பேரரசர் அக்பர்

First topic message reminder :



ஜலாலுதீன் முகமது அக்பர் (Jalaluddin Muhammad Akbar, உருது:جلال الدین محمد اکبر, Jalāl ud-Dīn Moḥammad Akbar), அல்லது பேரரசர் அக்பர் (Akbar-e-Azam) (அக்டோபர் 15, 1542 – அக்டோபர் 12, 1605) என்பவர் 1556 முதல் 1605 வரை முகலாயப் பேரரசின் மன்னராக இருந்தவர். ஹிமாயுன் ஹமீதா பானு இவர்களுக்கு பிறந்தவர் தான் அக்பர், இவரது தந்தை மன்னர் நசிருதீன் ஹுமாயூன் இறந்ததை அடுத்து தனது 13வது அகவையில் ஆட்சிக்கு வந்தார். இவரே முகலாயப் பேரரசின் மன்னர்களுள் மிகவும் புகழ் பெற்றவர் எனக் கருதப்படுகிறது இவர் இயற்பெயர் ஜலாலுதீன். அக்பர் . இவரது ஆட்சிக் காலத்தில் ஆப்கானிய மன்னர் ஷேர் ஷா சூரியின் வழித்தோன்றல்களின் இராணுவத் தாக்குதல்களை முறியடித்தார். முகலாயப் பேரரசுப் படைகள் இந்தியாவின் சூர் பேரரசின் தளபதி ஹேமு என்பவனின் படைகளை பானிபாட் என்ற இடத்தில் இடம்பெற்ற சமரில் 1556 இல் தோற்கடித்தன. பேரரசர் வலிமையான ராஜ்புத் இனத்தாருடன், அவர்களின் இனத்தை சேர்ந்த ராஜ்புத்தின் குழுவான இளவரசிகளை மணந்து , நட்பை பலப்படுத்தினார்.


அக்பர் ஒரு சிறந்த கலைஞர் ஆவார். அவர் ஒரு சிறந்த போர் வீரர் ,கலைஞானி ,தச்சு வேலை, கொல்ல வேலைகள் தெரிந்திருந்ததோடு, போர்க்கருவிகளையும் கலை நுணுக்கத்துடன் சேமித்து வைத்துக் கையாளத் தெரிந்த போர் வீரரும் ஆவார். அவர் பேரரசர் மட்டுமல்லாமல் பரந்த மனம் படைத்தவர். அவர் சிறந்த கண்டுபிடிப்பாளர். விலங்குகளைப் பயிற்றுவிக்கும் நல்ல பயிற்சியாளர். தனது ஆட்சியின் போது அவர் ஆயிரக்கணக்கான காட்டு வகைப் பூனைகளைச் சிறந்த முறையில் தானாகவே பயிற்றுவித்தார். அவர் சிறந்த போர்க் காலணி நாடாக்களைத் தயாரிப்பதில் வல்லவர். அவர் சிறந்த தொழில் நுட்ப கலைஞர் மற்றும் தத்துவஞானியும் ஆவார்.கலைகளுக்கு அவர் ஆற்றிய சேவை காலம் காலமாக சொல்லப்படவேண்டிய ஒன்று ஆகும். அக்பர் பல இலக்கியங்களை ஒரு சேரத் தொகுப்பதற்கு வழி வகை செய்தார். அவைகளில் அக்பர் நாமா அயினி அக்பரி போன்றவைகளும் அடங்கும். மொகலாய வழியில் வந்து சேர்ந்த பல கலைகளைப் பற்றிய தகவல்களையும் தொகுப்பதற்கு வழி வகை செய்தார். பல கலை நுணுக்கங்களுடன் பலரும் புகழும் கட்டங்களை கட்டுவித்தார். அவர் முதன் முதலில் இழையில் ஆன வீட்டை கட்டினார். மற்றும் அசையும் உருவ முறைகளையும் கண்டு பிடித்தார் .அக்பர் மத சம்பந்தமான வாதங்களை முஸ்லிம் அறிஞர்களுக்கும் மற்றும் மதத்தினருக்கும் சீக்கிய மதத்தினருக்கும், முஸ்லிம் அறிஞர்களுக்கும் இந்து சமயத்தினருக்கும் , இடையே நடத்தினார் . கார்வக கொள்கையை உடையவர்களிடமும் மற்றும் போர்த்துக்கலில் இருந்து வந்த யேசுசபைக் கிறித்தவ மதத்தினருடனும், முஸ்லிம் மத அறிஞர்களுடனும் வாதம் செய்ய வைத்தார். அவர் தனது புதிய மதக் கொள்கையை "தீன் இலாஹி" என பெயர் இட்டு அழைத்தார். அதற்கு "தெய்வீக நம்பிக்கை" என்று பொருள் ஆகும் . இந்த மதம் தனித்துவம் வாய்ந்த கொள்கைகளை உடையதாக இருந்தது . அதன் பிறகு இந்த மதம் சார்ந்த கொள்கைகள் மறைந்து போயின. அவருடைய மனைவி அக்பரின் மறைவுக்கு பின் இந்த மத கொள்கையைப் பின்பற்றினார்.

