மாவோரிகள் - மம்மி (பிணம்) பவுடர்

19 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில், பழங்குடி மவோரி மக்களுக்கும் ஐரோப்பிய வணிகர்களுக்கும் இடையே ஒரு மோசமான வர்த்தகம் நியூசிலாந்தில் வளர்ந்தது. மேற்கத்தியர்கள் தீவுவாசிகளுக்கு துப்பாக்கிகளை வழங்கி, அதற்கு ஈடாக மவோரிகள் ஆங்கில வணிகர்களுக்கு இறந்த/கொல்லப்பட்ட மவோரிகளின் தலை துண்டிக்கப்பட்ட மற்றும் உலர்ந்த தலைகளை வழங்கினர். அதில் அழகான வடிவங்கள் தோலில் பச்சை குத்தப்பட்டுள்ளன. இந்த தலைகள் மொகோமோகாய்( mokomokai) என்று அழைக்கப்படுகின்றன. மேலும் அவை மதிப்புமிக்க மாவோரி கலைப்பொருளாகும்.


(மாவோரிகள் நியூசிலாந்து நாட்டில் வசிக்கும் பழங்குடி மக்கள். இவர்கள் கிழக்கு பொலினீசியாவிலிருந்து வந்தவர்கள். இவர்கள் மாவோரி மொழியைப் பேசுகிறார்கள். 19 நூற்றாண்டில் ஐரோப்பியர்களின் வருகையால் மாவோரி அரசுகள் வீழ்ச்சியடைந்தன. ஐரோப்பாவிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்ட புதிய வகை நோய்களுக்கு எதிர்ப்பு சக்தி இல்லாமையால் மாவோரிகளின் மக்கள்தொகை 1840 இற்குப் பிறகு பெருமளவு குறைந்தது. 19ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலிருந்து மீண்டும் மாவோரிகளின் எண்ணிக்கை கூடத்தொடங்கியது. 1960களிலிருந்து மாவோரி சமூகத்திலும் பண்பாட்டிலும் மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டது.



மாவோரிகள் தங்கள் முன்னோர்கள் கடல் கடந்து பல பயணங்கள் மேற்கொண்டதாக கூறுவர். இதே கருதுகோள் மற்ற பாலினேசிய பழங்குடிகளுக்கும் உண்டு.இம்மாவோரிகள் பேசும் மாவோரி மொழிக்கும் தமிழுக்கும் பலவித் தொடர்புகள் உள்ளதாக டெய்லர் என்னும் பாதிரியார் கண்டறிந்துள்ளார். இதற்கு மேலும் வலு சேர்க்கும் விதமாக தமிழ் எழுத்துக்களால் பொறிக்கப்பட்ட வெண்கல மணி ஒன்று நியுசிலாந்து கரியோரா கிராமத்தில் கண்டறியப்பட்டது. இம்மணியைக் கொண்டு வந்த கப்பல் தேக்கு மரத்தால் செய்யப்பட்டது. இதனால் கடல் கடந்து தன் முன்னோர்கள் பயணித்ததாக கூறும் மாவாரிகளுக்கும் தமிழ் மணி நியுசிலாந்தில் கிடைத்துளதால், தமிழருக்கும் அதிக தொடர்புண்டு என்று ஆராய்ச்சியாளர்கள் கூறுகிறார்கள்.-விக்கிப்பீடியா)

இன்னொரு ஆய்வில்,பாலினேசிய/மைக்ரோனேசியா/மெலனேசியா தீவுகளில் உள்ள மக்களில் தமிழ் தெரியாத தமிழர்களும் இருப்பதாக தெரிகிறது.இந்தத் தமிழர்கள் சோழர்கள் கடல் கடந்து போர்/வாணிபம் செய்த போது, கடல் கொந்தளிப்பினால் திசைமாறி இந்தத் தீவுகளுக்கு வந்திருக்கலாம் என தெரிய வந்துள்ளது.அவர்கள் திரும்ப தமிழ் நாட்டுக்கு செல்ல முடியாமல் அங்கேயே தங்கி இருக்கலாம் எனச் சொல்லப்படுகிறது.


மொகோ எனப்படும் முகப் பச்சை குத்தல்கள் ஒரு காலத்தில் மாவோரி மக்களிடையே மிகவும் பொதுவானவை. நவீன பச்சை குத்தல்கள் போலல்லாமல், அவை வெறும் உடல் அலங்காரங்களை விட அதிகம். பச்சை குத்தல்கள் மாவோரியின் சமூக, அரசியல் மற்றும் மத வாழ்க்கையுடன் சிக்கலான முறையில் இணைக்கப்பட்டுள்ளன. அவர்கள் அதில் உயர் அந்தஸ்து மற்றும் பதவியைக் குறிப்பிட்டனர். மேலும் அவர்களின் வடிவமைப்பு பெரும்பாலும் ஒரு நபரின் பரம்பரை, பழங்குடி, தொழில், பதவி மற்றும் சுயவிபரம் பற்றிய தகவல்களைக் கொண்டிருந்தது. மோகோவைப் பெறுவது ஒருவரின் வாழ்க்கையில் ஒரு முக்கியமான மைல்கல்லாக அமைந்தது மற்றும் பருவமடைதல் போன்ற சடங்குகளை அடிக்கடி குறிக்கும்.

