அக்கரை அதிசயம்!

-
நாள்: அக்டோபர் 1, 2019.
இடம்: சுவிட்சர்லாந்தில் உள்ள ஐ.நா., சபை அலுவலகம்.

அந்த மாபெரும் சபை, 21 வயதான இந்த பிரேமலதா
பேசவிருப்பதை எதிர்நோக்கி இருக்க, 'நான் இந்திய
இளையோர்களின் பிரதிநிதியாக இங்கே வந்துள்ளேன்...'
என்று உரையை துவக்குகிறார் இவர்.
பேசி முடித்ததும், சபை நிறைத்திருக்கிறது கரகோஷம்!

விதையின் வரலாறு
மதுரை மாவட்டத்துல இருக்குற கார்சேரி கிராமம் தான்
என் ஊர். பக்கத்து ஊரான இளமனுார் அரசு பள்ளியில
படிச்சேன். எனக்கு 6ம் வகுப்புல, மனித உரிமைகள்
பற்றி ஒரு தனிப்பாடம் இருந்தது.

சமூகத்துல எந்தெந்த விதங்கள்ல மனித உரிமைகள்
மீறப்படுதுன்னு, அதுல விளக்கமா இருக்கும். அதுல
சொல்லப்பட்டிருந்த விஷயங்கள் என் ஊர்லேயும்,
வீட்டுலேயும் நடைமுறையில இருந்ததை அப்போ நான்
உணர்ந்தேன். அதுதான், என் அறிவுக் கண்ணை
திறந்தது!

விதை செடியானது
ஆனா, அந்த பாடம் எங்களுக்கு அப்புறம் வந்த
மாணவர்களுக்கு தொடர்ச்சியா வழங்கப்படலை.
'பள்ளியில் மனித உரிமை கல்வியின் அவசியம்' பற்றி
ஆவணப்படம் எடுக்க, ஐ.நா., சார்புல ஹெலன்னு ஒரு
மேடம் எங்க பள்ளிக்கு வந்தாங்க.

நான் அதுல மனித உரிமை கல்வி நிறுத்தப்பட்டதைப்
பற்றி பேசினேன். அதுதான், என்னை ஐ.நா., வரைக்கும்
கொண்டு போச்சு.

செடியும் களைகளும்
'மனிதர்கள் எல்லாரும் சமம்; அதேமாதிரி, ஆணும்
பெண்ணும் சமம்'னு நான் பேசுறதுக்கு, 'அதென்ன ஒரு
பொம்பளை புள்ளை அப்படி பேசுறது'ன்னு, எப்பவுமே
எதிர்ப்பு தான் ஜாஸ்தி! எங்க இருந்தாலும், சாயங்காலம்
6:00 மணிக்குள்ளே நான் வீட்டுக்கு போயாகணும்ங்கிறது
எழுதப்படாத சட்டமாகவே இருந்தது.

ஆனா, என் உறுதியும் உண்மையும் வீட்டை கொஞ்சம்
கொஞ்சமா மாத்துச்சு; ப்ப்ச்ச்... ஊர் வாயைத்தான்
இன்னும் அடக்க முடியலை!

செடியின் வருத்தம்
நிச்சயம் இதை நான் புகழ்ச்சிக்காக ஏங்கி சொல்லலை.
நம்ம நாட்டோட சார்பா, ஐ.நா., அரங்கத்துல பேசிட்டு
வந்திருக்கேன். ஆனா, மாவட்ட ஆட்சியரோ, அரசியல்
தலைவர்களோ யாரும் இதுவரைக்கும் என்னை அழைச்சுப்
பேசலை.

நியாயப்படி பார்த்தா, அவங்க குரல் தர வேண்டிய
விஷயத்துக்கு நான் குரல் தந்திருக்கேன்.

செடி மரமாகும்
'சட்டம் படிச்சு வழக்கறிஞர் ஆகணும்'ங்கிறது விருப்பம்.
'கட் ஆப்' மதிப்பெண் குறைவா இருந்ததால, அரசு
கல்லுாரியில சேர முடியலை. பி.ஏ., முடிச்சிட்டேன்;
ஆனாலும், சட்டம் படிக்க ஆசையிருக்கு.

எங்க வீட்ல அப்பா, அம்மா, அண்ணன் எல்லாரும் கூலித்
தொழிலாளர்கள்! மனித உரிமைகள் பேசுறதால,
சக மனிதர்களைத் தான் பண உதவிக்கு நம்பியிருக்கேன்.
--
ஆசைகள் 1000
* தீண்டாமை ஒழியணும்.
* என் உழைப்புல வாழணும்.
-
--------------------------------
தினமலர் -வாராந்திர பகுதி-கண்ணம்மா

.
.
பாவம் இந்த பெண், அரசியல்வாதிகளோ ஆட்சியாளர்களோ இவரைக்  கண்டுகொள்ளவில்லை என்று சொல்கிறார்.... அவர்களுக்கு ஆதாயம் இல்லாத இடத்துக்கு அவர்கள் வருவதில்லை...மேலும் அவர்களின் 'வருமானத்தில்' கைவைக்கிறார் இந்த பெண்... அப்ப அவர்கள் எப்படி வருவார்கள்???