கனவில் கட்டளையிட்ட வள்ளலார்!

பசியால் ஒருவர் துன்பப்படும் போது, அவரால் வேறு எதையும் சிந்திக்க இயலாது. பசி தீர்த்து வைக்கப்படும்போது மனம் தெளிவுபட்டு, இறை சிந்தனைக்கு அது வாய்ப்பளிக்கும். ஆகையால் பசியால் வாடும் உயிர்களின் பசியை போக்க வள்ளலார் அரும்பாடுபட்டார்.

தாய், தந்தை, மனைவி, குழந்தைகள், நிலம், பொன், துணிமணிகள் ஆகியவற்றை காணும்போது கொள்ளும் மகிழ்வை விட, பசியால் வாடும் ஒருவன் உணவை காணும்போது அதிக மகிழ்ச்சி அடைகிறான்.

ஜனன வேதனை, மரண வேதனை, நரக வேதனை ஆகிய வேதனைகள் ஒன்று திரண்டால் ஏற்படும் வேதனையே, பசியின் வேதனை என்கிறார் வள்ளலார்.

அதனாலேயே சன்மார்க்க சத்திய தரும சாலையை நிறுவி, அதன் வாயிலாக மூன்று வேளையும் பசியால் வாடுவோருக்கு அன்னதானம் வழங்கும் திட்டத்தை தொடங்கினார்.

ஒரு முறை, தருமச் சாலையில், மறுநாள் அன்னதானத்திற்கு தேவையான அரிசி இல்லை என்ற நிலை ஏற்பட்டது. இது பற்றி தருமசாலை பணியாளர்கள், வள்ளலாரிடம் சென்று தெரிவித்தனர்.

ஆனால் வள்ளலார் அவர்களுக்கு பதில் கூறாமல், தனியாக ஓரிடத்தில் அமர்ந்து சற்று நேரம் தியானத்தில் ஆழ்ந்து போனார்.

பணியாளர்களுக்கு போவதா? அங்கேயே நிற்பதா? என்று தெரியாத நிலையில் தயக்கத்துடன் நின்று கொண்டிருந்தனர்.

தியானம் முடிந்ததும் எழுந்து வந்த வள்ளலார், மறுநாள் அன்னதானத்திற்கு தேவையான அரிசியும், மற்ற பொருட்களும் நாளையப் பொழுது இங்கே இருக்கும் என்று கூறிவிட்டு சென்று விட்டார்.

மறுநாள் காலை பொழுது புலர்ந்து கொண்டிருந்தது. அந்த நேரத்தில், மூன்று வண்டிகளில் அரிசியும், உணவுக்கு தேவையான மற்ற உணவு பொருட்களும் வந்தன. அதனை கொண்டு வந்தவர், நான் திருத்துறையூரில் இருந்து வருகிறேன். நான் வள்ளலாரிடம் அன்பு கொண்டவன். முன் இரவு என் கனவில் வந்த வள்ளலார், அரிசியையும், மற்ற பொருட்களையும் கொண்டு வந்து தருமாறு கூறினார். அதை உத்தரவாக சிரமேற்கொண்டு இந்த எளிய பொருட்களை கொண்டு வந்துள்ளேன் என்று கூறி தரும சாலையில் பொருட்களை ஒப்படைத்து விட்டு புறப்பட்டார்.

வள்ளலாரின் அருளையும், பெருமையையும் கண்டு பூரித்து போன தரும சாலை பணியாளர்கள், அன்றைய அன்னதானத்திற்காக உணவு தயாரிக்கும்பணியில் விரைந்து ஈடுபட்டனர்.

நல்ல பதிவு தல ... பகிர்வுக்கு நன்றி

இது எனது கையெழுத்து பகுதியில் இருந்திருக்கிறதை எண்ணி பெருமை படுகிறேன். வள்ளலார் மடங்களின் தன்னலமற்ற இந்த சேவையை நேரில் கண்டு அனுபவப்பூர்வமாக உணர்ந்தவன் நான்.

அருமையான பகிர்வு தல