மோகோ நோயால் பாதிக்கப்பட்ட ஒருவர் இறந்தால், பெரும்பாலும் தலை பாதுகாக்கப்படுகிறது. முதலில் மூளை மற்றும் கண்கள் அகற்றப்பட்டு, துவாரங்கள் ஆளி நார் மற்றும் பசைகளால் மூடப்பட்டன. தலையை வேகவைத்து, திறந்த நெருப்பில் புகைபிடித்து, பல நாட்கள் வெயிலில் உலர்த்த வேண்டும். பின்னர் சுறா எண்ணெய் கொண்டு சிகிச்சை அளிக்கப்பட்டது. பாதுகாக்கப்பட்ட தலைகள், அல்லது மொகோமோகாய், குடும்பத்தின் நேசத்துக்குரிய பொக்கிஷங்களாக மாறி சிறப்பு சந்தர்ப்பங்களுக்கு மட்டுமே வெளியே கொண்டு வரப்பட்டது.

போர்களில் கொல்லப்பட்ட எதிரிகளின் தலைவர்களின் தலைகளையும் போர்க் கோப்பைகளாக மாவோரி எடுத்து, அவற்றை மொகோமோகாய்களாக மாற்றினர். போர் மற்றும் அமைதி தொடர்பான சடங்குகள் மற்றும் சடங்குகளில் இந்த தலைவர்கள் முக்கிய பங்கு வகித்தனர். போரிடும் பழங்குடியினருக்கு இடையிலான இராஜதந்திர பேச்சுவார்த்தைகளில் அவை முக்கியமானவை. மோகோமோகாய் திரும்பவும் பரிமாற்றமும் சமாதானத்திற்கான இன்றியமையாத முன்நிபந்தனையாக இருந்தது.

1770 ஆம் ஆண்டில், ஜேம்ஸ் குக் தலைமையிலான HMB எண்டெவர் (HMB Endeavour )நியூசிலாந்தில் இருந்தபோது, ​​​​அவரது தாவரவியலாளர் ஜோசப் பேங்க்ஸ் மூன்று தலைகளுடன் ஒரு படகில் ஒரு வயதான மாவோரியைக் கண்டார். பேங்க்ஸ் முதியவரைப் பிரிந்து செல்லும்படி வற்புறுத்திய போது, அவர் தயங்கினார்.முதியவர் தனது தலையை விற்கத் தயாராக இல்லாவிட்டால் அவர் வந்திருந்த பண்டமாற்று முறையை ரத்து செய்வதாக பேங்க்ஸ் மிரட்டினர்.

வேறு வழியின்றி, ஒரு ஜோடி உள்ளாடைக்கு ஈடாக 14 வயது இளைஞனின் தலையை விற்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் மாவோரி மனிதன் தள்ளப்பட்டான். ஒரு மொகோமோகாய் ஐரோப்பியர் வசம் வந்தது இதுவே முதல் முறை. துண்டிக்கப்பட்ட தலை மீண்டும் இங்கிலாந்துக்குக் கொண்டுவரப்பட்டபோது மிகுந்த ஆர்வத்தைத் தூண்டியிருக்க வேண்டும் என்பதில் சந்தேகமில்லை. பல ஆண்டுகளாக, மாவோரிகளிடமிருந்து அதிக மொகோமோகாய்கள் வர்த்தகம் செய்யப்பட்டன. மேலும் இந்த பச்சை குத்தப்பட்ட தலைகள் ஆர்வம், கலைப்படைப்புகள் மற்றும் அருங்காட்சியக மாதிரிகள் என விற்கப்பட்டன. அவை ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்காவிலும் அதிக விலையைப் பெற்றன.

பண்டமாற்றுக்கு மிகவும் மதிப்புமிக்க பொருட்களில் ஒன்று கைத்துப்பாக்கி ஆனது. போர் எப்போதுமே பாரம்பரிய மாவோரி வாழ்வின் ஒரு பகுதியாக இருந்து வருகிறது. ஆனால் துப்பாக்கிகளின் அறிமுகம் போரின் தன்மையை மாற்றியது. துப்பாக்கிகளைப் பெற்ற பழங்குடியினர் தங்கள் அண்டை நாடுகளை விட மகத்தான நன்மைகளைப் பெற்றனர். மேலும் இது பிராந்தியத்தில் உள்ள மற்ற பழங்குடியினரைத் தங்களைத் தற்காத்துக் கொள்ள துப்பாக்கிகளை வாங்கும்படி கட்டாயப்படுத்தியது. மேலும் அவர்கள் அவற்றைப் பெறுவதற்கு எந்த வழியிலும் சென்றனர்.

