ஒரு நாகரிகத்தை விழுங்கும் கல்லறைகள்

கே.பாலமுருகன் · 09/05/2009

ஒரு நாகரீகத்தை விழுங்கிய கல்லறைகள்

கல்லறைகள்
எழுந்து
தனக்கான பிணங்களைத்
தேடி அலைந்து
நகரத்தில்
சுற்றி திரிந்த
பகல்பொழுதில்
காட்டாறுபோல்
மிதந்து சுழன்று ஓடிய
குறுதி கரையில்
சிறுநதியென
உலகத் தலைவர்கள்
வாய்ப்பிளந்து
முகம் கழன்று
அண்ணாந்து பார்த்து
தேவத்தூதர்களின்
இருப்பிடங்களைக்
காட்டிக் கொடுத்தார்கள்.

யுத்தம் தொடங்கியது.

மீண்டும்
ஒரு குடிலுக்குள்
புக நினைத்த
புராணங்கள்
சடங்குகள்
கலாச்சாரங்கள்
கோட்பாடுகள்
மதரீதியிலான அர்ச்சனைகள்
நம்பிக்கைகள்
ஆசாரங்கள்

எல்லாமும்
ஏவாளின்
7ஆவது ஆப்பிள்
மரத்தில்
அமர்ந்துகொண்டு
காக்காபோல
கரைய துவங்கின.

காலம் தன்னை
மீட்டுக் கொண்டது.

மீண்டும்
முதலிலிருந்து
நாகரீகம்.

எந்தப் புள்ளியில்
நாகரீகமும்
யுத்தமும்?

எங்க
பக்கத்து வீட்டு
துரை மாமா
கிளம்பினார்
அடுத்த சாலையில்
இருக்கும் நாசி லெமாக்
கடைக்கு
தேநீர் குடித்துக்
கொண்டே
யுத்தத்ததை வாயில் போட்டு
மெல்ல.

கே.பாலமுருகன்

**Tamilzhan** · **Tamilzhan** Sat May 09, 2009 7:55 am

..சிறந்த கவிதை....

**சிவா** · **சிவா** Sat May 09, 2009 8:53 am

நாசி லெமாக் சாப்பிட்டுக்கொண்டே எழுதினாலும் உங்கள் கவிதைக்குள் மனங்களைப் பாரமாக்கும் கரு அமைந்துள்ளது.

என் மன பாரத்தைப் போக்க ஒரு தேநீர் அருந்திவிட்டு வருகிறேன்
:lol!: