செந்தூர் முருகன் போற்றி – எண்சீர் விருத்தம்

சஷ்டியினை நோக்கியவுன் சிஷ்டர் காக்கும்

சண்முகனே உந்தனிரு மலர்தாள் போற்றி!

அஷ்டதிக்கில் உள்ளோர்கள் வணங்கும் எந்தன்

அம்பிகையின் திருமைந்தா போற்றி போற்றி!

கஷ்டங்கள் எத்தனையோ வந்தா லும்முன்

கடைக்கண்ணால் காக்கின்ற கந்தா போற்றி!

இஷ்டம்தான் வந்ததொரு மங்கை மேலே!

இனியவளை நீகூட்டி வருவாய் போற்றி!


திருச்செந்தூர் கடற்கரையில் கோவில் கொண்ட

தமிழ்மொழியின்‌ ஆண்டவனின் திருவேல் போற்றி!

பொருளின்பம் அறம்வீடு நான்கும் நல்கும்

படையாறு கொண்டயிளம் பதியே போற்றி!

அருள்கடலே செந்தூரின் கடலோ என்னும்

ஐயத்தை உண்டாக்கும் அழகே போற்றி!

பெருகிடுமென் மனக்காதல் தன்னைக் காக்கும்

பேரருளே! உன்பாதம் போற்றி போற்றி!


பழத்திற்கு கோபித்தோர் ஆண்டி ஆகிப்

பழம்நீயாய் ஆகியயென் அப்பா போற்றி!

தழல்பொறிகள் ஆறுமொன்று சேர்ந்தே செந்தாள்

தாமரையில் விழுந்ததனால் பிறந்தாய் போற்றி!

உழன்றுபல துன்பங்கள் வாட்டும் போதும்

உய்விக்கும் குமராவுன் பாதம் போற்றி!

அழவைத்துப் பார்த்ததெலாம் போதும் கந்தா!

ஆட்கொண்டு வரமின்றே அருள்வாய் போற்றி!


கடலன்னை‌ தொடும்கரையில் கோவில் கொண்டு

காதலரைச் சேர்க்கின்ற கந்தா போற்றி!

உடம்புக்குள் உயிராகி என்றும் நிற்கும்

உமைமைந்தன் திருப்பாதம் போற்றி போற்றி!

விடம்போல பலதுன்பம் வந்தால் கூட

விரைந்தென்னைக் காக்கின்ற வள்ளல் போற்றி!

இடம்காலம் அத்தனையும் கடந்து நிற்கும்

இனியதிரு மால்மருகா போற்றி போற்றி!


மண்ணுலகில் கொடுமைபல செய்த சூரன்

மடிந்துவிடச் செய்ததமிழ் வேலே போற்றி!

பண்ணாலே துதிசெய்தால் பாவம் போக்கும்

பழனிமலை வாழ்முருகா போற்றி போற்றி!

எண்ணிற்கும் எழுத்திற்கும் தலைமை தாங்கும்

என்கடவுள் வேலவனின் திருவேல் போற்றி!

கண்ணுக்குள் மணியாகிக் கலந்தாய் போற்றி!

காதல்வரம் தருபவனே போற்றி போற்றி!


அப்பனுக்கு பாடம்தான் சொன்ன எந்தன்

அன்பனது காலடிகள் இரண்டும் போற்றி!

தப்பின்றி ஒமென்னும் சொல்லின் உண்மை

தகப்பனுக்கே உரைத்திட்ட திருவாய் போற்றி!

செப்புகின்ற தமிழ்மொழியை ஆளும் எந்தன்

செந்தில்வடி வேலவனின் செவ்வேல் போற்றி!

எப்போழுதும் எனைக்காக்கும் இறைவா போற்றி!

எனதுமனம் அறிந்துவரம் தருவாய் போற்றி!


வள்ளியினை மணம்செய்த வேலா போற்றி!

வினையெல்லாம் நொடிப்பொழுதில் களைவாய் போற்றி!

வெள்ளிமலை வாழ்கின்ற குகனே போற்றி!

விதியாலே வந்தபிணி எரிப்பாய் போற்றி!

உள்ளமெலாம் உருகிடவே செய்தாய் போற்றி!

உன்னருளால் என்நெஞ்சை நனைத்தாய் போற்றி!

எள்போல உன்னருளைப் பெற்றால் கூட

எண்ணமெலாம் நிறைவேற்றும் முருகா போற்றி!


மலையெல்லாம் குடியேறும் அரசே போற்றி!

மறையோதும் ஞானிகளின் அறிவே போற்றி!

கலையெல்லாம் வாழ்விக்கும் கந்தா போற்றி!

கந்தகிரி மலைவாழும் குருவே போற்றி!

சிலைக்குள்ளே உயிரான சித்தா போற்றி

சரவணணே உன்பாதம் போற்றி போற்றி!

நிலைமாறும் இவ்வுலகில் நிலையாய் நின்ற

நித்திலனே! உன்தாள்கள் போற்றி போற்றி!.


இந்திரனின் மகளைத்தன் இணையாய்‌ ஏற்ற

இனியதமிழ் ஆண்டவனே! இறைவா போற்றி!

சுந்தரமும் யௌவனமும் குணமாய்க் கொண்ட

சிங்கார வேலவனின் பாதம் போற்றி!

கந்தனெனும் நாமத்தை யார்சொன் னாலும்

கருணைமழைப் பொழிகின்ற வானே போற்றி!

வந்ததடை அத்தனையும் வேலால் மாய்க்கும்

வெற்றிவடி வேலவனே! போற்றி போற்றி!


நான்முகனைச் சிறையிட்ட நாதா போற்றி!

நல்லோரை என்றென்றும் காப்பாய் போற்றி!

வானுரையும் தேவர்கள் துயரைத் தீர்த்த

வள்ளிமண வாளாவுன் மலர்த்தாள் போற்றி!

தானென்ற அகந்தையினை நீக்கும் எந்தன்

தணிகைவாழ் தெய்வானைப் பதியே போற்றி!

தேன்போலத் தித்திக்கும் உந்தன் நாமம்

தினம்சொல்வோர் தமைக்காக்கும் குமரா போற்றி!