மரணமே வந்தாலும்

மீனா · மீனா Thu Jul 29, 2010 10:54 am

First topic message reminder :

அம்மா வயிற்றில் சுமந்தால்
அப்பா தோளில் சுமந்தார்
காதலி இதயத்தில் சுமந்தால்
நண்பா
நான் உன்னை சுமக்கவில்லை
ஏனென்றால் நட்பு ஒரு சுமையல்ல

நிழல் கூட மாலை நேரத்தில் பிரியும்
என் நினைவுகள் உன்னை விட்டு என்றும் பிரியாது

மரணமே வந்தாலும் உன்னை மறக்காத இதயம் வேண்டும்
மீண்டும் ஜனனம் என்றால் அதில் நீயே வேண்டும்
உரவாக அல்ல என் உயிர் நட்பாக

புரியாத நட்புக்கு அருகில் இருந்தாலும் பயனில்லை
புரிந்த நட்புக்கு பிரிவு ஒரு தூரமில்லை

நம் வெற்றியின் போது கை தட்டும் பல விரல்களை விட
தோள்வியின் போது கை கொடுக்கும் நண்பனின் ஒரு விரலே சிறந்தது

**சிவா** · **சிவா** Thu Jul 29, 2010 1:53 pm

gunashan wrote:காலம் மாறிப் போச்சு மீனு.....
முன்னயெல்லாம் நண்பன் கடைசி வரைக்கும் வருவான்....
ஆனா இப்போ, நமக்கு கஷ்டம்னா ஓடி ஒளிஞ்சிடுறான் தெரியுமோ...

நல்ல கவிதை மீனு. வெல்டாண்ட்

ஹாசிம் · ஹாசிம் Thu Jul 29, 2010 1:56 pm

உண்மை நட்பு என்றும் அழியாதது

அருமையான கவிதை பகிர்வுக்கு நன்றி மீனா

சபீர் · சபீர் Thu Jul 29, 2010 1:59 pm

புரியாத நட்புக்கு அருகில் இருந்தாலும் பயனில்லை
புரிந்த நட்புக்கு பிரிவு ஒரு தூரமில்லை மரணமே வந்தாலும் - Page 2 359383

kalaimoon70 · kalaimoon70 Thu Jul 29, 2010 3:48 pm

மீனா wrote:
gunashan wrote:காலம் மாறிப் போச்சு மீனு.....
முன்னயெல்லாம் நண்பன் கடைசி வரைக்கும் வருவான்....
ஆனா இப்போ, நமக்கு கஷ்டம்னா ஓடி ஒளிஞ்சிடுறான் தெரியுமோ...

நல்ல கவிதை மீனு. வெல்டாண்ட்
ஒரு சில பேர் இருக்கலாம் , எல்லோரும் இப்படிதான் என்று சொல்லமுடியாது. நாம் பழகுவதில் தான் உள்ளது நம் நட்பின் ஆழம், சரிதானே குணா. சரியே !
நன்றி