இல்லாததும் பொல்லாததும் !

எண்ணூர் என்ற ஊருக்குத் துறவி ஒருவர் வந்தார். அவரிடம் ஈடுபாடு கொண்ட அந்த ஊர் மக்கள் அவரைப் பணிவாக வணங்கினர்.

""இந்த ஊரிலேயே தங்கி எங்களுக்கு வழி காட்ட வேண்டும்!'' என்று வேண்டினர். அங்கேயே தங்கிய அவர், அவர்களுக்கு அறிவுரை வழங்கிக் கொண்டிருந்தார். நாள்தோறும் அவரை நாடி வருபவர்கள் கூட்டம் அதிகமாகிக் கொண்டே இருந்தது. புதிதாக வந்த துறவி புகழ் பெறுவதைக் கண்டு பொறாமை கொண்டான் ஒருவன்.

கீழ்மகனான அவன் அவரைப் பற்றி இல்லாததும், பொல்லாததுமாகப் பேசத் தொடங்கினான். அவன் பேச்சை யாருமே நம்பவில்லை. இருந்தும் அவன் அவரைப் பற்றி அவதூறு பரப்புவதை விடவில்லை.

நடிட்கள் பல சென்றன. அவன் உள்ளமே அவனை வருத்தத் தொடங்கியது. "அருளாளரைப் பற்றி வீணாக அவதூறு பரப்பிவிட்டேனே. பெரிய பாவம் செய்து விட்டேனே. செய்த பாவத்தைச் சொல்லி அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்பதுதான் வழி,' என்ற முடிவுக்கு வந்தான்.

அவரை வணங்கிய அவன், ""ஐயா! உங்கள் பெயரைக் கெடுக்கும் முயற்சியில் பல நாட்களாக ஈடுபட்டு வந்தேன். உங்களைப் பற்றி அவதூறான செய்திகளைப் பரப்பி வந்தேன். பெரிய பாவம் செய்து விட்டேன். இந்தப் பாவத்தில் இருந்து விடுபட நீங்கள்தான் வழி காட்ட வேண்டும்!'' என்று வேண்டினான்.

அவனை அன்புடன் பார்த்த அவர், ""உன் வீட்டில் தலையணை ஒன்றை எடுத்துக் கொள். ஊர்ப் பொது மன்றத்திற்குச் செல்; அங்கே அந்த தலையணையைக் கிழி. அதில் உள்ள பஞ்சைப் பறக்க விட்டுவிட்டு இங்கே வா!'' என்றார்.

தான் செய்த பாவத்திற்கு இவ்வளவு எளிய தண்டனையா என்று நினைத்தான் அவன். அவர் சொன்னது போலவே செய்துவிட்டு அவரிடம் வந்தான்.

""ஐயா! நீங்கள் சொன்னது போலவே தலையணையைக் கிழித்துப் பஞ்சைப் பறக்க விட்டேன். நான் இன்னும் ஏதேனும் செய்ய வேண்டுமா?'' என்று கேட்டான்.

""நீ பறக்கவிட்ட பஞ்சை எல்லாம் மீண்டும் தலையணைக்குள் அடை. பிறகு அந்தத் தலையணையை இங்கே கொண்டுவா!'' என்றார் அவர். இதைக் கேட்ட அவன் திகைத்தான்.

""ஐயா! அந்தப் பஞ்சு இந்நேரம் எங்கெங்கோ பறந்து சென்று இருக்குமே. அவற்றை யாராலும் ஒன்று சேர்க்க முடியாதே. செய்ய இயலாத செயலைச் செய்யச் சொல்கிறீர்களே!'' என்று தயக்கத்துடன் கேட்டான்.

""நீ பரப்பிய அவதூறும் அப்படிப்பட்டதுதானே. அவை எங்கெங்கோ சென்று இருக்குமே. அவதூறைப் பரப்புவது எளிது. அதைத் துடைப்பது மிகவும் கடினம். இதை நினைவில் வைத்துக் கொள். இனி யாரைப் பற்றியும் அவதூறு பேசாதே. போய் வா!'' என்றார் அவர்.

தலை கவிழ்ந்தபடியே அங்கிருந்து சென்றான் அவன்.


சிறுவர் மலர்

நெத்தியடிக்கதை சிவா... சொல்லாத சொற்கள் நமக்கடிமை... உதிர்த்துவிட்ட சொற்களுக்கு நாம் அடிமை என்று மஞ்சு அடிக்கடி எனக்கு கூறுவது நினைவுக்கு வருகிறது...! நன்றி சிவா...!

அருமை சிவா!தங்களைப் பற்றிய தனிமடலுக்கு இக்கதையே ஒரு சரியான பதில் தலைவா!
சிவன் இல்லாது சிவலோகம் இல்லை
சிவா இல்லாது இணைய்த்தமிழ் உலகம் இல்லை

தங்களை பற்றிய தனிமடலுக்கு சரியான பதில் ;