அரக்கர்கள் உக்ரன்-மக்ரன்

உக்ரன், மக்ரன் என்ற இரு அரக்கர்கள் விந்தியமலைச் சாரலை ஒட்டி உள்ள நகரங்களையும் அதன் மக்களையும் கதிகலங்கச் செய்து வந்தனர். இரவில் ஊர்களுக்குள் புகுந்து கோரமாக மனிதர்களைக் கொன்று தின்று தங்கள் பசியைப் போக்கிக் கொண்டனர்.

ஆனால் உக்ரன், மக்ரன் இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் பரம விரோதிகள். ஒருவரை ஒருவர் பழிவாங்கும் எண்ணத்தோடு சந்தர்ப்பத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். ஒருவன் ஒரு கிராமத்தில் சூறையாடினால், அடுத்தவன் இன்னொரு கிராமத்தில் தன் கைவரிசையைக் காண்பித்து வந்தான்.

இவர்களின் அட்டூழியம் தாங்காமல் மக்கள் எல்லாம் ஒன்றுகூடி, இவர்களை எப்படி ஒழித்துக் கட்டுவது என்று ஆலோசித்தனர். ஆனால் யாருக்கும் அரக்கர்களை எதிர்க்கத் துணிவில்லை. கடைசியில் ஒரு முடிவெடுத்தனர். அதன்படி அந்த அரக்கர்களைத் தனித்தனியாகச் சந்தித்து, ``உங்களுக்கு நரமாமிசம்தானே வேண்டும்? அதற்குத் தக்க ஏற்பாடுகளை நாங்கள் செய்கிறோம். அதன்படி உங்கள் உணவுக்காகத் தினந்தோறும் ஒருவர் முன்வருவார். அவரைக் கொன்று பசியாறுங்கள். மற்றவர்களைத் துன்புறுத்தாதீர்கள் என்பதை எடுத்துச் சொல்வோம்'' என்றனர். அதை எல்லோரும் ஆமோதித்தனர்.

இம்முடிவைக் கேட்டதும் அரக்கர்கள் பழம் நழுவிப் பாலில் விழுந்ததுபோல் சந்தோஷம் அடைந்தார்கள். இனி தங்கள் இருப்பிடத்திலேயே தாங்கள் பசியாற்றிக் கொள்ள முடியுமென்பதால் அந்த முடிவை மகிழ்ச்சியோடு வரவேற்றனர்.


இரு அரக்கர்களும் ஒருவருக்கொருவர் எதிரி என்பதால் அதைப் பயன்படுத்தி இவர்களை ஒழித்துக்கட்ட வேண்டுமென மக்கள் முடிவெடுத்தனர்.

அதன்படி இரு வாலிபர்கள் முதலில் உக்ரனைச் சந்திக்கச் சென்றனர். இருவர் தன்னை நோக்கி வருவதைக் கண்ட உக்ரன் திகைத்து அவர்களை நோக்கி, "வாலிபர்களே, உங்களுக்கு என்ன துணிச்சல்? இங்கு ஏன் வந்தீர்கள்? எனக்குத் தற்போது கொஞ்சம் வயிறு சரியில்லை. எனவே இப்போது கொஞ்சம் ஓய்வெடுக்க விரும்புகிறேன். உங்களுக்கென்ன வேண்டும்?'' என்றான்.

"உக்ரனே, உன்னிடம் சொல்ல வேண்டாமென நினைத்தோம். முடியவில்லை. உன் எதிரி மக்ரன், ஒப்பந்தப்படி நாங்கள் அனுப்பும் ஆளையும் சாப்பிட்டுவிட்டு இரவில் ஆடுமாடுகளையும் கவர்ந்து செல்கிறானே? அது உனக்குச் செய்யும் துரோகமென்பதால் உன் கவனத்திற்கு கொண்டு வருகிறோம். உன் முடிவென்ன? நீயும் மக்ரன் போல் செய்ய விருப்பமா? இது ஒப்பந்தத்தை மீறிய செயல். இது நியாயமா?'' என்றனர்.

அதைக் கேட்ட உக்ரன் கோபமுற்று, "அவன் செய்வது துரோகம்! ஒப்பந்தத்தை மீறிவிட்டான். அதற்கு ஒரு முடிவு கட்டுகிறேன். அவன் எங்கே ஒளிந்திருக்கிறான்? அவன் மறைந்திருக்கும் இடத்தைக் காண்பியுங்கள். ஒழித்துக் கட்டுகிறேன்'' எனக் கூச்சலிட்டான்.

"மலையில் ஒரு பெரிய பாழடைந்த கிணறு தோன்றி உள்ளது. அங்குதான் ஒளிந்துள்ளான்'' என்று கூறி இருவாலிபர்களும் உக்ரனை அங்கு அழைத்துச் சென்று, "இங்குதான் ஒளிந்துள்ளான்'' என்று காட்டினர்.

உடனே உக்ரன் ஒரே குதியாக கிணற்றுக்குள் தாவினான். உள்ளே விழுந்த அவன் மக்ரனைத் தேடிக்காணாமல் மேலே வரமுடியாமல் தவித்தான். களைத்துப்போய் ஒரு ஓரத்தில் படுத்துவிட்டான்.

இதுதான் தக்க சமயமென்று இருவாலிபர்களும் மக்ரனிடம் சென்று உக்ரனிடம் சொன்னதுபோல அவனிடமும் கூறினர். உக்ரனைவிட இருமடங்கு கோபமடைந்த மக்ரன், "வாலிபர்களே! ஒப்பந்தப்படி நீங்கள் நடந்து கொள்ள நினைப்பதைப் பாராட்டுகிறேன். உக்ரன் உங்களையும், என்னையும் ஏமாற்றுவதை நான் சகித்துக்கொள்ள மாட்டேன். எனக்குப் பயந்து அவன் பதுங்கி உள்ள இடத்தைக் கண்டுபிடியுங்கள். அவனை இன்று எனக்கு அறுசுவை விருந்தாக்குகிறேன்'' என மார்தட்டினான். தக்க சமயத்தை எதிர்பார்த்த வாலிபர்கள் மக்ரனிடமும் அக்கிணற்றுக்குள் காண்பித்து, இங்குதான் மறைந்துள்ளான் என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள் மக்ரன் ஒரே பாய்ச்சலில் கிணற்றுக்குள் குதித்தான்.

மேலே வரமுடியாமல் உக்ரன் வருத்தத்தோடும் கோபத்தோடும் இருந்த நிலையில் மக்ரன் குதித்ததைக் கண்டதும் அவன் மீது பாய்ந்தான்.

இருவருக்கும் இடையே கடும் சண்டை மூண்டது. வெற்றி, தோல்வியின்றி இருவரும் மோதிக் கொண்டிருந்தனர். அங்கு கூடிய மக்கள் கிணற்றை நோக்கி பாறைகளை உருட்டிவிட்டு அரக்கர்களை அழித்தனர்.

வாலிபர்களின் புத்திசாலித்தனத்தால் விந்தியமலைச் சாரல் கிராம மக்கள் மகிழ்ச்சியாக வாழத் தொடங்கினார்கள்.

***