என் வீட்டுப் பொங்கல் இனிக்கவில்லை

இந்த மங்கலகரமான நேரத்தில் எல்லோரும் மகிழ்வுடன் இருக்க இப்படியொருகவிதை போட மனம் வரவில்லை. அதனால் எழுதிவிட்டு இரண்டுநாளாக வைத்திருந்தேன். பொங்கல் முடியும்வரை என் உணர்வுகள் கட்டிப்போட்டிருந்தேன். பொங்கல் முடிஞ்சாச்சா! இதோ என் உணர்வுகள் யார்மீது கோபம். இயற்கை மீதுதான். தென் தமிழ் ஈழத்தில் வெள்ளம் பெருகி 10,00,000 மக்கள் இடம்பெயர்வு, உண்ண உணவுகூட இல்லை. சாவை நோக்கிய ஆபத்து,
வடபகுதியில் மீண்டும் அதிகரித்த கொள்ளை கொலை ஆட்கடத்தல் பீதியின் மத்தியில் தமிழர்!
திட்டமிட்ட இனக்கொலை ஒருபக்கம் அதற்கு கை கொடுக்கும் இயற்கை மறுபக்கம் யார்மீது கோபிப்பது
தெரியவில்லை. இதுவேண்டுமென்று எழுதவில்லை. ஈழத்தில் ஒரு குடிமகனை கேட்டால் இதுவே யதார்த்தம் என்று கூறுவான். முகம் சுழிக்கும்படியாக எழுதிவிட்டாலும் இது நிஜம்!

(இது என் மன உணர்வு)
பொங்கியவீரமும் புருஷ படைகளும் எங்கேயடா - அதில்
தங்கியமறமும் தாங்கியஉள்ளமும் எங்கேயடா - ஒரு
வெங்கனல் வீசிய வீரர்கள் இன்று எங்கேயடா - உடல்
தொங்குது கைகளில் பொங்குவதோ சொல்லு எங்கேயடா

வீடுகள் போகுது வெள்ளமும் ஏழடி பொங்குதடா - எம்
நாடுகள் எங்குமே கடல்நீர் ஆகியே பொங்குதடா -கண்
தேடும் விழிக்காணத் தீந்தமிழ் அகதிகள் பொங்குதடா இவை
கூடும் உணர்வுடனே நீயும் மனம் கொண்டு பொங்கிடடா

பாடைகள் தான்நம தீழ நிலமெங்கும் பொங்கிடடா இன்னும்
ஆடைகள் போகுது ஆளுயிர் மாளுது பொங்கிடடா - அவர்
காடையர் கூவி கலந்தனர் நாட்டுக்குள் பொங்கிடடா - இன்னும்
பேடைகளோ இனிப் பேசுவ தேதடா பொங்கிடடா

கைகள் பிணைத்துமே கண்கள் விழித்திடக் கொல்லுகிறார் - நம்
மெய்கள் அழித்துமே மேனி துடித்திட கொல்லுகிறார் - படு
பொய்கள் உரைத்தவர் பூமியின்மீதுயிர் வாழுகிறார் - இவர்
செய்கை மறந்தொரு தேன் சுவைபொங்கலும் தேவையதோ

வெட்டியபோதினில் வீழ்ந்திடக் குருதியும் பொங்கியதே - மெய்
சுட்டவர் கொன்றிடத் தூயவர்விழிநீர் பொங்கியதே - அட
பட்ட இழிமையில் பாவையர் மூச்சனல் பொங்கியதே - இதை
விட்டு என் வீட்டினில் வெறொரு பொங்கலும் வேண்டியதோ?

பொங்கிய துயரும் பூவிழி சோர்ந்திட வாழுகிறோம் - இங்கு
எங்குமே துன்பம் ஏழடி வெள்ளமும் மாளுகிறோம் - இவள்
கங்கையும் எம்மினம் கொல்ல எழுந்தனள் பாவிகளே - இனி
சங்கு முழங்கிடும் சாவொலி பொங்கிப் பரந்திடுமே

பொங்கிட எண்ணில் பொழுதுவிடிந்திட பொங்கியெழு -
அவர் செங்களம் கண்டவர் சிந்தனையோடுநீ பொங்கிஎழு ஒரு
சங்கத்தமிழ் வழி சரித்திரவீரனே பொங்கியெழு - உன்
பங்கினை மீட்டொரு பாகம் பிரித்திடப் பொங்கியெழு

//வெட்டியபோதினில் வீழ்ந்திடக் குருதியும் பொங்கியதே - மெய்
சுட்டவர் கொன்றிடத் தூயவர்விழிநீர் பொங்கியதே - அட
பட்ட இழிமையில் பாவையர் மூச்சனல் பொங்கியதே - இதை
விட்டு என் வீட்டினில் வெறொரு பொங்கலும் வேண்டியதோ?

பொங்கிட எண்ணில் பொழுதுவிடிந்திட பொங்கியெழு -
அவர் செங்களம் கண்டவர் சிந்தனையோடுநீ பொங்கிஎழு ஒரு
சங்கத்தமிழ் வழி சரித்திரவீரனே பொங்கியெழு - உன்
பங்கினை மீட்டொரு பாகம் பிரித்திடப் பொங்கியெழு//


உண்மைதான்.. உலக்ம் உண்ண உண், உலகம் உடுக்க உடு என்று பாரதிதாசன் கூறியது போல ஓர் தாய் மக்களில் ஒருவர் பசிக்க ஒருவர் உண்பது தகுமா?? நல்ல கவிதை.. வலியுடன் ரசித்தேன்.

வேதனை குமுறவைக்கும் வரிகளை தந்த கிரிகாசம் ஐயாவின் வரிகளை மனம் கனத்து வாசித்தேன்....