அக்பர் எனும் பெயர்

பிறந்த போது அக்பர் பதுருதின் மொகம்மத் அக்பர் என அழைக்கப்பட்டார். ஏனெனில் அவர் பௌர்ணமி நாள் அன்று இரவில் பிறந்ததால் அவ்வாறு அழைக்கப்பட்டார். பத்ரு (முழு நிலவு என்று பொருள்) ஹுமாயுன் காபூலைத் தனது வசம் கொண்டு வந்த பிறகு அக்பரின் பிறந்த தேதியும், பிறந்த போது வைக்கப்பட்ட பெயரும் மாற்றி வைக்கப்பட்டது. பெயரானது தீய சக்திகளை துரத்தி அடிக்கும் வகையில் மாற்றி வைக்கப்பட்டது. அக்பர் என்றால் "மிகப் பெரிய" என்று பொருள். உண்மையில் அக்பர் என்ற பெயர், அவருடைய தாய் வழித் தாத்தாவான சாகித் அலி அக்பர் ஜமி என்பவருடைய பெயரைத் தொடர்ந்து கொடுக்கப்பட்டது.

இளமை காலம்

மாமன்னர் அக்பர் அக்டோபேர் 15,1542 அன்று இப்போதைய பாகிஸ்தானில் சிந்து மாநிலம் அமர்கோட்டில் உள்ள ராஜபுதனக் கோட்டையில் பிறந்தார். அப்பொழுது முகலாயப் பேரரசர் உமாயூன் மற்றும் உமாயூனின் இளைய மனைவியான ஹமிதா பானுவும் அங்கே அடைக்கலமாக இருந்தார்கள்.


உமாயூன் பாஸ்துன் (ஆப்கன்) தலைவன் ஷெர்ஷா சூரியுடனான போரில் தோல்வியுற்று நாட்டை விட்டு வெளியேறியிருந்தார். உமாயூனும் மனைவியும் பாரசீகத்துக்குச் சென்றபோது அக்பர் தனது பெற்றோர்களுடன் செல்லவில்லை. அவர் தற்போது மத்தியப் பிரதேசம் என அழைக்கப்படும் ரேவா பகுதியில் இருந்த முகுந்த்பூர் கிராமத்தில் வளர்ந்தார். அக்பரும் இளவரசர் ராம் சிங்கும், இளமைக் காலத்தில் நல்ல நண்பர்களாகப் பழகி வளர்ந்து வந்தார்கள். பிற்காலத்தில் ராம் சிங் ரேவாவின் மகாராஜாவாக ஆனார். கடைசிக் காலம் வரை இருவரும் நல்ல நண்பர்களாக இருந்தார்கள். சிறிது காலத்தின் பின்னர் அக்பர் இன்றைய ஆப்கானிசுத்தானின் ஒரு பகுதியாகிய அன்றைய சஃபாவிட் பேரரசுக்குச் சென்றார். அங்கே அவர் தனது மாமாவான அஸ்கரியாவால் வளர்க்கப்பட்டார். அக்பர் இளமைக் காலத்தில் வேட்டையாடவும், ஓடவும் போரிடவும் கற்றிருந்தார். ஆனால் எழுதப் படிக்கக் கற்றுக் கொள்ளவில்லை. இதுதான் பாபரிடமிருந்து அவரை வேறுபடுத்திக் காண்பித்தது. இருந்த போதிலும் அக்பர் மிக சிறந்த விஷயங்கள் அறிந்த ஆட்சியாளர் ஆக மாறினார்.அவர் கலைகள், கட்டடக்கலை, இசை, இலக்கியம், காதல் மற்றும் பரந்த பார்வையுடன் மற்றவர் கருத்தை ஆதரிக்கும் குணத்தையும் கொண்டு சிறந்த ஆட்சியாளராக இருந்தார்.


இஸ்லாம் ஷாவின் (ஷெர் கான் சூரியின் மகன்) ஆட்சி ஏற்பை தொடர்ந்து ஏற்பட்ட குழப்பத்தில் உமாயூன் டெல்லியை மீண்டும் 1555-ல் வெற்றி கொண்டார். அவர் ஷா தஹ்மாஸ்ப் தந்த பாரசீகப் படையினரில் ஒரு பகுதியை வழி நடத்திச் சென்று வெற்றி பெற்றார். சில மாதங்கள் கடந்து ஹுமாயுன் இறந்தார். பைராம் கான், அக்பர் ஆட்சி ஏற்பதற்கான ஆயத்தங்களைச் செய்வதற்காக உமாயூனின் இறப்பைத் தந்திரமாகச் சில நாட்கள் மறைத்தார். அக்பர் தனது தந்தையை தொடர்ந்து பிப்ரவரி 14,1556 கிரகேரியன் ஆண்டில் ஆட்சிப் பொறுப்பை ஏற்றார். முகலாயப் பேரரசை மீட்பதற்காகச் சிக்கந்தர் ஷாவுடன் நடை பெற்ற போருக்கு நடுவிலேயே இது நடைபெற்றது. பஞ்சாப்பில் உள்ள காலநொவ்ரில் 13 வயது அக்பருக்கு பைரம் கானால் முடிசூட்டப்பட்டது. தங்க நிற உடையணிந்து அக்பர் புதிதாக அமைக்கப்பட்ட ஒரு மேடையில் அமர்த்தப்பட்டார். அக்பர் ஷாஹன்ஷா (பாரசீக மொழியில் இதற்கு "அரசருக்கு அரசர்" என பொருள் ஆகும்) என அறிவிக்கப்பட்டார். அக்பர் காலத்தில் கட்டப்பட்ட மசூதியையும் , அவர் இறை வணக்கம் செய்த இடத்தையும் இன்றளவும் காண முடியும்.

