சோம்பேறி அழகி!

**சிவா** · **சிவா** Wed Mar 10, 2010 8:02 pm

முன்னொரு காலத்தில் ஒரு ஊரில் அழகான பெண் ஒருத்தி இருந்தாள். ஆனால், அவள் சோம்பேறியாகவும், கவனம் இல்லாமல் செயல்படுபவளாகவும் இருந்தாள்.

அவள் பஞ்சில் நூல் நூற்றுக் கொண்டிருந்தாள். நூற்கும் நூலில் முடிச்சு இருந்தாலும் அந்த நூலை அறுத்துத் தூக்கி எறிந்து விடுவாள். ஆனால், அவளுடைய வேலைக்காரி மிகுந்த உழைப்பாளியாக இருந்தாள். தூக்கி எறியப்பட்ட அந்த நூலை எல்லாம் திரட்டிச் சேர்த்து வைத்தாள். அவற்றைத் தூய்மைப்படுத்தினாள். பிறகு அந்த நூலை நெய்து தனக்கு ஒரு உடை தைத்துக் கொண்டாள்.

சோம்பேறியான அந்த அழகியின் மீது இளைஞன் ஒருவன் காதல் கொண்டான். இருவருக்கும் திருமணம் முடிவாயிற்று. அன்று அந்த வேலைக்காரப் பெண் தான் நெய்த அழகான ஆடையை அணிந்திருந்தாள்.

அப்பொழுது அந்த மணமகள் தன் காதலனிடம், ""நான் வீணாக்கித் தூக்கி எறிந்த நூல்களிலிருந்து ஆடை நெய்து அவள் அணிந்திருக்கிறாள். இந்த நிலையில் அவள் எவ்வளவு கும்மாளம் போடுகிறாள் பாருங்கள்,'' என்று கேலி செய்தாள்.

இதைக் கேட்ட அவன், ""எதனால் அப்படிச் சொல்கிறாய்?'' என்று கேட்டான். அவள் நடந்ததைச் சொன்னாள். அவளின் சோம்பேறித்தனத்தையும், வேலைக்காரியின் உழைப்பையும் புரிந்து கொண்டான்.

""சோம்பேறியான உன்னைத் திருமணம் செய்து கொள்ள மாட்டேன்,'' என்று மறுத்த அவன் அந்த வேலைக்காரியைத் திருமணம் செய்து கொண்டான்.

தன்னுடைய நல்ல எதிர்காலத்தை தானே கெடுத்துக் கொண்டதை எண்ணி மிகவும் வருந்தினாள் அழகி. இனி சோம்பேறியாய் இருப்பதில்லை என முடிவு செய்தாள்.

***
சிறுவர் மலர்