அந்த இனிய நிகழ்வுகள் இனி திரும்ப வராது.

ayyasamy ram wrote:
வலைதளத்திலிருந்து…
------------------------------------
ஒரு காலத்தில் எங்கள் ஊரில் எல்லோர் வீட்டிலும்
காளை மாடு இருக்கும். பருவ மழை தொடங்கியதும்
ஏர் பிடித்து வயலில் உழுது தொளி அடித்து நாற்றுப்
பாவி விடுவோம்.

மழை அதிகரித்து கண்மாய் நிறைந்தால் அந்த வருடம்
பஞ்சமில்லை என்ற நிம்மதி. அதுவும் கண்மாய்க்குள்
இருக்கும் முனியய்யா கோவில் வன்னி மரத்தைச் சுற்றிப்
பெருகி முனியய்யாவின் இருப்பிடம் தண்ணீருக்குள்
மறைந்தால் கண்டிப்பாக நல்லா விளையும் என்ற
நடைமுறை கணக்கு ஒன்று உண்டு.

பயிர் வளர… வளர… அதைப் பார்த்துப் பார்த்து
சந்தோஷப்பட்ட அந்த தினங்கள்… இப்ப நினைத்தாலும்
மனசுக்குள் மழைக்காலம்.

நட்ட பயிர் நேரே நிமிர்ந்து வளர ஆரம்பித்தால் கருநடை
திரும்பிருச்சு என்றும் கருக்கூட ஆரம்பித்தால் பொதி
தட்டிருச்சு என்று விவசாயிகள் ஒருவருக்கொருவர் பேசிக்
கொள்ளும் அந்த சந்தோஷ தருணங்கள் இப்போது எங்கள்
கிராமத்தில் இல்லை.

கதிர் அறுத்து… கட்டு சுமந்து… நெல் அடித்து… அதைத் தூற்றி…
பிணையல் விட்டு… வைக்கோலை… வைக்கோல் படப்பு என்று
அழைக்கப்படும் இடத்திற்குக் கொண்டு செல்லும் வரையான
அந்த இனிய நிகழ்வுகள் இனி திரும்ப வராது.

பசுமையான இந்த வாழ்க்கையை எனக்கு அளித்த கிராமம்
இன்று பசுமையிழந்து… பொட்டில்லாத முகமாக பொலிவிழந்து
கிடக்கிறது. காரணம்… இயந்திரமாகிவிட்ட உலகத்தில் வயலை
உழ மணிக்கு இவ்வளவு காசு என்று டிராக்டர்கள் குவிந்து
விட்டன.

நாற்றுப் பாவி நட்டு… எதுக்கு இரட்டைச் செலவு டிராக்டரை
விட்டு உழுதுட்டு விதைச்சு விட்டா அறுக்குறதுக்கும் மிஷின்
வந்தாச்சு…. அப்புறம் என்ன ஆளைத் தேடி அலைய வேண்டாம்
என்ற எண்ணம் எங்கள் ஊரில் எல்லோர் மனதிலும் வந்த நேரம்,
விவசாய வேலை குறுகினாலும் விவசாயம் மடியவில்லை என்ற
எண்ணம் அதிக நாட்கள் சந்தோஷத்தைக் கொடுக்கவில்லை.
-
-------------------------------------
vayalaan.
இணைய வெளியினிலே… இளைஞர்மணி

இந்த பதிவைத் துவங்கியவர் நன்றி கூறியுள்ளார் பழ.முத்துராமலிங்கம்