மெர்சி குதிரை! – சிறவர் கதை

-
கருப்பம்பட்டி என்ற ஊரில், தீபக் என்பவன் வாழ்ந்து வந்தான்.
அவனிடம், மெர்சி என்ற குதிரை இருந்தது. அது மிகவும்
அழகானது; கம்பீரமாக காட்சியளித்தது.

அதே ஊரில், லட்சுமணன் என்ற செல்வந்தர் இருந்தார்.
அவருக்கு, அந்த குதிரை மிகவும் பிடித்திருந்தது. அதை
எப்படியாவது வாங்கிவிட வேண்டும் என நினைத்தார்.

ஒரு நாள காலை, தீபக்கை சந்தித்து, ” உன் அழகிய மெர்சி
குதிரையை பிடித்திருக்கிறது; அதை எனக்கு தருகிறாயா…
25 ஆயிரம் ரூபாய் ரொக்கமாக தருகிறேன்,” என்றார்.

”அந்த விலைக்கு என் குதிரையை கொடுக்க முடியாது; உங்களுக்கு
தேவையென்றால், 50 ஆயிரம் ரூபாய் கொடுங்கள். குதிரையை
கொடுக்கிறேன்.”

”அப்படி சொல்லாதே., குதிரைக்கு, 25 ஆயிரம் ரூபாய் விலை ச
ரியானதுதான். குதிரையின் சந்தை மதிப்பு எனக்கு நன்றாகவே
தெரியும்.”

ஆனால், அந்த விலைக்கு தர, தீபக் ஒப்புக் கொள்ளவில்லை.
செல்வந்தரும் வருத்தப்படாமல் புன்னகையுடன், ”நீ எப்போது
வேண்டுமானாலும், என் வீட்டிற்கு வரலாம்; உன் குதிரையை தந்து,
25 ஆயிரம் ரூபாய் பணத்தை பெற்றுக்கொள்ளலாம்,” என்றார்.
–
——————————–

சில நாட்கள் கழிந்தன. திடீரென்று, மெர்சி குதிரை இறந்து விட்டது;
அதிர்ச்சி அடைந்த தீபக், ‘லட்சுமணன் கேட்ட போதே குதிரையை
விற்றிருந்தால், 25 ஆயிரம் ரூபாயாவது மிஞ்சியிருக்கும்’ என்று
நினைத்து வருந்தினான். அப்போது, அவன் மனதில் ஒரு பொல்லாத
யோசனை தோன்றியது.

‘குதிரை இறந்தது, லட்சுமணனுக்கு தெரியாது; இதை பயன்படுத்தி,
அவரிடம் பணம் வாங்கி விடலாம்’ என்ற முடிவுடன், லட்சுமணன்
வீட்டில் அவரை சந்தித்தான் தீபக்.

” ஐயா… மிகவும் கஷ்டத்தில் உள்ளேன்; அவசரமாக பணம் தேவைப்
படுகிறது; அதனால், என் குதிரையை, 25 ஆயிரம் ரூபாய்க்கே
விற்கிறேன்,” என்றான். லட்சுமணன், 25 ஆயிரம் ரூபாய் கொடுத்தார்.

”வீட்டிற்கு வந்து குதிரையை ஓட்டிச் செல்லுங்கள்… எனக்கு முக்கிய
வேலை இருக்கிறது,” என்று சொல்லி, ஊரை விட்டே ஓடிப் போய்
விட்டான்.

இரண்டு ஆண்டுகள் கடந்தன. பக்கத்து ஊரில், நண்பர் மகள்
திருமணத்திற்கு சென்றார் லட்சுமணன். அங்கு தீபக்கும் வந்திருந்தான்.
அவனைப் பார்த்து விட்டார் லட்சுமணன்; இதை, தீபக்கும் கவனித்து
விட்டான்.

அவனுக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. செல்வந்தரை
பார்க்காதது போல் தலையை குனிந்தான். அவன் அருகே வந்தார்
லட்சுமணன். பார்த்ததும் கோபம் கொள்வார் என்று நினைத்தான்
தீபக். ஆனால், அவரோ புன்னகையுடன், நலம் விசாரித்தபடி அவன்
முன் வந்தார்.

”நான் செத்த குதிரையை உங்களிடம் விற்று விட்டு, ஊரை விட்டு
ஓடி விட்டேன்; உங்களுக்கு என் மீது கோபம் இல்லையா…” என்று
திகைத்தபடியே கேட்டான் தீபக்.

”இறந்த குதிரை உடலைப் பார்த்த போது, நானும் அதிர்ந்து போனேன்.
ஆனால், ஒரு யோசனை வந்தது. குலுக்கல் முறையில்
தேர்ந்தெடுக்கப்படுபவருக்கு, ஒரு அழகான குதிரையை பரிசாக
தருவதாக அறிவிப்பு செய்தேன். உடனே, 10 ஆயிரம் சீட்டுகள் விற்றன.
சீட்டுக்கு, 100 ரூபாய் வீதம், மொத்தமாக, 10 லட்சம் ரூபாய் கிடைத்தது.”

”சரி… பரிசு வென்றவர், செத்த குதிரையை வாங்க மறுத்திருப்பாரே.”

”உண்மைதான்… அவன் மறுத்துவிட்டான்… அவன் கொடுத்த சீட்டு
பணத்தை, திருப்பி கொடுத்து விட்டேன். செத்த குதிரையால் எனக்கு
பெரும் லாபம்,” என்று சிரித்தார் லட்சுமணன்.

செல்வந்தரின் புத்திசாலித்தனத்தைக் கண்டு, வாயடைந்து போனான்
தீபக்.

குட்டீஸ், புத்திசாலித்தனம் பல நேரங்களில் நமக்கு உதவும். புத்திசாலியா
இருங்க சரியா…
–
———————————————–
சிறுவர் மலர்