கைபேசி (தனி) உலகம்

கையினிலே அலைபேசி
செவியினிலே பட்சுருண்டை
காசினியில் என்ன வரின்
கஷ்டமேதும் நமக்கெதற்கு?

தட்டினிலே சாப்பாடு
சுவைத்திடவோ கடப்பாடு?
வாட்ஸப்பில் விழும் பதிவு நிஜ
வாழ்க்கையினில் விழும் சரிவு!

கையில் போனுடன் தான்
காலைக்கடன் கழியும்
வெய்யில், மாரி, குளிர்
எதுவாயின் எமக்கென்ன?

பண்டிகைகள், பலகாரம்,
பட்டம் விடும் பழக்கங்கள்
தைப்பொங்கல் தீவாளி அனைத்தும்
கைபேசி கடவுளுடன்தான்!

படைத்திடும் நைவேத்யம்
கடவுளுக்கு காட்டும் முன்பே
படபடவென்று படமெடுத்து
போஸ்டு செய்திடுவோம்,

தண்ணீர் கொடு என்பார்
தவிக்கும் தன் தாயார்,
அன்னையர் தின வாழ்த்தனுப்பி
பின்னர் தரேன் என்பார் பிள்ளை,
கைபேசிதான் உலகம்
கடமை எல்லாம் வெகுதூரம்!

கண்கள் மொழியாகும்
காதலர்க்கு அந்நாளில்,
கைபேசி மொழி ஒன்றே
கடைத்தேரும் இந்நாளில்!

ரயில் பயணம், பேருந்து
கதைபேசி வந்ததெல்லாம்
கதையாகி போனதப்பா
கைபேசி கட்செவிதான்
கூட்டாஞ்சோறு ஆனதப்பா!

அத்தை பாட்டி மடியெல்லாம்
சுத்தமாய் மறந்து விட்டோம்
மடியினிலே அமர்ந்து கொண்டு
துடிக்குதப்பா அலைபேசி!

செய்கைகள் செயல் மறந்து
செயலியின் வழி செல்லும்
பொய்யுலகம் ஆனதப்பா
போக்கிடம் இல்லையப்பா!

நிதானம் மனம் கொண்டு (சற்று)
நகர்ந்திடப்பா நல் வழியில்
மேதாவித்தனம் எல்லாம் வீணில்
மெய்நிகர்வில் நடக்குதப்பா!

போதும் இந்த பொய் வாழ்க்கை
விதம் விதமாய் வண்ணங்கள்
வாழ்வினிலே பலவுண்டு
கட்செவியும் முகநூலும்
கட் செய்தால் கண்டிடலாம்!

புக் செய்து புத்தகங்கள்
போஸ்டில் வரவழைத்து
பக்கம் பக்கமாய் படித்து வாழ
பழகிடட்டும் பாழும் மனம்.

அரிய வகை உயிரினமாய்
ஆக வேண்டாம் மாந்தர்களும்,
செயற்கரிய பல செய்து
குறள் கூறும் நெறி வாழ்வோம்,

குறை சொல்லும் கவிதையில்லை
குலம் காக்க கொஞ்சம் சொன்னேன்!

அலைபேசி தனைக் கொஞ்சம்
அலமாரி தனில் வைத்து
அக்கறையாய் அகத்தினிலே
அகத்திணை பேசி வாழ்வோம்!

(கவியோகி நாகசுந்தரம்)