ஹிந்துக்களின் மீதான வரி விதிப்புகள்

ஜிஸ்யா எனும் வரி 1562 - ல் முடிவுக்கு கொண்டு வரப்பட்டது. ஆனால் அவை மீண்டும் 1575 -ல் கொண்டு வரப்பட்டது. மீண்டும் அது 1580 -ல் வரி விதிக்கப்பட்டது. இந்த வரியானது முஸ்லிம் அரசர்களால் ஒரு ஆயுதமாக இந்துக்கள் இஸ்லாமியத்தை தழுவதற்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. இது இந்துக்களின் மீது விதிக்கப்பட்ட வரியாக உள்ளது. முஸ்லிம்களுக்கு இந்த வரி கிடையாது. இந்த வரியானது ஹிந்துக்களின் மீது இடப்பட்ட சுமை ஆக இருந்தது. அவர்களின் இஸ்லாமியத்தை தழுவினால் அவர்களின் உயிர் தப்பும் இல்லேயேல் இந்துக்களின் உயிர்கள் பலி கொடுக்கப்பட்டது. பிரோஸ் ஷா துக்ளக் என்பவர் எவ்வாறு மத மாற்றத்துக்கு ஜிஸ்யா உதவியது என்று விளக்குகிறார்.


நான் என்னால் நம்பமுடியாத (ஒரு மதத்திற்கு மேல் நம்பிக்கை கொண்டவர்கள்) மக்களை கடவுளால் காக்கப்படும் மதத்திற்கு தழுவவும் நம்பிக்கையை தொடர்ந்து முஸ்லிம் ஆகும் பட்சத்தில் அவர்களுக்கு ஜிஸ்யா வரி விதிப்பிலிருந்து விலக்கு அளிக்கபடவேண்டும் என்றார். பல எண்ணிக்கையில் ஆன முஸ்லிம்கள் தங்களை தாங்களாகவே இஸ்லாமியத்தை ஏற்று மரியாதை அடைந்து கொண்டார்கள்.


அக்பரின் இந்துக்களின் மீதான வரி விதிப்பான ஜிஸ்யாவும் மற்றும் கோவில்களுக்கு போய் வரும் இறைப்பணிக்கான வரியும் தற்காலிகமாக இருந்தது.அனால் உண்மையில் எந்த வித பயனும் அதனால் இந்துக்களுக்கு இருந்ததில்லை.

அக்பர் பற்றி இந்துக்களின் கருத்துக்கள்

அக்பர் பல ஹிந்துக்களை அவர்களின் இஷ்டத்திற்கு மாறாக அவர்களை முஸ்லீம்களாக மாற்றினார். மற்றும் முக்கிய இந்துக்களின் புனித இடங்களை இஸ்லாமிய இடங்களாக மாற்றினார். எடுத்துக்கட்டாக பிரயாக்கை அலஹாபாத் ஆக 1583 -ல் மாற்றினார்.


அக்பரின் ஆட்சியின் போது அவரின் படைத்தளபதியான ஹுசைன் கானின் "டுக்கிரியா" முஸ்லிம் அல்லாதவர்களை (ஹிந்துக்கள்) முறையற்ற பகுதிகளை கொண்டு பல்வேறு நிறங்களில் ஆன துணிகளை தோள்பட்டைகளிலிலும் அல்லது கைகளிலும் அணிவிக்கப்பட்டனர்.


வரலாற்று அறிஞரான தசரத ஷர்மாவின் கூற்றுப்படி நாங்கள் அக்பரின் ஆட்சி பற்றி நாங்கள் அக்பர் நாமா போன்றவைகளின் மூலம் நாங்கள் அக்பரின் ஆட்சியை நாங்கள் சிறந்ததாக காண்பிக்க விரும்புகிறோம் ,மற்றும் அக்பருக்கு கொடுக்க வேண்டிய மரியாதையை விட அதிகம் காண்பிக்க விரும்புகிறோம் என்றார். [54] சம காலத்தில் இயற்றப்பட்ட "தல்பத் விலாஸ் " ஆகிய வேலைப்பாடுகளை பார்க்கும் போது அக்பர் ஹிந்துக்களை மிகவும் கேவலமாக நடதிகிறார் என்று தெரிகிறது.


அக்பர் குமரஹ் வேட்டையை பேரா-ரோஹ்தாஸ் கிர்ஜாகா பகுதியில் வேட்டையை தொடங்கிய போது பல ஹிந்துக்கள் ) ராஜ்புத்தின் முக்கியமானவர்கள் ஜீலம் நதிக்கரையில் ஒதுக்கப்பட்டார்கள்.அக்பர் அங்கு வந்த போது ராஜ்புத்தின் முக்கியமானவர்களான ஹிந்துக்கள் அவரை சந்திப்பதற்கு சென்றனர். அவர்களில் டன்ஹாஜி சிறிது தாமதமாக வந்தார். அக்பர் அவரை சாட்டையை கொண்டு அவரை அவரே அடித்தார். இளம் ராஜ்புத் இளவரசரான பிரிதிவிதிபா அவரது மாமாவால் விளையாடுவதற்கு அனுபதிக்கப்பட்டார். அக்பர் பிரிதிவிதிபாவின் மாமாவை சாட்டையால் அனுமதிக்க உத்தரவு இட்டார். இதனால் இந்த மனம் நொந்த சம்பவத்தால் அந்த ராஜ்புத் தன்னை தானே குத்து வாளால் மூன்று முறை குத்திக்க்கொண்டார். அக்பரை மேலும் குழப்பத்திற்கு ஆக்குவதர்க்காக அவர் இவ்வாறு செய்தார். ஆனால் அக்பர் அவருடைய முடிவை யானை மிதித்து கொன்றதாக சொல்லுப்படி கட்டளையிட்டார். பிக்கானரின் டல்பட் சிங்க் மற்றும் அவரது சகாக்கள் அக்பரை ராஜபுத்திரரின் உடலை அடக்கம் செய்து சந்திக்க சென்ற போது அவர் "ஹிந்துக்கள் பசுக்களை உண்ணட்டும்" என்பதை உரக்க குரலில் கூறுவதை பார்த்தார்கள் அக்பர் இந்துக்களை இவ்வாறு நடத்துவது பற்றி மஹாரானா பிரதாப் சிங்க்கை அடைந்த போது அக்பருக்கு கொடுக்க வேண்டிய சரியான அவமரியாதையை பற்றி சிந்தித்தார்.


