அப்பாக்களின் தேவதைகள்

அப்பாக்களின் தேவதைகள்

அன்பை அள்ளித்தர அகிலத்தில் வந்துதித்த
தேவதைக் குழவிகள்
மேகவெடிப்பாய் மகிழ்ச்சி மழை கொட்ட
மாதவம் செய்து மகள்களாய் பிறந்தவர்கள்

முப்பெரும் தேவியர்களில் - நம் வீட்டிற்கு
மூன்றாவதாக வந்தவர்கள்.
அன்பு குறைவில்லாத அமுத சுரபிகள்
வீட்டை அழகாக்கும் வண்ணக் கலவைகள்.

சுற்றிச் சுற்றி நம்மைச் சூழ்பவர்கள் - நம்மைச்
சூல் கொள்ளச் செய்பவர்கள்
தன்னொளியால் நம்மை அழகூட்டும்
தடையற்ற பொன்னொளி அவர்கள்.

அப்பா என்னும் செறுக்கை அளிப்பவர்கள்
ஆண் என்னும் செறுக்கை அழிப்பவர்கள்.
கெஞ்சலால் கிறங்கடித்து மகிழ்விக்கும் - மென்
பஞ்சு மேனியர்கள்.

கூலிக்காரரோ, கோடீஸ்வரரோ - மகள்களுக்கு
அப்பாக்கள் காட்டும் நிலா ஒன்றுதான் - அவர்களுக்கு
மகள்கள் அள்ளித்தரும் மகிழ்ச்சியும் ஒன்றுதான்
அமுதசுரபியில் சிறிது பெரிதென்று ஏதுமில்லை.

குடிசையோ மாளிகையோ குதூகலம் ஒன்றுதான்
இரண்டில் இருப்பவர்களும் இளவரசிகள் தான்
அப்பாக்களை அரசர்களாக முடிசூட்டிப் பார்க்க;
இளவரசிகளாய் இவ்வுலகம் வந்தவர்கள்.

மகள்கள் தவழ்ந்தாலும் அப்பாக்களுக்கு - அது ஓர்
ஆனந்த தாண்டவம்
அவர்கள் அடம் பிடித்து அழுதாலும் – அது ஒர்;
அழகியல் நாடகம்


அன்பு எனும் விலங்கிட்டு - நம்மை
வீட்டு விலங்காய் மாற்றும் சாகசக்காரிகள்.
அன்புக்காக அவ்வப்போது நடிக்கும் நாடக்காரிகள்
அன்பைத் தன் மீது குவிக்கும் குவி ஆடிகள்.

நமக்கு முதல் மாணவியாகி - நமக்கே
ஆசிரியராகும் அவதாரம் எடுப்பவர்கள்
நம்மை அன்பால் ஆள்பவர்கள் - தன் அதிகாரத்தால்
நம்மை ஆட்டுவிப்பவர்கள்.

மன்னிக்கக் கற்றுக் கொடுப்பவர்கள்  - நம்மை
முதல் ஆசிரியராய் ஏற்றுக் கொண்டவர்கள்
நம்மிடம் பாடம் கற்பவர்கள் - நமக்குப்
பாடமும் நடத்துபவர்கள்.

தோளில் சாய்ந்தவளை நாசுக்காக நகர்த்தி விட்டு
நம் தோளிலேயே துயில் கொள்பவர்கள்.
இருசக்கர வாகனத்தின் -  இரண்டாவது
முகப்பு விளக்காய் இருப்பவர்கள்.

தான் அம்பாரியில் வலம் வர – நம்மை
பட்டத்து யானை ஆக்குபவர்கள்.
பஞ்சுப்பொதியாய் நம் நெஞ்சில் கிடப்பவர்கள் -  நாம்
கண்மறையும் வரை கைகாட்டும் பிஞ்சுக் கைகாட்டிகள்.

அம்மாவின் சுற்றுவட்டத்திலிருந்து விலகி
நம்மை மட்டும் சுற்றும் சிறுகோள்கள்.
நம்மையே சுற்றி சுற்றி வந்து - தன் சுழலுக்குள்
நம்மை ஈர்க்கும் கருந்துளைகள்.

கண்களை விரித்து கதை சொல்பவர்கள்
கதை கேட்க நம் காதுகளை பழக்குபவர்கள்.
நம் வாழ்வில் வைரங்களாய் வந்தவர்கள்
தங்கம் சேர்க்கத் தூண்டும் வினையூக்கிகள்.

நமக்கு கிடைத்த பெரும் புதையல் அவர்கள்
நமக்கு மட்டுமே சொந்தமில்லாதவர்கள்
தாயாகி, தாரமாகி, பாட்டியாகி – நம் தலைமுறைக்கும்
அன்பைக் கொடுக்க வந்தவர்கள்.

ஆசையாய் முத்தமிட்டு, அன்பாக வளர்த்தவர்களை
ஆள் வைத்துக் கொள்ளும் அவலமும் இங்கு நடக்கிறது
மகள்களை அப்பாக்கள் கொல்லத் துணிவதில்லை  
அவர்களுக்குள் இருக்கும் சாதி ஆணவமே தூண்டுகிறது.

ஒருநாள் அது நம் மகள்களைக் கொல்கிறது - பின்
நம் குடும்பங்களை கொல்லத் துவங்குகிறது.
யாருக்காக இந்த ஆணவக் கொலைகள்..?
எதற்காக இந்த தற்கொலைகள்..?

சேர்ந்தாரைக் கொல்லும் சினத்துடன் - இனி
ஆணவத்தையும் சேர்த்துக் கொள்ளலாம்.
என்ன ஆணவம்? என்று கேட்பவனுக்குள்ளும்
சட்டென நுழையும் வேதாளம் அது.

நமக்கு அன்பை போதித்த மகள்களுக்கு.....
நல்லதை தேர்ந்தெடுக்க கற்றுக் கொடுப்போம்
சுய சிந்தனை எனும் சிறகு கொடுப்போம்
அறிவெனும் ஆயுதத்தை அளித்திடுவோம்.

நமக்குக் கிடைத்த அன்பினை – நம்
வருங்கால சந்ததிக்கும் விட்டுச் செல்வோம்..
நீரின்றி அமையாத உலகு என்பது போல்
அன்பின்றி அமையாது உறவுகள் காண்.

- செ. ராம்குமார் 29.09.2024