ஆரம்பத்தில், மாவோரிகள் ஆளி( flax), உருளைக்கிழங்கு, அடிமைப் பெண்கள் மற்றும் துப்பாக்கிகள் மற்றும் வெடிமருந்துகளுக்காக பச்சை குத்திய தலைகளை வியாபாரம் செய்தனர். ஆனால் பச்சை குத்தப்பட்ட தலைகளுக்கான தேவை அதிகரித்ததால், மற்ற வர்த்தகப் பொருட்கள் மதிப்பு குறைவாகக் கருதப்பட்டன. உதாரணமாக, ஒரு கைத்துப்பாக்கியை வாங்குவதற்கு இரண்டு டன் ஆளி தேவைப்பட்டது. ஆனால் இரண்டு தலைகளை மட்டுமே வர்த்தகம் செய்வதன் மூலம் அதைப் பெற முடியும்.

ஆயுதப் பந்தயத்தில் மாவோரிகள் சிக்கிக் கொண்டதால், அவர்கள் விரக்தியடைந்தனர். அவர்கள் தங்கள் அடிமைகளையும் கைதிகளையும் தலை துண்டித்து இந்த தலைகளை விற்பதற்கு முன்பு பச்சை குத்திக் கொண்டனர். சில நேரங்களில் மக்கள் இறந்த பிறகு பச்சை குத்தப்பட்டனர்.

பச்சை குத்திய தலைகளுக்குப் பதிலாக நியூசிலாந்தில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட துப்பாக்கிகள் பேரழிவு விளைவுகளை ஏற்படுத்தியது. இரத்தம் தோய்ந்த பழங்குடியினருக்கு இடையேயான கைத்துப்பாகிப் போர்கள் 20,000 முதல் 40,000 பேர் வரை மரணம் மற்றும் பல்லாயிரக்கணக்கான மாவோரிகளை அடிமைப்படுத்தியது.

1831 ஆம் ஆண்டில் நியூ சவுத் வேல்ஸின் ஆளுநர் நியூசிலாந்திற்கு வெளியே தலைகள் வர்த்தகம் செய்வதைத் தடை செய்யும் பிரகடனத்தை வெளியிட்டார். மேலும் 1830 களில் எஞ்சியிருக்கும் ஒவ்வொரு குழுவும் முழுமையாக ஆயுதம் ஏந்தியதால் துப்பாக்கிகளுக்கான தேவை குறைந்தது. 1840 இல் வைத்தாங்கி ஒப்பந்தம்( Treaty of Waitangi ) கையெழுத்தானது. நியூசிலாந்து பிரிட்டிஷ் காலனியாக மாறியது. அதற்குள், மொகோமொகையின் ஏற்றுமதி வர்த்தகம் கிட்டத்தட்ட முடிவுக்கு வந்தது. மாவோரிகள் நண்பர்கள் மற்றும் உறவினர்களின் தலைகளை மரியாதை நிமித்தம் பாதுகாப்பதை, மொகோமோகையின் பொதுவான தேவை காரணமாகவும் இந்த தலைகள் திருடப்பட்டுவிடும் என்ற பயத்தின் காரணமாகவும் நிறுத்தினர். இதனால் மோகோவின் நடைமுறையே குறையத் தொடங்கியது. முதலில், பச்சை குத்தப்பட்ட எந்த மனிதனும் ஒரு சிறந்த தலைவனாக இருந்தாலொழிய ஒரு மணிநேரம் பாதுகாப்பாக இருக்கவில்லை. ஏனென்றால் அவன் எந்த நேரத்திலும் அவன் காவலில் இருந்து விலகி பின்னர் கீழே விழும் வரை பார்த்துக் கொண்டிருக்கலாம். கொன்று, அவனுடைய தலையை வியாபாரிகளுக்கு விற்கப்படலாம்.

வர்த்தகத்தில் தடை இருந்தபோதிலும், பச்சை குத்தப்பட்ட தலைகள் பல ஆண்டுகளாக தொடர்ந்து விற்கப்பட்டன. 1820 முதல் 1831 வரை மொகோமோக்காய் வர்த்தகத்தின் உச்ச ஆண்டுகளில் இந்த நூற்றுக்கணக்கான தலைகள் ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்காவிலும் வாங்கப்பட்டு விற்கப்பட்டன என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. சில நியூசிலாந்திற்கு திருப்பி அனுப்பப்பட்டன. ஆனால் பல அருங்காட்சியகங்கள் மற்றும் தனியார் சேகரிப்புகளில் இன்னமும் உள்ளன.