அதன் பிறகு ஹிந்துக்கள் அக்பரை பற்றி இருந்ததில்லை அல்லது அக்பர் உயர் பதவிக்களில் ஹிந்துக்களை வைத்ததில்லை. இது அக்பரின் படைத்தளபதியான மான் சிங்க் விஸ்வநாத் கோவில் கட்டுவதற்கு மறுப்பு தெரிவித்த போது தெள்ளத் தெளிவாக தெரிந்தது. இது அக்பரின் அனுமதியோடு நடந்தது ஆகும்.


ஹிந்துக்கள் இந்த கோவிலை புறக்கணித்தனர். ஏனெனில் மான் சிங்கின் குடும்பம் அக்பரோடு திருமண உறவு கொண்டிருந்தார்கள். அக்பரின் ஹிந்து படைத்தளபதிகள் அக்பரின் உத்தரவு இல்லாமல் கோவில்களை கட்டியதில்லை. வங்கத்தில் மான் சிங் 1595 - ல் ஒரு கோவிலை கட்ட தொடங்கினார். ஆனால் அக்பர் அதை மாற்றும்படி உத்தரவிட்டார்.


அக்பர் மீதான வெறுப்பு ஹிந்து இன தலைவரான ராஜா ராம் அக்பரின் புதைக்கப்பட்ட இடத்துக்கு ஆக்ராவில் உள்ள சிக்கந்த்ராவிற்கு கலகம் செய்ததை தொடர்ந்து வெட்ட வெளிச்சத்திற்கு வந்தது. ஆனால் அவரது முயற்சி ஒரு அபுல்பசி எனும் பௌஜிடாரால் முறியடிக்கப்பட்டது. அதன் பிறகு சிறிது காலம் பிறகு ராஜா ராம் சிக்கன்த்ராவில் 1688 -ல் மீண்டும் தோன்றினார். ஷைஸ்டா கான் என்ற ஆளுநர் பதவியில் அவர் வருவதற்கு முன்பு அக்பரின் சவக்கிடங்கை தாக்கினார். மற்றும் முக்கிய பொருட்களாக உள்ள தங்கம், வெள்ளி, ராஜா வரவேற்பு விருப்புகள், விளக்குகள் மற்றும் பல வகைகள் எடுத்து செல்லப்பட்டன. அவரால் எடுத்து செல்ல முடியாதவைகள் அழிக்கப்பட்டன.


ராஜாராம் மற்றும் அவரது ஆட்கள் அக்பரின் எலும்புகளை எடுத்தார்கள் மற்றும் அவைகளை கொளுத்தினார்கள். இது முஸ்லிம்களுக்கு இழைக்கப்பட்ட கல்லறை மூலம ஏற்பட்ட மனஉளைச்சல் ஆகும்.


மிகப்பெரிய செப்பு வாசல் கதவுகளையும் உடைத்தும் ,மற்றும் விலை உயர்ந்த ஆபரணங்களையும் எடுத்தும் ,மற்றும் அவர்களால் கொண்டு செல்ல முடியாதவைகளை அழித்தும் சென்றனர். மற்றும் அவர்களுடைய மொகலாய மன்னர்களுக்கு எதிரான் கோபம் மேலும் அதிர்ச்சி தரக்ககூடிய வகையில் கோபமாக உருவெடுத்தது. அக்பரின் எலும்புகளை எடுத்தவர்களாய் அவர்கள் அவைகளை தீயிலும் மற்றும அவைகளை எரிக்கவும் செய்தனர்.

முஸ்லீம்களோடான உறவு.

1567 -ல் அக்பர் மிர் முர்டாஷா ஷை ரி பி ஷிரசியின் கல்லறை தோண்டி எடுக்கப்பட்டது. ஏனெனில் அதன் தோற்றம் அமீர் குசரு உடைய கல்லறைக்கு முறையற்றதாக இருந்ததால் அவ்வாறு செய்யப்பட்டது என்று கருதப்படுகிறது. ஏனெனில் மிர் ஓர் ஷியா முஸ்லிம் இனத்தவர். சன்னி முஸ்லீம் இனத்தவருக்கு அருகே புதைக்க முடியாது என்று காரணத்தால் அவ்வாறு கூறப்பட்டது. 1572 -ல் அக்பர் ஒரு பிரஞ்சுகாரரை அப்துல் சமத்துக்கு அனுப்பினார். அப்துல் சமத் ராணுவ மற்றும் நிர்வாகத்துக்கு வழி நடத்தும் தலைவர் ஆவார் . இது பார்கானாவில் உள்ள கடவுள் மறுப்பு கொள்கையை அழித்து வரும்படி அனுப்பினார். இது அக்பருக்கு ஷி இஸ்ம் பற்றிய தவறான கருத்தை கூறுகிறது.


