வன வாசம் பிறந்தது..!

அவன் அள்ளித்தந்த‌ பாயசத்தில்
சூரியகுலம் தழைத்தது.
அளவாய்ப் பருகிய‌ பாயசத்தில்
ஒன்றாய் ஒன்றாய் இரண்டும்
அதிகமாய்த் தந்த பாயசத்தில்
ஒன்றுடனொன்றி இரண்டும்
மூன்று கருவறைகளில் நான்குமாய்
சூரியகுலம் தழைத்தது.


அதிகம் பாயசம் குடித்தவள்
போரில் செய்த வித்தைகளால்
வரமும் இரண்டு பெற்றாள்.


கூனல் கொண்ட முதுகில்
வாசம் கொண்டது விதியும்.
விட்டெறிந்த மணல் கட்டியில்
விதி கூனலின் வாசம்விலகி
வனம் சேர்ந்தது.


மண்விலகிப் பொன்மேவி
உழுத கலப்பையில்
பிறந்தாள் பூமகள்.
சூரியகுலத்தவனைச் சூடினாள்
நிலமகளின் தலைமகள்.


அரியணைக்கு நாள் குறித்தான்
அரசன் அவன் ஆண்டவன்.
சூரியகுலம் வாசம் செய்ய‌
வனமும் நாளைக் குறித்தது.
தந்தவரங்கள் தன்னைச் சாய்க்க‌
முன்னேஅனுப்பிப் பின்னே விழுந்தான்.


வன வாசம் பிறந்தது..


செருப்பைத் தலையில் சுமந்து
நால்வரிலும் உயர்ந்து போனான்.
செருப்பும் ஏறியது அரியாசனம்.
சூரியகுலம் தள்ளிநின்று ஆண்டது.


அவன்வலியைத் தான் சுமக்க‌
தானும் வனம் சென்று
விண்ணுயர உயர்ந்து நின்றான்.


வேடுவனும் தோள் சுமந்து
நால்வரொடு ஐவரானான்.


வானர் குலத் தலைவனுக்கு
நீதிசெய்ய மறைந்து நின்று
தன்மீதும் கறைகள் கொண்டான்.


பூமகளும் அவள் மன்னவனும்
பிறப்பறிந்து பின்மறந்து துயில‌
வனமே சிலிர்த்துத் துளிர்த்தது.


எச்சில் கனியும் இனித்தது
கிழவி அவள் விண்சென்றாள்.
கல்மிதித்துக் கால் பட்டு
தேவதையும் உயிர் பெற்றாள்.


எழுதிவைத்த கோடு தாண்டி
விதியால் பிழையைத் தானும்செய்தாள்
நிலமகளின் தலைமகள்.


துடிதுடித்த‌ பறவைக்கும் நீர்வார்த்து
அகிலம்வாழும் வேதம் சொன்னான்.


வானரப் படையும் தோள்சுமக்க‌
வாயுமகனே நெஞ்சில் சுமக்க‌
கடல் கடந்தான்.


பத்துத்தலை புத்தியும் பக்தியும்
பெண்ணால் கொண்ட‌ பித்தினால்
அவனோடு அவன் மணிமுடியும்
மண்ணில் புரண்டு வீழ்ந்தது.


வன வாசம் முடிந்தது..


சூரியகுலம் அரியணை ஏறியது.
சூரியகுலம் இன்னும் துளிர்த்தது.
அல்லவை பொங்க அந்திமங்கி
பூமகளும் தீக்குளித்தாள்
சூரியனே கறை பட்டான்.
பூமகளும் வனம் புகுந்தாள்.
பூமகளே நிலம் புகுந்தாள்.
சூரியன் மறைந்து சந்திரன் தோன்றியது.
யுகம் மறைந்து யுகம் பிறந்தது.
இப்படிக்
காப்பியமும் கதையை முடிக்கிறது..


வனவாசம் செல்லும் கதை
யுகங்கள் தொடர்ந்தும் நடக்கிறது
காப்பியங்கள் கதை கதையாய்ச் சொல்கிறது..
-
----------------------------------

- ரமேஷ் கோபாலகிருஷ்ணன், பீனிக்ஸ், அமெரிக்கா