அன்று வெள்ளையர்கள்-ஐரோப்பியர்கள் செய்த அநியாயங்கள்/அக்கிரமங்கள்/மனித உரிமை மீறல்கள் அளவில்லாதவை.அதற்காக மறைந்த எலிசபெத் மகாராணியார் மன்னிப்புக் கேட்க வேண்டும் என்ற குரல்கள் ஒலித்தன.ஆனால் அவர் கேட்க மறுத்து விட்டார்.இப்போது புதிய அரசரிடம் இந்தக் கோரிக்கை வைக்கப்படுகின்றன.கேட்பாரா? ஒளியின் மலை திரும்புமா? கல்லினன் வைரம் திரும்புமா?பல கேள்விகள்..............

---

மொகோமோக்காய் கலைப் பொருட்களாகவே விற்கப்பட்டன/வாங்கப்பட்டன. ஆனால்..................எகிப்திய மம்மிக்கள்?

மம்மி என்ற வார்த்தையானது , 'தார்' அல்லது 'பிற்றுமின்' என்று பொருள்படும் மம்மியா என்ற அரபு வார்த்தையில் இருந்து வந்ததாகும். பிற்றுமின் என்பது இயற்கையாக நிகழும் கரிம இரசாயனமாகும் (ஹைட்ரோகார்பன்). இது பெட்ரோலியத்தின் துணைப் பொருளாகும். இன்று, இது நிலக்கீல் (Asphalt) என்ற பெயரில் நன்கு அறியப்படுகிறது.(Arab word mummiya- bitumen) இந்த பிற்றுமன் மம்மியாகி ஐரோப்பியர்களின் ஆரோக்கியம் காக்கும் மருந்தானது.

மம்மிகள் உண்மையில் ஐரோப்பாவின் ஆரோக்கிய மோகத்தைத் தொடங்கினர். சுமார் 12 ஆம் நூற்றாண்டில் தொடங்கி 15 மற்றும் 16 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் உச்சத்தை எட்டிய எகிப்திய மம்மிகள், அவற்றின் மழுப்பலான குணப்படுத்தும் பண்புகளுக்கு அதிக தேவை இருந்தது. சிலர் "மம்மி பவுடர்" மூலம் எந்த நோயையும் குணப்படுத்த முடியும் என நம்பினர்.

ஐரோப்பியர்கள் பழைய எகிப்திய மம்மி பிணங்களை அரைத்து, பொடி செய்து சந்தையில் விற்று வந்தனர்.
ஆங்கிலேயர்களால் ஐரிஷ் மக்களைக் கைப்பற்றிய காலத்தில், ஐரிஷ் மண்டை ஓடுகள் புதைக்கப்படாமல், ஜேர்மன் மருந்தகங்களுக்கு அனுப்பப்பட்டு பொடியாக அரைக்கப்பட்டு ஒரு பண்டமாக விற்கப்பட்டன

உண்மையான எகிப்திய மம்மிகளின் விநியோகம் குறைந்தபோது, ​​தந்திரமான கிரிமினல் வணிகர்கள் தங்கள் சொந்த பங்குகளை உருவாக்கத் தொடங்கினர். அவர்கள் இறந்த உடல்களை தோண்டி, அவற்றை மம்மியாக்கி, பிடுமினைப் பூசி, உலர வைத்து, பொடி செய்வார்கள்.எகிப்திய பிணங்களை அரைத்து மம்மி தூள் என மருத்துவத்திற்கு பயன்படுத்திய வெள்ளையர்கள் அறிவிலிகளாகவும் வாழ்ந்தனர் என்பது வரலாற்றில் காட்டப்பட்டது.

ஒரு வார்த்தையின் தவறான மொழிபெயர்ப்பு ஐரோப்பிய அமெரிக்க வெள்ளையர்களை ஒரு மோசமான அறிவிலிகளாக மாற்றியது.

இந்த பிணப்பவுடர் உறைந்த இரத்தத்தை மெலிக்கும் மருந்து,
ஒரு வலி நிவாரணி - "மண்ணீரலின் வலிகளுக்கு எதிராக ,
ஒரு இருமல் அடக்கி ,ஒரு அழற்சி எதிர்ப்பு ,மாதவிடாய் உதவி,
காயம் குணப்படுத்துவதை ஊக்குவிக்கும் ஒரு வழிமுறை,
எலும்புகள் ,கண்நோய், மாதவிடாய் ஓட்டம், வயிற்றுப்போக்கு மற்றும் வயிற்றுப்போக்கு ஆகியவற்றுக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது.(Medical News Today/nih/Smithsonian/விக்கிப்பீடியா)






நியூசிலாந்திற்கு திருப்பி அனுப்பப்பட்ட ஒரு மொகோமோகாய் தலை.