அக்பர் மஹடவி இயக்கத்தை 1573- ல் அமுக்கினார். அவருடைய குஜராத்தில் நடைபெற்ற இயக்கத்தில் இதை கடுமையாக செய்தார். மஹடவியின் மியன் முஸ்தபா பன்டகி கைது செய்யப்பட்டார் மற்றும் அதன் பிறகு தொடர்ந்து நீதிமன்றதுக்கு கொண்டு வரப்பட்டு பின்னர் மரணமடைய செய்யப்பட்டார்.

ஓட்டோமான் அரசுடன் உறவு

அக்பர் ஒரு ஹஜ் குழுவை புனித நகரமான மெக்காவிற்கும் மற்றும் மெடினாவிற்கும் அக்டோபர் 1576 -ல் அனுப்பினார் . இதை சூரத்தின் துறைமுக நகரத்தில் இருந்து அனுப்பினார். மதிப்பு மிக்க பெண்கள் குழுவும் இந்த பயணத்தை மேற்கொண்டு புனித நகரத்தை 1577 -ல் குறித்த நேரத்தில் அடைந்ததுமேலும் பல நான்கு குழுக்களை 1577 முதல் 1580 வரை பல பரிசுகளால் நிரப்பி இஸ்லாமின் சதாகத்திற்கு அதாவது மிக முக்கிய தலைமையான மெக்காவிற்கும் மற்றும் மெடினாவிற்கும் அனுப்பப்பட்டனர். இந்த குழுக்களை சேர்ந்த புனித யாத்திரர்கள் ஏழ்மையாக இருந்தனர். இவர்கள் அதிகமாக அங்கு தங்கியதால் நகரங்களுக்கு பளு அதிகம் ஆனது. ஓட்டோமான் அதிகாரிகள் யாத்திரர்களை வீடு திரும்புமாறு கேட்டு கொண்டனர்.

மதிப்பு மிக்க பெண்கள் குழுவை சேர்ந்தவர்கள் ஹிஜஜ்ஜை விட்டு வீடு திரும்ப வேண்டாமென்று இருந்தார்கள். ஆனால் ஒட்டோமானின் அரசர் வேண்டுகோள்படி அவர்கள் வீடு திரும்ப வலியுறுத்தப்பட்டார்கள்

அக்பரின் மதிப்பு மிக்க பெண்கள் குழுவை மனம் கோணச் செய்த அடெனின் ஆளுநரால் அவர்கள் 1580 - ல் வீடு திரும்ப நேர்ந்தது. இதனால் ஹஜ் புனித யாத்திரைக்கு பெண்கள் குழுவை அனுப்புவதை , இனி செய்யாதவாறு இருக்க இந்த நிகழ்ச்சி அவரை வலியுறுத்தியது. அதுவும் சதாகுயட் எனும் மெக்காவிற்கும் மெடினாவிற்கும் அனுப்பவதை தடை செய்ய வேண்டும் என்று அவரை வலியுறுத்தியது.

ஆதலால் அக்பர் குழம்பியவராய் கலிப் ஆக அல்லது சன்னி முஸ்லிம் இனத்தாரின் தனி நிகர் தலைவராக வேண்டுமென்று நினைத்தார். இதை தொடர்ந்து "மஹ்சர் " எனும் ஒரு ஓளிமயமான எழுத்துக்களால் ஆன "உலமா " இஸ்லாமிய அறிஞர்களால் செப்டம்பர் மாதம் 1579 - ல் இதை உறுதியாக்க கை எழுத்து போடப்பட்டது. மஹசரின் உறுதிமொழிகள்

* அக்பர் காலத்துக்கும் காலிபா ஆவார்
* காலிபாவின் மதிப்பானது முஜ்டாஹிட் விட அதிகமானது
* முஜ் டாஹட்திற்குள் ஏற்படும் கருத்து வேறுபாடுகளால் அக்பர் ஏதாவது ஒரு கருத்தை முடிவு செய்ய வேண்டும் மற்றும்
* அக்பர் [[நாஸ் (இஸ்லாம் )|நாசிர்க்கு] எதிரான இல்லாத கட்டளைகளை கொடுக்கலாம்


1579 -ல் அக்பர் மதரீதியான பிரச்சாரங்களையும் மற்றும் மதரீதியான காரியங்களையும் செய்ய ஆரம்பித்தார். முறையான போதகராகவும் மற்றும் மேடை அமைத்தும் வாசகங்களை வாசித்தார். இந்த வாசகங்கள் பைசியினால் இயற்றப்பட்டது மற்றும் ஷைக் முபாரக்கின் மூத்த மகனால் இயற்றப்பட்டது. அந்த கால கட்ட சமயத்தில் அவர் மெக்காவின் புனிததன்மையை பற்றி ஆன நம்பிக்கையை இழந்துவிட்டதாக குறிப்பு உரைக்க ஆரம்பித்தார்.

