‛‛நான் பொறுக்கி தான்'': அண்ணாமலை தடாலடி

திருநெல்வேலி: திமுக.,வின் ஊழல்களை பொறுக்கி, வன்முறையை பொறுக்கி எடுத்துவந்து மக்கள் மன்றத்தில் கொடுப்பதால் நான் பொறுக்கி தான் என தமிழக பா.ஜ., தலைவர் அண்ணாமலை பேசியுள்ளார்.

திருநெல்வேலியில் பா.ஜ., சார்பில் நடைபெற்ற பொதுக்கூட்டத்தில் தமிழக பா.ஜ., தலைவர் அண்ணாமலை பேசியதாவது: கொடியவர்களின் கூடாரமாக, மக்களிடம் இருந்து கொள்ளையடிப்பவராகவும், ஊழலை வைத்து சம்பாதிக்கும் அரசியல்வாதியாக திமுக மாறியிருக்கிறது. இந்தியாவில் பிரதமர் மோடி தலைமையிலான 8 ஆண்டுகால ஆட்சியில் ஒரு மத்திய அமைச்சர்கள் ஒருவர் மீது கூட ஊழல் புகார் கூற முடியவில்லை.
ஆனால் தமிழகத்தில் ஒரே ஆண்டில் திமுக செய்துள்ள சாதனை ஊழல் பெருச்சாளிகளின் கூடாரமாக மாறி உள்ளது. திமுக.,வைப் பொறுத்தவரை கண்ணுக்குத் தெரியாத விஷயத்தில் தான் ஊழல் செய்வார்கள்.


தமிழகத்தில் ஓராண்டு உருப்படியான ஆட்சி நடத்த தெரியாதவருக்கு இந்தியாவின் துணை பிரதமராக வரவேண்டும் என்ற ஆசை இருக்கிறது. ஒரு விஷயத்தை உருப்படியாக செய்ய முடியாத கையாலாகாத திமுக அரசு, பா.ஜ., அரசுடன் போட்டியிடுவது என்பது எலிக்கும் யானைக்கும் இடையேயான போட்டியாகும். 2024 லோக்சபா தேர்தலில் முழுமையாக 25 எம்பி.,க்களை டில்லிக்கு அனுப்பி வைத்தால், 5 அமைச்சர்களை பெறலாம் என்பதில் மாற்றுக்கருத்து இல்லை.



அண்ணாமலை யார் என்றால் பெரிய பொறுக்கி என திமுக அமைச்சர் தா.மோ.அன்பரசன் கூறியுள்ளார். உண்மையாகவே அமைச்சர் கூறிய வார்த்தையை ஏற்றுக்கொள்கிறேன். நான் ஒரு பொறுக்கி தான், ஆனால் எப்படிப்பட்ட பொறுக்கி என்றால், திமுக.,வின் ஊழல்களை பொறுக்கி, வன்முறையை பொறுக்கி, திமுக.,வின் அராஜகத்தை பொறுக்கி சாதாரண மனிதனாக பொறுக்கி எடுத்துவந்து மக்கள் மன்றத்தில் கொடுக்கும் பொறுக்கி. அதற்காக எனக்கு பொறுக்கி என்ற பட்டத்தை கொடுத்தீர்கள் என்றால் நல்ல மனத்தோடு கம்பீரமாக ஏற்றுக் கொள்வேன். இவ்வாறு அவர் பேசினார்.



நன்றி தினமலர்.

பழைய சமாச்சாரம் --தமாஷ் நினைவுக்கு வருகிறது.

அந்த காலங்களில் அதாவது எல்லாவற்றிற்கும் நாம் 
நம்பி இருந்தது --போஸ்ட் ஆபீஸ்கள், தந்தி ஆபீஸ்கள்.
காசு போட்டு பேசும் டெலிபோன் பூத்துகள்.

மாலை 5 மணி சுமாருக்கு கடைசியாக தபால் பெட்டியை திறந்து 
சேகரிக்கும் கார்டுகள் .கவர்கள் RMS ஆபீஸிற்கு போகும்.

அந்த காலங்களில் RMS  என்பது ராயல் மெயில் சர்வீஸ் என்று இருந்தது.
அதாவது இந்தியா சுதந்திரம் அடைவதற்கு முன்.1947 கு பிறகு ரெயில்வே மெயில் 
செர்வீஸ் ஆகிவிட்டது. கடிதங்களை ட்ரைனில் சாக்கில் கட்டி போட்டுவிடுவார்கள்.
ஓடும் ரயிலில் அவைகளை ஸ்டேஷன் வாரியாக பிரித்து அந்தந்த ஸ்டேஷன்களில் 
கொடுத்துவிட்டு அவர்கள் கொடுக்கும் பைகளை வாங்கிக்கொள்வார்கள்.
வேறொரு அதிர்ஷ்டம் இருந்தது போஸ்ட்டாபீஸில் வேலை செருகிறவர்களுக்கு.
அவர்கள் வாரிசுகளுக்கும் 18 வயது ஆனால் போஸ்ட்டாபீஸில் வேலை.அந்த காலத்தில் பெருமைதான்.

எனது உறவினர் 42 வயது டிக்ரீ முடித்து இருந்தார்.அந்த வயதில் அவர் தலைமை சார்ட்டர்.
sorter , அவர் மகன் 18 வயது 6 பார்ம் பாஸ் (11 க்ளாஸ்)ரயிலில் சார்ட்டர் ,

என்னடா வேலை செய்யறே என்று கேட்டால், நான் பொறுக்கி யா வேலை செய்யறேன்  ஆனால் எங்க அப்பா தலைமை பொறுக்கியா வேலை பார்க்கிறார் என்று தமாஷாக சொல்லுவார்.

அண்ணாமலையின் "நான் பொறுக்கிதான்" என்பதை படித்ததில் மலர்ந்த நினைவுகள்..