மகனால் மனம் திருந்திய தந்தை ஓர் உண்மைச் சம்பவம் - மஸ்ஊத் அப்துர்ரஊப்

First topic message reminder :

எனது முதல் குழந்தையை எனது மனைவி பெற்றெடுக்கும் போது எனக்கு வயது முப்பதைத் தாண்டியிருக்கவில்லை. இரவின் கடைசிப் பகுதி வரைக்கும் அரட்டையடித்துக் கொண்டிருந்த அந்த இரவை நான் மறக்கமாட்டேன். அது வெட்டிப்பேச்சுக்கள் நிறைந்த ஓரிரவாக இருந்தது. மற்றவர்களைப் பற்றி புறம் பேசுவதிலும் கூடாத செய்திகளை ஏனையவர்கள் மீது சுமத்துவதிலும் மூழ்கிப்போன ஓரிரவாக அது இருந்தது. பெரும்பாலும் அவர்களை சிரிப்பூட்டுவதையும் புறம் பேசுவதையும் நானே பொறுப்பேற்றிருந்தேன். அந்த இரவை நான் நினைவுபடுத்திப் பார்க்கிறேன்.


ஆம் நான் அனைவரையும் கேலி செய்தேன் எனது நண்பர்கள் வரைக்கும் எவரும் என்னிடமிருந்து தப்பவில்லை. சில நபர்கள் எனது கிண்டல்களிலிருந்து தங்களைக் காத்துக்கொள்ள என்னை விலகி நடந்தார்கள்.அந்த இரவில் நான் கண் தெரியாத ஒரு மனிதரைப் பார்த்தேன். அவர் சந்தியிலே தடுமாறித் தடுமாறிச் சென்று கொண்டிருந்தார். அதில் கவனிக்கவேண்டியது என்னவெனில் எனது கால்களை அவருக்கு முன்னே நான் வைத்தேன் உடனே அவர் கீழே விழுந்தார். அவர் தனது தலையால் உந்து நோக்கி அவர் என்ன கூறுகிறார் என்பதை அவரே அறியாத நிலையிலிருந்தார். நான் சிரித்தவனாக சந்தை வழியே நடந்தேன். வழமைபோல தாமதமாகவே என் வீட்டுக்கு வந்தேன். என் மனைவி என்னை எதிர்பார்த்தவாறு இருந்ததைக் கண்டேன். அவளோ பார்ப்பதற்கு பரிதாபமான நிலையிலிருந்தாள். கவலை தோய்ந்த குரலில் “ராஷீத் நீங்க எங்கே இருந்தீங்க?” அவள் கேட்டாள். நான் கேலி செய்தவனாக வழக்கம் போல ‘செவ்வாய்க் கிரகத்தில் என் நண்பர்களுடன் நகைச்சுவையில் இருந்தேன்” என்று கூறினேன்.

அழகான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா

சஃபீர் இந்த பகிர்வை படிக்க ஆரம்பத்திலிருந்து இதோ இந்த பதிவு எழுதும் வரை என் கண்களில் இருந்து வழிந்த கண்ணீர் நிற்கவில்லை....

தந்தையின் தவறுகளுக்கு அல்லாஹ் பிள்ளையை ஏனப்பா தண்டித்தார் என்று வேதனையுடன் நினைத்தேன்...

இல்லை இல்லை தந்தையை திருத்த அல்லாஹ் அனுப்பிய தூதன் இந்த தெய்வத்திருமகன் ஸாலிம் என்பதை படித்து முடித்தப்பின் உணரமுடிந்தது...

பொறுப்பில்லாது சுற்றித்திரிந்து தீயவர்களுடன் சகவாசம் வைத்து தன் குடும்பத்தை காக்க மறந்து பிள்ளை அழுதால் தனக்கென்ன என்பது போல் இருந்து...

இப்படி இருந்த தந்தையை முழுமையாய் மாற்றிய ஸாலிம் இறக்க தான் வேண்டுமா

ஒவ்வொரு வரியும் என் மனதை நிறைத்த மிக அருமையான பகிர்வு சஃபீர்..

தேடி தேடி இப்படி ஒரு அருமையான பதிவுகளை தந்தமைக்கு என் அன்பான நன்றிகள் சஃபீர்....

மஞ்சுபாஷிணி wrote:சஃபீர் இந்த பகிர்வை படிக்க ஆரம்பத்திலிருந்து இதோ இந்த பதிவு எழுதும் வரை என் கண்களில் இருந்து வழிந்த கண்ணீர் நிற்கவில்லை....

தந்தையின் தவறுகளுக்கு அல்லாஹ் பிள்ளையை ஏனப்பா தண்டித்தார் என்று வேதனையுடன் நினைத்தேன்...

இல்லை இல்லை தந்தையை திருத்த அல்லாஹ் அனுப்பிய தூதன் இந்த தெய்வத்திருமகன் ஸாலிம் என்பதை படித்து முடித்தப்பின் உணரமுடிந்தது...

பொறுப்பில்லாது சுற்றித்திரிந்து தீயவர்களுடன் சகவாசம் வைத்து தன் குடும்பத்தை காக்க மறந்து பிள்ளை அழுதால் தனக்கென்ன என்பது போல் இருந்து...

இப்படி இருந்த தந்தையை முழுமையாய் மாற்றிய ஸாலிம் இறக்க தான் வேண்டுமா

ஒவ்வொரு வரியும் என் மனதை நிறைத்த மிக அருமையான பகிர்வு சஃபீர்..

தேடி தேடி இப்படி ஒரு அருமையான பதிவுகளை தந்தமைக்கு என் அன்பான நன்றிகள் சஃபீர்....

என் உணர்வுகளை நீயே சொல்லிவிட்டாய் மஞ்சு..

அருமையான பதிவுக்கு நன்றி சபீர்...!

kalaimoon70 wrote:அல்லாஹ்வின் மீது ஆணையாக அவன் அவ்வாறே என்னிடம் சொன்னான் நான் கடைசியில் எப்போது பள்ளிக்குள் நுழைந்தேன் என்பதை நான் மறந்துவிட்டேன். என்றாலும் இத்தடவை முதலாவதாக நான் பள்ளிக்குள் நுழையும்போது என்னுள் பயத்தை உணர்கின்றேன். கடந்த பல வருடங்களாய் நான் பள்ளிக்குச் செல்லாததை நினைத்து என்னை நானே நொந்து கொண்டேன். நாடி நரம்புகளிலெல்லாம் மின்சாரம் பாய்ந்தது போல் எனக்கோர் உணர்வு ஏற்பட்டது.

தொழுகை நம்பிக்கை மட்டுமில்லை.மனிதர்களின் கவசம்..
அனைத்தும் தடுக்கும் காக்கும்,உள் அச்சத்தோடு தொழுத் வந்தால் ..

நன்றி தோழரே ......பகிர்வுக்கு

இதை படித்து முடிக்கும்முன் நெஞ்சம் கணக்கிறது. கண்களில் கண்ணீர் சுரக்கிறது...

கருத்தான கதை தந்த அன்பு நண்பருக்கு என் இனிய வாழ்த்துக்களும். பாராட்டுக்களும்.