1584 முதல் அக்பர் எமேன் எனும் ஓட்டோமான் துறைமுகத்தை போர்ச்சுகீசியர்களின் உதவியோடு தாக்குவதற்கு கடுமையாக கருதினார். 1584 -ல் ஒரு தொடர்பை ஏற்படுத்துவதர்க்காக மொகலாய அரசின் தூதுவர் எப்பொழுதும் கோவாவில் நிலையாக அமர்த்தப்பட்டனர். 1587 -ல் போர்ச்சுகீசியர்களின் துறைமுக படையானது யேமென் மற்றும் ஹபாஷை தாக்குவதற்கு சென்ற தோற்கடிக்கபட்டது. மற்றும் தலைவன் டோகொண்டோ பிரினோ சிறை பிடிக்கபட்டான். இவ்வாறாக மொகலாய மற்றும் போர்ச்சுகீசிய உறவு முடிவுக்கு வந்தது.

கிறித்தவர்கள் உடன் உறவு

1603 -ல் பிர்மன் என்ற கிருத்தவ பாதிரியார்களால் கொடுக்கப்பட்ட வேண்டுகோள் ஏற்கப்பட்டது. இதன்படி யாரும் தங்கள் விருப்பப்படி மத மற்றம் செய்து கொள்ளலாம். பாதிரியார்கள் பிரமனோடு மற்று ஆயுதங்கள் உடன் தங்கள் பணியை மேற்கொள்ள சிரமப்பட்டார்கள். ஸ்டான்ச் முஸ்லிம் அதிகாரிகள் லாகூரின் மதிப்பு மிக்க தலைவர்களாய் இருந்த போது குலிச்சி கான் மிக்க தந்திரமாய் பல கிறித்தவர்களை ஓட செய்தார். பாதிரியார் பின்ஹிரோ இறப்பை கண்டு பயந்து ஓடினார்.

இஸ்லாமை கைவிடுதல்

இஸ்லாமை விட்ட பிறகு இவர் புது மத இயக்கம் ஒன்றை துவங்கினார் . தீன் இலாஹி எனும் எல்லா மத கொள்கைகளையும் இணைத்து (முக்கியமாக இந்துமதம் , முஸ்லிம்மதம் மற்றும் சீக்கியத்துவம் , கிறித்தவ கருத்துக்கள் , ஜெயின் கொள்கை, ஸொரஸ்டிரியானிஸம்) அவற்றின் வேறுபாடுகளை வைத்து வெவ்வேறு பகுதிகளை பிரித்தார்.


அக்பர் இஸ்லாமை தவிர மற்ற மதங்களை சகிக்கும் தன்மை உடையவராக இருந்தார். உண்மையில் அவர் சகித்து கொண்டு மட்டும் அல்லாமல் மத மற்றும் தத்தவ ரீதியான கருத்துகளையும் பற்றி விவாதம் நடத்தினார். இது இபாடட் கானா எனும் வழிபாட்டு வீட்டை பதேபூர் சிக்ரியில் உருவாக்குவதற்கு உதவியது.


1575 -ல் இருந்து பெற்ற கலந்துரையாடல்களின் கருத்துக்கள் மற்றும் அவர் வழி நடத்திய விஷயங்கள் இவற்றிலிருந்து அக்பர் ஒரு கருத்தை வலியுறுத்தினார். அதாவது எந்த ஒரு மதமும் உண்மையை பிரதிபலிக்கும் மதமாக தங்களை கருத முடியாது. இது அவரை தீன் இலாஹி உருவாக்க 1581 -ல் வழி வகை செய்தது. பல முஸ்லீம் போதகர்களில் அவற்றில் வங்கத்தின் காடி மற்றும் செமினால் சபிய், ஆகியோர் மற்றும் சாயக் அஹமத் ஸிர்ஹன்டி இதை அபத்தம் என கூறினர்.


தீன் இலாஹி ஒரு நீதியான கருத்து ஆகும். இது ஆசை, உணர்வுகளின் உணர்வு தன்மை, வெறுத்து ஒதுக்குதல் தன்மை, கர்வம் கொள்ளுதல் ஆகியவற்றை தடுக்கிறது. நல்லவைகள் செய்தல், முன்னெச்சரிக்கையாய் இருத்தல், சுய கட்டுப்பாடு, மற்றும் அன்பாக இருத்தல் ஆகியவைகளே முக்கிய கொள்கைகளாக பண்புகளாக கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஆத்மாவானது இறைவனை [69] நினைத்து தன்னை சுத்திகரிப்பதற்கு உற்சாகப்படுத்தப்படுகிறது. இதில் புனிதமான கருத்துக்கள் அல்லது போதனைக்காக அதிகார வர்க்கங்களோ கிடையாது.


தீன் இலாஹி அக்பரின் மதரீதியான கருத்துக்கள், தத்துவம்,இயற்கை வழிபாடு முறை , ஆகியவற்றை கொண்டது. இது எந்த ஒரு கடவுளையோ அல்லது பிரதிபலிக்கும் கொள்கையோ கொண்டது இல்லை.

ஊடகங்கள் கருத்து


* 2008 -ல் அசுடோஷ் கௌரிகெர் அக்பரின் கதையை விவரிக்கும் ஒரு படத்தை வெளியிட்டார் மற்றும் அவரது மனைவி ஹிரா குன்வரி (ஜோதா பாய் என்று தெரியப்படும் ) ஜோதா அக்பர் எனும் தலைப்பு கொடுத்து வெளியிட்டார். அக்பரது கதாப்பாத்திரத்தை ஹிரித்திக் ரோஷன் செய்திருந்தார் . ஐஸ்வரியா ராய் ஜோதா பாத்திரத்தை செய்தார்.

