மறைந்த, தி.மு.க., பொதுச்செயலர் அன்பழகன் பற்றி, அவரின் பேத்தி கயல்விழி:

என் தாத்தா, பாட்டி ஒருபோதும் சண்டை போட்டதே
இல்லை!

தாத்தா, முறையான வாழ்க்கை வாழ்ந்தவர்.
காலை, 5:00 மணிக்கு எழுவார்; பக்கத்தில் உள்ள பூங்காவில்
நடைபயிற்சி மேற்கொள்வார்.

6:00 மணிக்கு, தேநீர் பருகியபடியே, அனைத்து செய்தித்
தாள்களையும் படித்து முடித்துவிடுவார்.சரியாக,

7:30 மணிக்கு குளித்து முடித்து, 8:15க்கு, வெளியே கிளம்ப
தயாராகி விடுவார். அப்போது, பாட்டி, டிபன் தட்டுடன்,
தாத்தா முன் வந்து நிற்பார். இரண்டு இட்லி தான்
சாப்பிடுவார்;

8:30 மணிக்கு, வெளியே கிளம்பி விடுவார்.
அவர் சென்றவுடன், 11:00 மணிக்கு, காய்கறி சூப்,
அவருக்காக அனுப்பி வைக்கப்படும். பகல், 1:00 மணிக்கு,
மதிய சாப்பாடு. அனேகமாக, வீட்டில் தான். 'டிவி'யில்
செய்திகளை பார்த்தபடியே, சாப்பிட்டு முடிப்பார்.

ஓய்வுக்குப் பின், 3:00 மணிக்கு, மீண்டும் வெளியே கிளம்பி
விடுவார். இரவு, 7:30 மணிக்கு வீடு திரும்புவார்; 8:00 மணிக்கு,
இரவு சாப்பாடு.இப்படித் தான், பெரும்பாலான அவரின்
நாட்கள் இருந்தன.

எவ்வளவு ருசியாக இருந்தாலும், எப்போது சாப்பிட்டாலும்,
மிகவும் குறைவாகத் தான் சாப்பிடுவார். அதுபோல,
ருசிக்காக சாப்பிட மாட்டார்; வயிற்றுக்காகத் தான்
சாப்பிடுவார். எ

ன் பாட்டியும், தாத்தாவும், வாழ்நாளில், ஒரு நாள் கூட,
சண்டையிட்டதில்லை. பாட்டியின் தனிப்பட்ட விஷயங்களில்,
தாத்தா தலையிட்டதில்லை; அதுபோலத் தான் பாட்டியும்.
பாட்டியிடம் சொல்லாமல், தாத்தா எப்போதாவது வெளியே
சென்று விட்டார் என்றால், பாட்டி உடனே போன் போட்டு
, 'என்னிடம் சொல்லாமல் ஏன் சென்றீர்கள்?' எனக் கேட்டு,
அழுது விடுவார்.

உடனே தாத்தா, 'சொல்லிட்டு போக மறந்து விட்டேன்...'
எனக் கூறியதும், இருவரும் சமாதானமாகி விடுவர்.
பாட்டி, 2012 டிச., 23ல் இறந்து விட்டார். அவரின் கடைசி,
10 மாதங்கள் மருத்துவமனையில் தான் கழிந்தன.

நாங்கள் என்ன தான், பாட்டியை பக்குவமாக பார்த்துக்
கொண்டாலும், தாத்தா எப்போது வருவார் என, காத்துக்
கொண்டே இருப்பார்; அதை அவரின் பார்வை உணர்த்தும்.

மாலையில் தாத்தா, மருத்துவமனைக்குள் நுழைந்ததுமே,
பாட்டின் இமைகள் துடிக்கும்.பாட்டியின் அருகே வந்து
அமர்ந்து, அவரின் கையை நீண்ட நேரம் பிடித்தபடி,
பாட்டியின் முகத்தை நேருக்கு நேர் பார்த்தபடியே
இருப்பார்.

அமைதியான பேச்சு, அவர்கள் இருவருக்கும் நடக்கும்.
அதைப் பார்க்கும் நாங்கள், கண் கலங்கிப் போவோம்.
பாட்டி இறந்த அன்று, அரை மணி நேரத்திற்கும் மேலாக,
தனிமையில் அவர் அழுததை, இன்னமும் மறக்க
முடியவில்லை!
-
----------------------------
தினமலர்