எதிரொலி’ விசுவநாதன் எழுதிய, ‘பாரதியின் தம்பி’ நுாலிலிருந்து:

புதுவையில், நெல்லையப்பருடன் நெருங்கிப் பழகிய காலத்தில்,
தன் பாடல்களை, அவருக்கு அற்புதமாக பாடிக் காட்டுவார்,
பாரதியார்.

முதல் உலகப் போர் நடந்து கொண்டிருந்த காலத்தில், பல
காரணங்களால், தமிழகத்தில், சுதேச கிளர்ச்சி அடங்கிப்
போயிருந்தது. ‘வந்தே மாதரம்’ என்று சொல்வோரே இல்லாமல்
போயினர். அதிகாரிகளின் அடக்கு முறையால், நாட்டில் அச்சமே
உச்சமாயிருந்தது.

அப்போது, ஆதிக்கத்திலிருந்த ஜஸ்டிஸ் கட்சியினர்,
அந்நியர்களை ஆதரிக்கலாயினர். ஐரோப்பிய யுத்தமும்,
அன்னியரின் அடக்குமுறையும் சேர்ந்து, நாட்டு மக்களிடம்
சுயராஜ்ய சிந்தனையை அற்றுப் போகும்படி செய்திருந்தன.

பாரதியாரின் பாடல்களை பாடுவோரும் இல்லை. அவரது
புத்தகமும் கிடைக்கவில்லை. பாரதியார், புதுவையில் இருந்ததால்,
அது பற்றி சிந்திப்போரும் இல்லை.

பாரதியின், கண்ணன் பாட்டுக்கு, வெள்ளைக்கார அரசு தடை
கூற காரணம் இல்லை என்றுணர்ந்த, நெல்லையப்பர், அப்பாட்டை
முதலில் வெளியிடுவது என்று தீர்மானித்தார்.

பயங்கரவாதியாக சித்தரிக்கப்பட்டிருந்ததால், பாரதியாரின்
புத்தகத்தை அச்சிட்டுக் கொடுக்க, எந்த அச்சகமும்
முன்வரவில்லை.

கடைசியாக, சென்னை, அரண்மனைக்காரன் தெருவிலிருந்த,
இந்தியா அச்சுக் கூடத்தில், நெல்லையப்பரின் நண்பர்,
சீனிவாசாச்சாரியார் என்பவர், பாரதியின் நுால்களை அச்சிட்டு
கொடுக்க முன் வந்தார்.

கடந்த, 1917ல், கண்ணன் பாட்டின், ௨,௦௦௦ பிரதிகள் அச்சாயின.
நுால்களின் ஒரு பகுதியை, புதுவையில் இருந்த பாரதியாருக்கு
அனுப்பி வைத்தார், நெல்லையப்பர்.

தன்னுடைய முழு நுால் ஒன்று, புத்தக வடிவம் பெற்று, முதன்
முதலில் வெளிவந்தது குறித்து, பரமானந்தம் அடைந்தார்,
பாரதியார். ஏதோ, செயற்கரிய செயலைச் செய்ததாக
நெல்லையப்பரை போற்றினார்.
--
நடுத்தெரு நாராயணன்
திண்ணை – வாரமலர்