* 1960 -ல் வெளியிடப்பட்ட விருது பெற்ற படமான மொஹல் இ ஆஸாம் (புகழ் பெற்ற மொகலாயர்) என்ற படத்தில் பிரிதிவி ராஜ் அவரது கத பாத்திரத்தை செய்தார்.

* அக்பர் மற்றும் பீர்பால் ஆகியோர்கள் பற்றை ஹிந்தி தொடரான அக்பர்-பீர்பால் எனும் ஸீ டிவியில் வெளியான 1990 - ல் தொடரில் அக்பரின் கதாப்பாத்திரம் விக்ரம் கோக்ஹலேவால் நடித்து படமாக்கப்பட்டது. இப்பொழுது அக்பர்-பீர்பால் ஸி-குஜராத் மொழியில் ஒலி பரப்பப்படுகிறது. ஆனால் குஜராத் மொழியில் மொழி மாற்றம் செய்யப்பட்டு உள்ளது.

* தொலை காட்சி தொடரான 'அக்பர் தி கிரேட்' என்ற சஞ்சய் கானின் அந்த தொடர் டிடியில் தேசிய அலை வரிசையில் 1990 -ல் ஒலி பரப்பட்டபட்டது.

* சற்றே கதையாக்கப்பட்ட ஒரு நாவலில் அதாவது கிம் ஸ்டான்லியின் 2002 - ல் "தி இயர்ஸ் ஆப ரைஸ் அண்ட் சால்ட் " எனும் நாவலில் அக்பர் ஒரு முக்கிய துணை கதாப் பாத்திரமாக வருகிறார்.

* அக்பர் சல்மான் ருஷ்டியின் 2008 வருட நாவலான "தி என்சான்ட்ரெஸ் ஆப புளோரன்ஸ் "

* அமர்தியா சென் தனது புத்தகமான "தி "ஆர்குமேண்டடிவ் இந்தியன் " மற்றும் "வயலென்ஸ்" மற்றும் "ஐடென்டி" மற்றும் மிகவும் ஒரு எடுத்துக்காட்டாக கூறுகிறார்.

* பெர்ட்ரைஸ் ஸ்மால் அவரது வரலாற்றுக்கு சிறப்பு மிக்க பாத்திரங்களை கொண்ட தனது நாவல்களில் முக்கியமான தனது காதல் நாவல்களில் முக்கிய பாத்திரங்களாக குறிப்பிடுவார். அதே போல அக்பரையும் குறுப்பிட தவற வில்லை. அவரது முக்கிய இரண்டு நாவல்களில் முக்கியமான கதா பாத்திரமாக கருதப்பட்டுள்ளார். மற்றும் அவரது மூன்றாவது நாவலில் அக்பரை பற்றி குறிப்பிடுகிறார். அனால் இந்த நாவலில் அக்பர் அவரது இறப்புக்கு பின் குறிப்பிடபடுகிறார். இந்த "திஸ் ஹார்ட் ஒப் மைன் " என்ற நாவலில் சில காலங்களுக்கு நாற்பதாவது துணைவியாக கருதப்படுகிறார். மற்றும் வைல்ட் ஜாஸ்மின் மற்றும் டார்லிங் ஜாஸ்மின் ஆகியவற்றில் தனது இங்கிலாந்து மகளை சுற்றி வருவதாக கூறப்படுகிறது. அவரது முடிவு ஒரு துரதிஸ்டவசமான ஒன்றாக இந்திய மற்றும் பெர்சியா மக்களுக்கு கருதப்படுகிறது.

* அக்பர் ஒரு சிறந்த மதிப்பு மிக்க இந்தியாவின் அல் மனிதராக கருதப்படுகிறார். புகழ் வாய்ந்த விளையாட்டான "தி ஏஜ் ஆஇப் எம்பயர்ஸ் 111: தி ஆசியன் டைனாச்டீஸ் " ஆகியவற்றில் உள்ளார்.

* வயலின் இசை "II கிராஸோ மொஹல்" என்ற புனை பெயரிட்ட இசையானது அந்தோனியோ விவல்டியால் 1720 -களில் வெளியிடப்பட்டது மற்றும் அவரது வழக்கமான தொகுப்புகளில் ஆர் வி 208 என குறியிடப்பட்டுள்ளது. அவர் அக்பரின் ஆட்சி பற்றி மறைமுகமாக ஆதரிக்கிறார்.

* குணால் பாசுவின் தி மினியேச்சுரிஸ்ட் எனும் கதை ஒரு இளம் வர்ணம் பூசும் கலைஞர் , அக்பரின் ஆட்சியின் போது அவர் பற்றிய வர்ணனைகளை தனது சொந்த அக்பர் நாமாவை போல விவரிக்கிறார்.


