வேர் வரை செல்லும் வேதனை

கோவை. மு. சரளா · கோவை. மு. சரளா Fri Aug 27, 2010 3:54 pm

எதை விதைகிறோமோ
அது நிச்சயம் கிடைக்கும்
என்றாள் அம்மா

ஆசையாய் அப்பா வாங்கி கொடுத்த
மாம்பழத்தை சாப்பிட்டு விட்டு
தோட்டத்தில் விதைத்தேன்

மாம்பழங்களை பறிக்கலாம்
சில வருடங்களில் என்று

எனக்கு முன்பு வளர்ந்து நின்ற
மா மரத்தை பார்கையில்

பழங்கள் தொங்குவது போல
கற்பனை செய்து மகிழ்ந்திருந்தேன்

நீண்ட நாளுக்கு பின்
வீடு வந்தபோது தோட்டம் இருந்த இடம்

நெடுஞ்சாலை துறைக்கு சொந்தமாம்
என் மாமரதையும் சொந்தமாகி மரத்தை
வேரோடு பிடுங்கி சென்று விட்ட செய்தி கேட்டு

என் உயிரை யாரோ பிடுங்கியது போல
விக்கித்து நின்றேன்

என் மாம்பழ கற்பனை கனவாகிபோனதை எண்ணி
எதை விதைகிறோமோ அது நமக்கு கிடைபதில்லை

கீதை நினைவுக்கு வந்தது
எது உன்னுடையதோ அது
வேறு ஒருவருக்கு சொந்தமாகும் உண்மைதான்

**உமா** · **உமா** Fri Aug 27, 2010 3:58 pm

சரளா....இன்று உங்களுக்கு என்ன ஆகிற்று...
இப்படி கவிதை மழையில் எங்களை நினைத்து கொண்டு இருக்கிறிர்கள்....
ஒவொவொரு எழுத்தும் உண்மை..எளிதில் புரியும் வகையில் உங்கள் வரிகள்...
மிக மிக அருமை ........
உண்மை.....

கோவை. மு. சரளா · கோவை. மு. சரளா Fri Aug 27, 2010 4:07 pm

உமா wrote:சரளா....இன்று உங்களுக்கு என்ன ஆகிற்று...
இப்படி கவிதை மழையில் எங்களை நினைத்து கொண்டு இருக்கிறிர்கள்....
ஒவொவொரு எழுத்தும் உண்மை..எளிதில் புரியும் வகையில் உங்கள் வரிகள்...
மிக மிக அருமை ........
உண்மை.....

ஏனோ தெரியவில்லை இபொழுது தான் நேரம் கிடைத்தது இளைப்பாற ஈகரை தாயின் மடி சாய நினைத்தேன் இத்தனை சுகமான நட்புகளின் இதமான கரங்களின் அணைப்பை கண்டதும் கவிதையும் கண்ணீரும் ஊற்றெடுகிறது உள்ளத்தில் தோழி

**உமா** · **உமா** Fri Aug 27, 2010 4:11 pm

கோவை. மு. சரளா wrote:
ஏனோ தெரியவில்லை இபொழுது தான் நேரம் கிடைத்தது இளைப்பாற ஈகரை தாயின் மடி சாய நினைத்தேன் இத்தனை சுகமான நட்புகளின் இதமான கரங்களின் அணைப்பை கண்டதும் கவிதையும் கண்ணீரும் ஊற்றெடுகிறது உள்ளத்தில் தோழி

எங்கள் தோழியாய் ஆனா பிறகு கண்ணீர் வரலாமா....
ஆனந்தமாய் கவிதை மட்டும் தர வேண்டும்,
நாங்கள் ருசிக்க ....
உன் முகத்தில் சிரிப்பு தான் வர வேண்டும்
பார்த்து ரசிக்க..
முத்தம்

கோவை. மு. சரளா · கோவை. மு. சரளா Fri Aug 27, 2010 4:22 pm

இந்த எதுகையும் மோனையும் சந்தமும் சுவையும் கவிதைக்குரியது நீயும் கவிதைதானடி தோழி

**உமா** · **உமா** Fri Aug 27, 2010 4:24 pm

கோவை. மு. சரளா wrote:இந்த எதுகையும் மோனையும் சந்தமும் சுவையும் கவிதைக்குரியது நீயும் கவிதைதானடி தோழி

கவிதையே என்னை கவிதை என்றதால்...
பொறமை கொள்கிறது என் மனம்...

**பிளேடு பக்கிரி** · 01/03/2010

கோவை. மு. சரளா wrote:
எதை விதைகிறோமோ
அது நிச்சயம் கிடைக்கும்
என்றாள் அம்மா

ஆசையாய் அப்பா வாங்கி கொடுத்த
மாம்பழத்தை சாப்பிட்டு விட்டு
தோட்டத்தில் விதைத்தேன்

மாம்பழங்களை பறிக்கலாம்
சில வருடங்களில் என்று

எனக்கு முன்பு வளர்ந்து நின்ற
மா மரத்தை பார்கையில்

பழங்கள் தொங்குவது போல
கற்பனை செய்து மகிழ்ந்திருந்தேன்

நீண்ட நாளுக்கு பின்
வீடு வந்தபோது தோட்டம் இருந்த இடம்

நெடுஞ்சாலை துறைக்கு சொந்தமாம்
என் மாமரதையும் சொந்தமாகி மரத்தை
வேரோடு பிடுங்கி சென்று விட்ட செய்தி கேட்டு

என் உயிரை யாரோ பிடுங்கியது போல
விக்கித்து நின்றேன்

என் மாம்பழ கற்பனை கனவாகிபோனதை எண்ணி
எதை விதைகிறோமோ அது நமக்கு கிடைபதில்லை

கீதை நினைவுக்கு வந்தது
எது உன்னுடையதோ அது
வேறு ஒருவருக்கு சொந்தமாகும் உண்மைதான்

அருமை யாக உள்ளது அக்கா... மகிழ்ச்சி

**பிளேடு பக்கிரி** · 01/03/2010

உமா wrote:
கோவை. மு. சரளா wrote:இந்த எதுகையும் மோனையும் சந்தமும் சுவையும் கவிதைக்குரியது நீயும் கவிதைதானடி தோழி

கவிதையே என்னை கவிதை என்றதால்...
பொறமை கொள்கிறது என் மனம்...