கண்ணாடியின் கதை

`நமது குடியரசுக்குப் பாதகம் ஏற்படும் வகையில், இந்தத் தொழில் தெரிந்தவன் வெளிநாடு சென்று இத்தொழிலை செய்யத் தொடங்கினால் அவன் உடனே நாடு திரும்பிவிட வேண்டும். அவ்வாறு திரும்பாவிட்டால் குறிப்பிட்ட நபரின் உறவினன் சிறையில் அடைக்கப்படுவான். அப்படிச் செய்தும் அவன் வராமல் அங்கேயே தங்கிவிட்டால் இங்கிருந்து யாராவது ஒருவன் அந்த நாட்டுக்குப் போய் அவனைக் கொன்றுவிட வேண்டும். அவனைக் கொன்ற பின்னரே அவனது உறவினன் விடுதலை செய்யப்படுவான்.'

1547-ம் ஆண்டில் வெனீஸ் அரசு பிறப்பித்த உத்தரவு இது. கண்ணாடி செய்யும் தொழில் நுணுக்கம் மற்ற நாடுகளுக்குப் பரவிவிடாமல் தடுக்க வேண்டும் என்பதே இந்த உத்தரவின் நோக்கம். வெனீஸ் கண்ணாடிப் பொருட்களான ஜாடிகள், குடுவைகள், பலவித மதுக்கோப்பைகள், குவளைகள், படிகக் கற்கள், விலையுயர்ந்த முகம் பார்க்கும் கண்ணாடிகள் ஆகியவை அன்றைய ஐரோப்பாவை ஆட்சி செய்து வந்தன. அதன் மூலம் பெரும் வருவாய் பெற்ற வெனீஸ் அரசு, அந்தத் தொழில் நுணுக்கம் வெளிநாடுகளுக்குச் சென்றுவிடக் கூடாது என்று கடும் நடவடிக்கைகள் எடுத்ததில் எந்த ஆச்சரியமும் இல்லை.

கண்ணாடி ஒரு விந்தைப்பொருள். நீர், நெருப்பால் பாதிக்கப்படாதது. பூச்சி, புழுக்களால் அரிக்க முடியாதது. மின்சாரம் பாயாது. அமிலங்களாலும் அழிக்க முடியாது. கண்ணுக்கு அழகானது. இலேசானது. இதன் வழியாக ஒளி ஊடுருவிச் செல்லும். கண்ணாடி மட்டும் கண்டுபிடிக்கப்படாமல் இருந்திருந்தால் விஞ்ஞான முன்னேற்றமே ஏற்பட்டிருக்காது என்று அறுதியிட்டுச் சொல்லலாம். காரணம் பெரும்பாலான விஞ்ஞான உபகரணங்களிலும், கருவிகளிலும் கண்ணாடியே முக்கியமாகப் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

கண்ணாடி செய்யும் கலை பண்டைக் காலத்திலேயே இருந்திருக்கிறது. முதன்முதலில் கண்ணாடியைப் பலவித வடிவங்களில் உருவாக்கிப் பயன்படுத்திய பெருமை ரோமானியர்களையே சாரும்.

இந்த கண்ணாடி மட்டும் வராமல் இருந்தால்
இந்த அழகிய என் முகத்தை என்னால் பார்க்க
முடியாமல் அல்லவா போயிருக்கும்?