மூலம்: விக்கிப்பீடியா

மொகலாய மன்னர் அக்பர் சக்ரவர்த்தியின் அரச சபையை முஸ்லிம்களும் இந்துக்களும் அலங்கரித்தனர். இந்து அடியார்களின் அருமையை உணர்ந்து ஆதரித்தவர் அக்பர். ஒருமுறை துளசிதாசரை சந்தித்த அக்பர், அவரது ராமபக்தியைக் கண்டு வியப்படைந்தார். தாசரின் ஒவ்வொரு மூச்சிலும் ராமா ராமா என்ற நாமமே ஒலித்தது. இப்படிக்கூட மனம் குழைந்து பக்தியில் கண்ணீர் பெருகுமா? அந்த ராமன் மிகப் பெரியவராக இருப்பாரோ என்று சந்தேகத்துடன் எண்ணிய அக்பர், சரி..உங்கள் ராமனைப் பார்க்க எனக்கும் ஆசை, என்று பட்டும்படாமல் துளசிதாசரிடம் சொல்லிவிட்டார். இப்படி ராமரைப் பற்றி சர்வசாதாரணமாகக் கேட்டது தாசரை வருத்தியது. அவர், அரசே! ராமரை தரிசிக்க சில தகுதிகள் வேண்டும். பக்தி, சிரத்தை இல்லாதவர்கள் ராமரை தரிசிக்க இயலாது என்று கூறவும், அக்பருக்கு கடுமையான கோபம் வந்துவிட்டது. என்னை சிரத்தை இல்லாதவன் என்றா சொன்னாய்? என்ற அக்பர், தாசரை சிறையில் அடைக்கும்படி கட்டளையிட்டார். சிறையிலும் தாசர் ராமஜெபம் செய்தார். வெளி உலகமும் சிறையும் அவருக்கு ஒன்றாகவே இருந்தது. அப்போது வாயு மைந்தன் ஆஞ்சநேயர் தாசருக்கு தரிசனம் தந்தார்.
சுவாமி! சதா சர்வகாலமும் என் ராமனையே தியானிக்கும் தங்களுக்கு ஏன் இந்த சிறைவாசம்? என்றார். மகனே! இதுவும் அந்த ராமனின் இச்சைதான் என்றார் தாசர். ஒருநாள் அக்பர் சப்பரகூட மஞ்சத்தில் தூங்கிக்கொண்டிருந்தார். அப்போது பெரும் சத்தம் கேட்டு விழிப்பு ஏற்பட, எழுந்து வந்து பார்த்தார். குரங்குகள் பல வந்து அரண்மனையிலும், சுற்றியுள்ள இடங்களிலும் ஓடி ஓடி பொருள்களை வீசியும், எறிந்தும், உடைத்தும் அட்டகாசம் செய்தன. அவற்றில் ஒன்று மகாராணி அழகுபார்த்து அலங்கரித்துக் கொள்ளும் விலை உயர்ந்த ஆளுயரக் கண்ணாடி. அதுவும் உடைந்து சிதறி கிடந்தது. அதைப்பார்த்த அக்பருக்கு கோபம் வந்து பற்களை நறநறவென கடித்தார். அப்போது அங்கு வந்த அமைச்சர், மகாராஜா! முதலில் துளசிதாசரை விடுதலை செய்யுங்கள். இங்கு வந்தது குரங்குகள் அல்ல. அவை ஸ்ரீராமபிரானின் சேனைப்படைகள். ஆஞ்சநேயரின் அம்சங்கள். ராமபக்தருக்கு செய்த அபச்சாரத்தின் விளைவுதான் இவை எல்லாம் என்றார். அக்பரும் சிறையில் இருந்த தாசரை அழைத்துவரச் செய்தார். தாசரே! இது என்ன? என ராணியின் அழகுக் கண்ணாடி உடைந்து சிதறிக் கிடப்பதைக் காட்டினார்.
மகாராஜா! பிரபு ஸ்ரீராமர் உங்கள் மீது கருணை காட்டத் திருஉளம் கொண்டுவிட்டார் என்று தோன்றுகிறது என்றார். வேண்டாம். வேண்டாம். தங்கள் ராமர் தங்களிடமே இருக்கட்டும் என்றார். அப்படிச் சொல்லாதீர்கள் அரசே, தங்கள் விருப்பப்படி ஸ்ரீராமர் தங்களுக்கு தரிசனம் தரப்போகிறார் போல் தெரிகிறது. அதனால்தான் அவரது பரிவாரங்கள் வந்துள்ளது. அடுத்தது அயோத்திப்படைகள் வரும். அதன் பின்புதான் ஸ்ரீ ராமச்சந்திரர் வருவார் என்றார். வேண்டாம், வேண்டாம். இப்போது வந்த குரங்குகள் துவம்சம் செய்ததே போதும் என அக்பர் கூற, மன்னா! ராம தரிசனம் என தாசர் கேட்க, எனக்கு யாருடைய தரிசனமும் வேண்டாம் என்று கூறினார். தாசர், அரசே, என் பிரபு ஸ்ரீராமரை தரிசிக்க மனதில் உள்ள எல்லா ஆசைகளையும் அவர்மீது செலுத்த வேண்டும். ஒரு அற்பமான கண்ணாடி உடைந்ததும் ராம தரிசனம் செய்ய வேண்டும் என விரும்பிய உங்கள் மனம் காற்றில் கரைந்த கற்பூரம் போல் ஆகிவிட்டதே. ஆசைக்கு இரையான மனம் இறை தரிசனத்திற்கு தகுதி பெறுமா? சொல்லுங்கள், என கேட்டார். தாசரின் தெய்வ பக்தியின் முன் தமது அதிகார பலம் வெகு அற்பமாகத் தோன்றுவதை உணர்ந்தார் சக்ரவர்த்தி அக்பர். எங்கே ராமன் இருக்கிறாரோ அங்கு காமன் (ஆசை)இல்லை. காமன் இருக்கின்ற இடத்தில் ராமன் இல்லை என்று பாடியபடி தாசர் சென்றார். அங்கு வந்த குரங்குகளும் அப்போதே மறைந்தன.

தினமலர்