த்தையைக் காட்டிலும்
எனக்குள்..எப்போதும் நிலைத்திருக்கும்
நீ முதன் முதலில் சொன்ன"இங்.. கா".
******************************************
சிறகுகள் இருந்தும்..பறக்கத் தெரியாமல்..
மல்லாந்து வீழ்ந்து..மோட்டு வளை பார்த்து..
தன் அந்தரங்கம் காட்டி..
என்னை வெட்கத்துடன் விழிக்கும்
அந்தக் கரப்பான் பூச்சி.
******************************************
தினமும் உதிர்ந்தாலும்
உதிர்வதேயில்லை செடிகளில்
"நாளையும் பூக்கலாம்"
எனும் நம்பிக்கை மட்டும்.
******************************************
எனக்கும் அவனுக்கும் மொழி வேறு.,தேசம் வேறு..
கடவுள் வேறு., கடமை வேறு..-என்றாலும்
ஒரு ஒற்றை உணவுப் பொட்டலத்தை...
நாங்கள் இருவரும் பகிர்ந்து கொள்ள நேர்ந்ததில்
புரிந்து கொண்டோம்-
நானும் அவனும் ஒருபோதும் அன்னியமில்லை என.
****************************************

சூப்பர்

நன்றி!சதீஷ்குமார்.

சிறப்பான கவிதைகள் .....நன்றி ....

ரொம்பவும் நன்றி! வை. பாலாஜி .

ரொம்பவும் நன்றி !பிரபஞ்சம் .

அருமையான கவிதை பூக்கள்

ரொம்பவும் நன்றி!முரளிராஜா .